San Salbador eliza (Getaria)

San Salbador eliza
	Kultura ondasuna
	Getariako hiri historikoa
	Getariako San Salbador eliza; Irudi gehiago
Kokapena
Herrialdea	Euskal Herria
Probintzia	Gipuzkoa
Udalerria	Getaria
Koordenatuak	43°18′16″N 2°12′13″W / 43.30446°N 2.20348°W
Historia eta erabilera
Eraikuntza	XV. mendea
Erlijioa	katolizismoa
Elizbarrutia	Donostiako elizbarrutia
Izena	Jesus Nazaretekoa
Arkitektura
Estiloa	arkitektura gotikoa; arkitektura barrokoa
Ondarea
BIC	RI-51-0000067
	14

San Salbador eliza Getariako eliza nagusia da. Estilo gotikokoa da eta Monumentu Nazional izendaturik dago. Getariako Alde Zaharran dago, Kale Nagusian. Otxoa Ibañez de Olano eta Zarautz dorretxeen alboan eta Indianokua edo Larrunbide jauregitik hurbil.

Azpitik, Katrapona pasabidea edo tunela igarotzen da.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1397an lehen Gipuzkoako Batzar Nagusiak eliza honetan ospatu ziren.

Gutxienez XIV. mendetik dataturik dago, zatirik gehiena XVI. eta XVIII. mendeen artean eraikia izan zen arren.

Konponketa ugari behar izan zituen XIX. mendean zehar, Gerra Karlistetan jasan zituen kalteen ondorioz.

Eraikina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tenplua, hiru nabez osatuta dago, horietako bakoitza, hiru zatitan banatua. Presbiterioa goratua dago. Arreta pizten dute maila ezberdinek, lurraren mailaren araberakoak direnak. Triforio bikain batek inguratzen du tenplua. Barnealdeari erantsia dago. Gangak zorrotzak dira, oso lirainak.

Eraikin osoa, hareharri harlanduz egina dago, bi ate eta beste hainbeste dorre dituena. Dorre horietako bat, moztua da, iparraldekoa, Inkisizioaren Dorrea bezala ezagutzen da. Elizako dorrerik zaharrena da, Pedro Altzagak egin zuen proiektua. Eraikuntza 1525ean hasi zen, eta 1755ean amaitu. Handik bost urtera, goialdea tximista batek suntsitu zuen.

Egungo dorrea, sei gorputzez osatua dago.