Galanperna hiltzaile

Wikipedia, Entziklopedia askea
Galanperna hiltzailea
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaAgaricaceae
GeneroaLepiota
Espeziea Lepiota pseudolilacea
Huijsman, 1947

Galanperna hiltzailea (Lepiota pseudolilacea) Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Oso arriskutsua eta hilgarria.

Sinonimoa: Lepiota pseudohelveola.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 2 eta 5 cm bitarteko diametrokoa, lehenengo ganbila, gero zabaldu egiten da, arre-grisaxka edo arre-arrosa kolorekoa, ilunagoa erdian, zahartzean argituz joaten da, ezkata zentrokide samarrekin apaindua, eta eraztun hondarrek apendikulatutako ertzarekin.

Orriak: Zurixkak, nahiko estu,

Hanka: 3 - 7 x 0,2 - 0,6 cm-koa, eraztuna nahikoa osoa, lerro arrexka batez apaindua.

Haragia: Usain leunekoa.[2]

Etimologia: Lepiota hitza grezierazko "lepis" "lepistós" hitzetatik eta "oús" eta "otós ear" hitzetatik dator, kapela esan nahi duena. Ezkatadun kapela duen onddoa.

Toxikotasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Pozoitsua eta hilgarria.

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lepiota brunneolilacea delakoarekin, mamitsuagoa eta dunetan hazten dena, eraztun arre-gorrixka du, ertz gris-berdexkarekin.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean hostozabalen azpian garatzen den espezie urria, [3]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 349 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 286 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]