Gladiolus palustris

Gladiolus palustris
	Irudi gehiago
Iraute egoera
	; Daturik gabe (IUCN 3.1)
Sailkapen zientifikoa
Erreinua	Plantae
Ordena	Asparagales
Familia	Iridaceae
Generoa	Gladiolus
Espeziea	Gladiolus palustris; Gaudin

Gladiolus palustris Europan zabaldutako ezpata-lorea da.

Banaketa

Espezie hau Erdialdeko eta Ekialdeko Europako ipar-mendebaldekoa da. Frantziako ekialdean, Suitzan, Alemaniako hegoaldean eta ekialdean, Txekiar Errepublikan, Eslovakian eta Polonian banatzen da. Italiako Alpeetan, Austrian eta Hungarian dago, eta ohikoagoa da Balkanetako eskualdean. Beste behaketa batzuk Ekialdeko Europan egin dira.

Ezaugarriak

Gladiolus palustris-ek 30-60 zentimetroko garaiera du. Zurtoina tentea da eta ez adarkatua. Erraboila esferikoa da, eta zuntz gurutzatuak ditu goiko aldean. Hostoak zurtoina baino laburragoak dira, sinpleak, eta ezpata formako benazio paralelo bat dute, 4-9 zentimetro luze. Infloreszentziak hiru eta sei lore hermafrodita artean ditu, trifoliatuak, eta perigonio more, arrosa edo magenta bat, 30 zentimetro luze. Landare horiek maiatzetik uztailera bitartean loratzen dira. Erlastarrek polinizatzen dituzte.

Loraldia

URT	OTS	MAR	API	MAI	EKA	UZT	ABU	IRA	IRR	AZA	ABE
				X	X	X

Habitata

Nahiz eta palustre izena, landare horiek ez dira zingiretan hazten; izan ere, nahiago dituzte kareharrizko giroak, hezeak eta humusean aberatsak, hezeak eta lehorrak, eta basoko zelai heze eta argietan.^[1] Gehienez 1.200-1.500 metroko altueran egon daitezke.

Taxonomia

Gladiolus palustris Jean François Aimée Gottlieb Philippe Gaudinek deskribatu zuen, erreferentzia Flora Helvetica aldizkarian plazaratuz (1: 97. 1828).^[2]