Mitra zuri

Wikipedia, Entziklopedia askea
Helvella crispa» orritik birbideratua)
Mitra zuria
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaPezizomycetes
OrdenaPezizales
FamiliaHelvellaceae
GeneroaHelvella
Espeziea Helvella crispa
Fr., 1822
Mikologia
 
himenio leuna
 
txapel ganbila
 
hanka biluzik dago
 
espora zuriak dauzka
 
saprobioa da
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Mitra-zuria.

Mitra zuria (Helvella crispa) ascomycota dibisioko onddo zuria da, garatzen duen fruitu gorputzak nahiko kolore eta forma berezia daukala.[1] Agian jateko Helvella-rik gozoenetakoa izango da, hala ere, ez du merezi jasotzea, jan ahal izateko elaborazio konplexua behar duelako eta perretxiko hauek kontsumitzeak dakartzan arriskuengatik. Ez da gomendatzen kontsumitzea.

Sinonimoa: Phallus crispus Scopoli.

Deskribapena.[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: Bonete itxurakoa, 2 eta 5 cm. arteko garaiera, ia zuria, okre-zurixka edo okre-karamelu kolorekoa, oinaren gainean tolestutako plaka gingildun batzuek osatzen duten muntatzeko aulki formakoa.

Himenioa: Kapelaren kanpoko aldea estaltzen du, leuna eta zurbila da.

Hanka: 5 eta 10 cm. bitarteko altuera, zuria, lodia, hutsa, zaila eta ildo sakonak ditu.

Haragia: Mehea, elastikoa eta zaila; usain eta zapore gutxikoa.[2]

Etimologia: Helvella hitza latinetik dator, eta lekale, barazkiak, esan nahi du, oro ar, belar usaintsua.

Crispus epitetoa ere latinetik dator, “crispus”-etik kizkurtua esan nahi du. Kapelaren formagatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erdipurdiko jangarria, ondo egosi ondoren, hemolisinak baititu.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela zurixka edo okrea duten beste Helvella batzuekin, Helvella fusca bezalakoekin, hau ez da hain sendoa eta okre-marroi kolorekoa da.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaberrian eta udazkenean, baso-bideen ezpondetan eta bide ertzetan.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa, Ipar Afrika, Erdialdeko Amerika, Asia, Zeelanda Berria.

Galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 727 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran. Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 534 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  4. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 667 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 328 or. ISBN 282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]