Gorputzen teoria
Gorputzen teoria matematikaren adar bat da, eta gorputzen propietateak aztertzen ditu. Gorputz bat entitate matematiko bat da, zeinaren bidez batuketa, kenketa, biderketa eta zatiketa ondo definituak baitira.
Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Niels Henrik Abel eta Évariste Galois-ek inplizituki erabili zuten gorputz kontzeptua ekuazioak ebazteko lanean.
1871n, Richard Dedekind-ek "gorputz" deitu zion lau eragiketa aritmetikoetan ixten den zenbaki erreal edo konplexuen multzoari.
1881ean, Leopold Kronecker-ek "arrazionaltasunaren domeinua" definitu zuen, eta hori gaur egunean polinomioen gorputz bat da.
Zenbait teorema erabilgarri[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Hedaduraren isomorfismoaren teorema
- Elementu primitiboaren teorema
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- R.B.J.T. Allenby. Rings, Fields and Groups. Butterworth-Heinemann, 1991. ISBN 0-340-54440-6.
- T.S. Blyth and E.F. Robertson. Groups, rings and fields: Algebra through practice, Book 3. Cambridge University Press, 1985. ISBN 0-521-27288-2.
- T.S. Blyth and E.F. Robertson. Rings, fields and modules: Algebra through practice, Book 6. Cambridge University Press, 1985. ISBN 0-521-27291-2.
Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ((Ingelesez)) https://web.archive.org/web/20080131155501/http://www.compsoc.nuigalway.ie/~pappasmurf/fields/index.php Gorputzen teoria Galderak eta erantzunak] Artxibatua