Hipotalamo

Garunaren irudia. Gezi gorriak hipotalamoaren kokapena erakusten du.

Hipotalamoa ornodunek duten garuneko egitura da, talamoaren azpian dagoena eta dientzefaloaren azpialdea osatzen duena. Burmuineko zatia izateaz gain, guruin endokrinoa ere bada, zenbait hormona jariatzen dituelako.

Nerbio-sistema autonomoaren funtsezko egitura da hipotalamoa. Jakina da bere estimulazioak nerbio-sistema autonomoaren hainbat erantzun sortzen duela. Nerbio-sistema sinpatikoarekin eta parasinpatikoarekin ditu loturak.

Lotura estua mantentzen du, halaber, hipofisi guruinarekin; lotura anatomikoa ez ezik (txorten labur bidez), lotura funtzionala ere badute hipofisiak eta hipotalamoak: hori dela eta, sistema hipofisiario-hipotalamikoaz hitz egin daiteke, gorputzaren homeostasian zeregin oso garrantzitsua betetzen duena.

Funtzio nagusiak

• bizitza begetatiboaren egitura erregulatzailea da:
  • askatzen duen basopresinaren bidez organismoaren oreka hidrikoa mantentzen du
  • gorputzeko tenperatura erregulatzen du, termostato baten gisa jarduten baitu
  • odolaren biokimika kontrolatzen du: gluzido, lipido eta proteinen metabolismoa
  • loa erregulatzen du
  • gosea, egarria eta asetasuna eragiten du
  • tentsio arteriala erregulatzen du

• portaeran ere eragiten du. Hipotalamoak hainbat funtzio psikikotan parte hartzen du: hira eta amorrua, beldurra, sexu-gogoa eta zenbait senen atzean dago. Emozioekin lotuta dauden erantzun fisikoak ere eragiten ditu (izerdia, gorritasuna, bihotz-taupaden areagotzea, malkoak, oilo-ipurdia, etab.)

• hipofisiaren jarduera kontrolatzen du, askatzen dituen substantzien bidez (CRH, TRH, GHRH, etab.)

Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Hipotalamo