Hygrophorus latitabundus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hygrophorus latitabundus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaHygrophoraceae
GeneroaHygrophorus
Espeziea Hygrophorus latitabundus
Britzelm., 1899
Mikologia
 
orriak himenioan
 
txapel ganbila
 
himenioa dekurrentea da
 
hanka biluzik dago
 
espora zuriak dauzka
 
mikorrizak eratzen ditu
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Hygrophorus latitabundus Hygrophoraceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jateko ona, azala kentzeko ardura hartzen bada. Oina arraspatzea ere gomendatzen da bere likatasunagatik.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 5 eta 12 (15) cm arteko diametrokoa, hasieran globo itxurakoa, gero koniko-ganbila, azkenik, eta askotan titi zabal eta kamuts batekin. Ertza soberakinarekin, gainerako txapelak baino tonu argiagoa du, eta zuria ale gazteetan. Azal leuna, distiratsua, oso likatsua eta eguraldi euritsuarekin geruza lirdingatsu lodi batekin; gris ilunetik gris arrexka kolorera doana edo arre-oliba kolorekoa.

Orriak: Zabal, argizariaren trinkotasunarekin, lodiak, zabalak, subdekurreteetatik dekurrenteetara, eta tartean orritxoekin; zuriak eta gero krema kolorekoak,

Hanka: 5 - 10 (14) x 1,5 - 4 (5) cm-koa, zilindriko-fusiformea, sendoa, baina oinarrian mehetua, eta estutua goian, batzuetan eraztun antzeko batekin, gainazal likatsuaren errezelarekin txertatu arte, puntu horretatik aurrera ezkata txikiekin eta apenas likatsua; kolore zurikoa, eta gero tonu gris-arrexka-olibaz zikindua.

Haragia: Trinkoa, urtsua eta zurixka; zapore gozokoa eta almendra mikatzen usainarekin.[2]

Etimologia: Hygrophorus hitza grekotik dator, heze eta ekarri beharreko, “phóreotik”, hau da, hezetasuna bildu eta kontserbatzen duenetik. Latitabundus epitetoa berriz, latinetik dator, eta esan nahi du, zaila dela aurkitzea.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jateko ona, baina azala kendu ondoren.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hygrophorus personii txikiagoarekin eta hostozabaletan hazten denarekin nahas daiteke eta hygrophorus olivaceoalbus delakoarekin ere bai, hau ere txikiagoa da, eta izeietan hazten da.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean koniferoen basoetan hazten da.[4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Mexiko eta Krimeako penintsula.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 192 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  3. (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo Editorial Pirineo, 179 or. ISBN 84-87997-86-4..
  4. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 118 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]