Gaztelako Ondorengotzaren Gerra
Gaztelako Ondorengotzaren Gerra | |||
---|---|---|---|
Data | 1475–1479 | ||
Lekua | Iberiar penintsula eta Ozeano Atlantikoa | ||
Emaitza | Elisabet Gaztelako erregina aldarrikatu zuten eta Portugalek hegemonia lortu zuen Atlantikoan | ||
Gudulariak | |||
| |||
Buruzagiak | |||
Gaztelako Ondorengotzaren Gerra 1475 eta 1479 artean Gaztelako Koroa lortzeko Henrike IV.a Gaztelakoa alaba zen Joana Trastamarakoaren aldekoen eta erregearen sasi-arreba zen Elisabeten aldekoen arteko gerra zibila izan zen.
Gerra zibila bazen ere, nazioarteko oihartzuna ere bazuen, Elisabetek Fernando II.a Aragoikoa eta Joanak Alfontso V.a Portugalgoa senarrak zituzten eta. Frantziak Portugalen alde egin zuen, Italian bere arerioa zen Aragoik Gaztelarekin bat egin ez zezan.
Gatazkaren hasieran garaipen Joanaren aldekoek batzuk izan arren, Alfontso V.aren erasokortasun militarrik ezak eta Toroko guduaren porrotak 1476 eta 1477 artean alderdiaren desegitea bultzatu zuten. Handik aurrera, gerra Gaztela eta Portugalen arteko gatazka bilakatu zen noiz Ozeano Atlantikoan portugaldar itsas-armadak gaztelarra garaiatu zuen Ginea kontrolatzean[1].
1479ko Alcáçovasko itunak gerra amaitu zuen. Itun honen bitartez, Elisabet eta Fernando Gaztelako errege-erregina bilakatu ziren eta Portugalek Atlantikoko lurraldeen jabetza, Kanariak izan ezik, lortu zuen. Joanak tronuarekiko bere eskubideak galdu zituen eta hil arte Portugalen bizi izan zen[2].
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Álvarez Palenzuela, Vicente Ángel. La guerra civil castellana y el enfrentamiento con Portugal (1475-1479). Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes.
- ↑ Carrasco Manchado, Ana Isabel. (2006). Elisabet I de Castilla y la sombra de la ilegitimidad. Propaganda y representación en el conflicto sucesorio (1474-1482). Madril: Sílex ediciones.[Betiko hautsitako esteka]
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau Espainiako historiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |