Edukira joan

Hôtel particulier

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hôtel particulier
Q120793870 Itzuli eta Petit hôtela

Hôtel particulier bat Frantziako etxe mota bat da (Suitzan eta Belgikan ere badaude), arkitektura bereizgarrikoa eta ondare katalogoetan sailkapen irizpide gisa erabiltzen dena. Luxuzko etxe edo jauregitxo bat da, hiri batean eraikia, familia bakar bat (eta haren zerbitzuko langileak) bizitzeko diseinatua.

2010eko hamarkadan, Parisek 400 de hôtels particuliers inguru zituen oraindik, hiriak antzina zituen halako 2.000 etxeetatik.

19. mendera arte, hôtel hitzak hiriko etxe bat besterik ez zuen izendatzen, baina, turismoa agertu zenean, hôtel (euskaraz hotel, jakina, ostatu mota bat) eta hôtel particulier (bizileku pribatua edo jauregia) bereizteko beharra sortu zen hizkuntza frantsesaren erabileran.

Hôtel particulier bat, eliteen etxebizitza urbanoa, etxebizitza arrunt bat baino handiagoa izan ohi da, ehunka metro koadroren gainean zabaldu baitaiteke. Hala ere hôtels particulier txikiak baino handiagoak diren etxe burges handiak badaude ere. Zenbait hiriren testuinguru trinkoaren barruan, hôtel particulier delakoa lursailaren neurrira eta formara egokitzen da.

Sarritan, barne-patio bat izaten du (esate baterako Eusko Jaurlaritzaren egoitza izan zen Parisko Marceau etorbidekoa)[1], eta, batzuetan, lorategi bat ere.

Hôtel hauek pertsona aberats eta boteretsuen jabetzakoak izan dira tradizionalki, botere horren erakusgarrietako bat. Nobleziak eraikitzen zituen Antzinako Erregimenean, eta elizgizonen jabetzako adibideak ere badira. Frantziako probintzietan, jabego ohikoa hiriaren izaeraren arabera aldagarria zen; parlamentua zuten hiri handietan, Rennes eta Aix-en-Provencen kasu, hôtelak eraikitzen zituen bertako nobleziak batez ere; hiri eta portu komertzialetan, berriz, Bordele eta Nantes kasu, merkatari aberatsak eta armadoreak izan ziren nagusiki. hotelak eraikiarazi zituztenak.

Etxe handi bat izatea familia baten aberastasunaren adierazle garbia zen, diru asko behar baitzen hura eraikitzeko (hiriguneetan edo lursail handiak erostea, arkitekto baten zerbitzuak, balio handiko eraikuntzarako materialak erostea, hala nola harlandua…), bai eta mantentze-lanetarako eta lan egiten zuten langileen ordainketarako ere (etxeko langileak, morroiak, sukaldariak, morroiak, etab.)


Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Gaztelaniaz) Instituto Cervantes. (2023). «11, avenida Marceau, París» Instituto Cervantes (Noiz kontsultatua: 2025-02-01).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]