Hostozabalen baso misto epel

Wikipedia, Entziklopedia askea
Biomak
Bioma lehortarrak
Tundra
Taiga/baso borealak
Mendialdeko larre eta sastrakadiak
Koniferoen baso epelak
Koniferoen baso tropikal eta subtropikalak
Hostozabalen baso misto epelak
Baso eta sastrakadi mediterraneoak
Hostozabalen oihan heze tropikal eta subtropikalak
Hostozabalen oihan lehor tropikal eta subtropikalak
Larredi, sabana eta sastrakadi epelak
Larredi, sabana eta sastrakadi tropikal eta subtropikalak
Basamortuak eta sastrakadi xerikoak
Urperatutako belartza eta sabanak
Ibarbasoak
Hezeguneak
Bioma urtarrak
Urmaelak
Itsasertza/marearteko zona
Mangladiak
Algen basoak
Koralezko uharriak
Zona neritikoa
Zapalda kontinentala
Zona pelagikoa
Zona bentikoa
Arnasbide hidrotermalak
Arnasbide hotzak
Izotz uharteak
Beste batzuk
Zona endolitikoak


Hostozabalen baso misto epelak hezea eta epela den bioma mota bat izendatzeko erabiltzen den izena da. Baso hauen egitura tipikoak lau geruza ditu. Goiko geruza zuhaitz altu helduz osaturik dago. Azpian itzala jasaten duten hiru oihanpe daude: goragokoa zuhaitz txikiz eta gaztez osaturik dago, tartekoa sastrakaz eta behekoa landare belarkarez.

Zuhaitz nagusiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bioma honetan nagusi diren zuhaitz espezieak haritzak (Quercus spp., arteak eta erkametzak barne), pagoak (Fagus spp.), astigarrak (Acer spp.) eta urkiak (Betula spp.) dira. Baso misto deitzen zaio tarteka zuhaitz koniferoak ere ager daitezkeelako, hala nola pinuak (Pinus spp.) eta izeiak (Abies spp.). Zenbait tokitan koniferoen kopurua hostozabalena baino handiagoa izan daiteke.

Baso misto epela Yunnanen, Txinako hego-mendebaldea.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]