Edukira joan

Gatz mineral

Wikipedia, Entziklopedia askea
Kobre (II) sulfatoa.

Gatz mineralak izaki bizidun guztietan ageri diren biomolekula ez-organikoak dira. Izaki bizidunetan bi eratan aurki daitezke: uretan disolbaezinak direnak eta uretan disolba daitezkeenak.

Disolbaezinak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Disolbaezinak direnak egoera solidoan egoten dira. Trinkotasuna eta erresistentzia mekanikoa ematen die egiturei: adibidez, ornodunen hezurretan, krustazeo eta moluskuen kare-exoeskeletoetan, eta zenbait organismo mikroskopikoen siliziozko eskeletoetan (alga diatomeoetan).

  • kaltzio karbonatoa, kaltzio fluoruroa, kaltzio fosfatoa...

Disolbagarriak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Disolbagarriak direnak, uretan aurkitzean, anioi eta katioietan disoziatzen dira. Gatz-ioien funtzioetako bat oreka gazia mantentzea da, izan ere, gazitasuna aldatuz gero, kaltegarri suerta daitezkeen fenomeno osmotikoak gertatzeko arriskua dago.

Beste funtzioetako bat, protoiak hartu eta emanez zelula barruko pH-a konstante mantentzea da. Azkenik, beste batzuk nerbio kinaden transmisioa edo muskuluen uzkurdura ahalbidetu dezakete.

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.