Iparraldeko eta hegoaldeko dinastiak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hegoaldeko eta iparraldeko dinastiak» orritik birbideratua)
Iparraldeko eta hegoaldeko dinastiak
南北朝
420 – 589
Monarkia
440. urte inguruko egoera
Geografia
Kultura
Hizkuntza(k)Txinera klasiko
ErlijioaTaoismo, Konfuzianismo, Txinatar erlijioa
Historia
Aurrekoa
Jin dinastia
Ondorengoa
Sui dinastia

Txinako historiografian, iparraldeko eta hegoaldeko dinastiak (txinera tradizionalez: 南北朝; pinyinez: Nánběicháo; Wade–Giles: Nan2pei3ch'ao2) Jin dinastiaren ondorengoa izan zen eta Sui dinastiaren aurrekaria. Garai hau batzuetan sei dinastien (220-589) azken arotzat hartzen dute.[1] Gerra zibil eta kaos politikoa nagusitu ziren arren, arteek eta teknologiak gora egin zuten. Gainera, sinizazioa eta budismoa iparraldetik eta hegoaldetik zabaldu ziren.

Dinastien zerrenda[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Iparraldeko dinastiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hegoaldeko dinastiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Gascoigne, Bamber. (2003). The dynasties of China : a history. (1. argitaraldia) New York: Carroll & Graf Publishers ISBN 978-0786712199..

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]