Gipuzkoa eta Arabako Partzuergo Orokorra
Altzaniako partzuergoa Gipuzkoa eta Arabako Partzuergo Orokorra | |
---|---|
Araba / Gipuzkoa | |
![]() | |
Administrazioa | |
Herrialdea | ![]() |
Antolaketa Partzuergoa | Asparrena, Donemiliaga, Idiazabal, Segura, Zegama, Zerain |
Alkatea | Amaia Junquera Landeta |
Posta kodea | 20214 |
Geografia | |
Azalera | 24,47 km² |
Altitudea | {{{garaiera}}} |
Demografia | |
Dentsitatea | 0 bizt/km² |
Informazio gehigarria | |
Sorrera | 1406 |
segura.eus… | |
Artxiboa Segurako udaletxean aurkitzen da |
Gipuzkoa eta Arabako Partzuergo Orokorra edo Altzaniakoa 24,07 kilometro koadroko lurraldea da, Gipuzkoako hegoaldearen zati gehiena hartzen duena. Bertan, Euskal Autonomi Erkidegoko mendirik garaienak daude; horietako zazpi, 1.500 metrotik gorakoak. Ez du berezko balio administratiborik, baina sei herri arduratzen dira lurraldearen administrazioaz: Idiazabal, Segura, Zegama eta Zerain Gipuzkoaren aldetik eta Asparrena eta Donemiliaga Arabaren aldetik.
Historia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]XV. mendean sortu zen, Gipuzkoako Partzuergo Txikia izenarekin (gero, Arabako herriak ere sartu zirenean, bi partzuergotzat bereizi ziren: batetik txikia, bestetik orokorra), Henrike III.a Gaztelako erregeak Fernan I.a Perez Aiarakoari mendiko lursail batzuk eman zizkionean. Hilabete batzuk geroago, Fernan Perez de Aialak berak Segurako hiribilduari saldu zizkion lursail haiek, Aragoiko 500 urrezko florinen eta bi oihalen truke. Idazki hura erregeak berak berretsi zuen 1406ko irailaren 16an.
Idazkian Segurako hiribildua besterik agertzen ez den arren, kontuan hartu behar da garai hartan Goierriko hainbat herri Segurari batuta zeudela. Beraz, eskualdeko hainbat herriren buru gisa erosi zituela esan daiteke. Horixe berresten du 1430eko dokumentu batek; izan ere, Legazpiko unibertsitateak zegokion zatia banandu eta mugarritu egin zuela adierazten du. Idazkian bertan, Segurako hiribilduak eta Idiazabal, Segura, Zegama eta Zeraineko unibertsitateek elkarrekin erosi zutela ere jartzen du. Legazpiko zatia banandurik, beste guztia beste lau herrien administraziopean geratu zen.

XV. mendean zehar, gipuzkoar herriek partzuergoaren hegoaldean ziren herriekin hitzarmenak egin zituzten, haiek ere partzuergoko baliabideak ustia zitzaten. Zalduondo, Araia, Donemiliaga eta Agurain herriez ari gara. Aguraingo herria 1916. urtean atera zen partzuergotik.
Txabolak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Urbia eta Oltzako larreak 1.000 metroko altueran daude, eta Gipuzkoa eta Arabako Partzuergo Orokorraren parte dira. Artzainek ur eta belarretarako eskubidea dute, "ur-belarrak", baina horretarako beharrezkoa da Partzoneria osatzen duten herrietako bizilagunak izatea.
Eremu horretako txabolen eraikuntza araututa egon da antzinatik; Gipuzkoako Foru Aldundiko basozain bat arduratzen zen egin beharreko neurketak egiteaz eta herri-mendietako pago-zuraren lotea seinalatzeaz eraikuntza berrirako; beste zuhaitz batzuk, berriz, libreki ustiatzekoak ziren. Txabolaren hormak eta sabaia txabola eraikitzen duen artzainarenak dira; lurra, berriz, Partzuergoarenak.
Nolanahi ere, txabolak ez dira inoiz larrearen erdian altxatzen, baizik eta haitzarteetan edo haien ondoan, bazkatzeko tokirik geratzen ez den tokian; ia beti aukeratzen da zuhaitz batzuen babesean dagoen leku bat.[1]
Mugakideak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Araba
- Zalduondo
- Araia
- Donemiliaga
- Nafarroa
- Ziordia
- Olazti
- Altsasu
- Gipuzkoa
- Oñati
- Legazpi
- Zegama
- Gipuzkoako Partzuergo Txikia
Ingurune naturala
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Mendiak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ingurune oso menditsua da, izan ere Urkillako, Altzaniako eta Aizkorriko mendilerroek mugatzen dute, 1.200 eta 1.500 metro artean tontorrak dituztelarik. Bestela, Aizkorri-Arazko natura parkearen zati bat ere eskualde honetan dago, eta horren barruan Urbiako zelaigunea.
Altzania, Lizarrate eta Urbia mendiak hartzen ditu. Patzeurgoa da, halaber, Oltza mendiaren jabea, eta, egoera horretan, belarretan eta uretan dituen baliabideez gozatzen du, baina ez baso-estalkiaz, 1852an Legazpiri laga baitzion, aurretik hartutako hainbat konpromisoren ondorioz.

Hidrologia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Partzuergo honen barnean, Urola eta Oria ibaien iturburuak daude iparraldean. Hegoaldean, aldiz, Altzania, Ametzaga eta Zirauntza errekek ekialderantz Arakil ibaia sortuko dute Sakana aldean. Mendebalderago, Barrundia ibaiak Zadorrako sistema osatzen laguntzen du.
Ikus, gainera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ «Urbia-Oltza - Atlas Etnográfico de Vasconia» atlasetnografico.labayru.eus (kontsulta data: 2025-04-24).
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- «Entre las campas de Urbia y Oltza ( Monte Peruaitz)». Por la montaña alavesa con mis botas viejas
- Zumalde, Ignacio Oñate en la Parzonería de Olza y Urbía. 155-159 or. Eusko Ikaskuntza