Edukira joan

Hezetasun

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hezetasuna neurtzeko termohigrografoa.

Hezetasuna airean edo beste gai batean (arropa, ogia, gai kimikoa...) dagoen ur edo lurrun kopurua da. Alegia, gorputz batek itsatsia duen ura, lurrunduz gero airearekin nahasten dena.

Hezetasuna neurtzeko unitate eta magnitudeak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arloaren arabera, hezetasunak magnitude desberdinak adierazten du:

Izena Unitatea Magnitudeak
Hezetasun erlatiboa
%
lurrun presioa / lurrun masa
Hezetasun absolutua
g/m³
lurrun masa / aire bolumena
Hezetasun kopurua
%
ur masa / produktu masa
Ur edukia
gura/gaire lehorra
lurrun masa / aire lehorraren masa
Hezetasun espezifikoa
gura/kgaire hezea
lurrun masa / aire hezearen masa

Airearen hezetasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Airean dagoen ur lurrun kopurua, itsasoetako, ibaietako eta aintziretako uretatik sortzen dena. Eguratsaren ezaugarririk aldakorrena da, eta eguraldiaren eta klimaren osagai nagusietakoa. Aireko hezetasunak tenperatura aldarazten du, Lurreko eta Eguzkiko irradak bereganatzen baititu.

Eguratsean zenbat eta lurrun kopuru handiagoa izan, orduan eta ekaitza sortzeko energia handiagoa izaten da.

Aireak har dezakeen lurrun kopurua ez da bera leku eta une guztietan, tenperaturaren arabera aldatu egiten baita (30 °C-an aireak % 4-ko lurruna izan dezake, baina -40 °C-an ezin du % 2-tik gora lurrun izan).

Aire bolumen batek tenperatura jakin batean har dezakeen lurrun guztia duenean, airea asea dela esaten da. Ase gabe dagoen airea hiru modutan asetzen da: ura lurrundu eta airera joanik, tenperatura desberdina duten bi aire masa nahasturik, eta ohikoena, airea hozturik, lurrunari eusteko ahalmena galdu egiten baitu hala. Airea asea denean, laino edo hodei bilakatzen da lurruna. Airea hozten jarraitzen bada, euria, elurra, kazkabarra, etab. egiten du.

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]