Gymnopus hariolorum
| Gymnopus hariolorum | |
|---|---|
 | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Agaricales |
| Familia | Omphalotaceae |
| Generoa | Gymnopus |
| Espeziea | Gymnopus hariolorum |
Gymnopus hariolorum Gymnopus generoko onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria. Asa ustelaren usaina du eta zapore desatsegina.
Sinonimoa: Collybia hariolorum.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 2 eta 5 cm arteko diametrokoa, hasieran ganbila, gero ganbil-kanpai itxurakoa eta, azkenik, lau samarra, uhindu-flexuosoa, baita erdian hondoratuta ere eta titi kamuts batekin. Ertz zorrotza, uhindu-lobulatua, okertuta eta pixka bat ildaskatua denbora hezearekin. Azal leuna eta matea; gamuza argi kolorekoa edo arre-gorrixka kolorekoa, diskoan ilunagoa.
Orriak: Estu samar, estuak, meheak, eta adnatatik sublibrera bitartekoak; zurixkatik kremara kolorekoak eta ertzak osorik eta kolore berekoak.
Hanka: 3 - 6 (6,5) x 0,3 - 0,6 cm-koa, zaila, elastikoa, larrukara, barnehutsa, azkenik feltro itxurakoa, batzuetan izurtua, zapaldua eta oinarri pubeszente aldera ildaskatua; arre-gorrixkatik gamuza kolorekora doana, eremu apikal argiagoarekin eta oinarri ilunagoarekin.
Haragia: Zurixka, mehea, elastikoa eta zaila oinarena; aza ustelaren edo Camembert gaztaren usaina du eta zapore gozoa, baina desatsegina, aza hostoa gogorarazten duena.[2]
Etimologia: Collybia antzinako grekotik dator, eta txanpona esan nahi du. Perretxikoaren formagatik. Hariolorum epitetoa latinetik dator, astrologoa, igarlea esan nahi duen "hariolus" hitzetik. Igarleena.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sukaldaritzarako interesik gabea.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Collybia dryophila delakoarekin nahas liteke, honek oin okre-horixka du, baita Micromphale brassicolens espeziearekin ere, honek usain antzekoa du eta zur degradatuetan hazten da.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Maiatzetik urrira. Baso heze eta ilunetako pagoen hostoen artean hazten da.[4]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Europa, Errusia, India, Australia, Papua Ginea Berria, Karibea, Ameriketako Estatu Batuak eta Kanada.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 254 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 273 or. ISBN 84-282-540-X(T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. JoseLuis Añanos Echo Editorial Pirineo, 301 or. ISBN 84-87997-86-4..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q1772481
Multimedia: Gymnopus hariolorum / Q1772481