Ganoderma resinaceum

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ganoderma resinaceum
Harziger Lackporling Ganoderma resinaceum.jpg
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaPolyporales
FamiliaGanodermataceae
GeneroaGanoderma
Espeziea Ganoderma resinaceum
Boud., 1889

Ganoderma resinaceum Ganodermataceae familiako onddo espezie bat da.[1]

Ez da jangarria, bilbe erretxinatsua eta gogorra.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karpoforoa: Zirkuluerdikoa, tamaina handikoa, 40 cm izatera irits daiteke. Arre-laranja kolorekoa hasieran, eta berehala arre ilun kolorekoa, gainazal izur zentrokideekin, eta sugar baten beroarekin urtzen den zarakar erretxinatsu batek estaltzen du; loditasun oso biguna du fresko dagoenean, hatzaren presioari suharki amore ematen dio, gero gogorra. Kortxo koloreko bilbea.

Tutuak: 8 eta 10 mm bitartekoak.

Poroak: Txikiak, 3 mm bakoitzeko, hasieran zurixkak. Arre kolorez zikintzen dira.[2]

Etimologia: Ganoderma terminoa antzinako grekozko "ganos" hitzetik dator, distira esan nahi duena eta azala esan nahi duen "derma" hitzetik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ganoderma pfeifferi delakoarekin, hau ere zarakar erretxinatsu batez estalita dago, baina honek bilbea marroi-gorrizka bizi kolorekoa du eta pagoetan hazten da.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urte osoan, normalean haritz enborretan hazten da. Ez da oso ohikoa.[4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mundu osoan, batez ere klima epel eta tropikaleko eremuetan.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 624 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 503 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 144 or. ISBN 84-505-1806-7..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]