Iberiera
| Iberiera | ||
|---|---|---|
| Non mintzatzen den: | Hila | |
| Eskualdea: | Iberiar penintsulako eskualde mediterraneoa | |
| Hizkuntza galdua: | K. o. I-II. mende | |
| Hizkuntza familia: | Hizkuntza isolatua | |
| Hizkuntza kodeak | ||
| ISO 639-1: | ez du | |
| ISO 639-2: | ||
| ISO 639-3: | xib
|
|
 |
||
| Oharra: baliteke orri honek Unicode kodearekin emandako NAF fonetika ikurrak edukitzea. | ||
Iberiera[1] erromatarrak iritsi baino lehen Iberiar penintsula sortaldean eta gaurko Frantziaren hegoaldean hitz egiten zen jatorri ezezaguneko hizkuntza da.
Hizkuntza hau ez da ia ulertzen, hitz solte batzuk kenduta, alfabetoa (edo hobeto esanda, signarioa) ia osorik ulertzen den arren, signario honetan bertan idatzita dauden lekukotasun zeltiberikoei esker, lekukotasun nahikorik ez dagoelako eta hizkuntza ez indoeuroparra delako. Bere fonetika, dena den, nahiko ondo ezagutzen da, eta euskararenaren antzekoa da, hasperenik ezaz aparte.
Ez dago argi zein adar linguistikori atxiki ahal zaion, ezeinekin lotu ahal bada. Historikoki euskararekin lotu nahi izan da, baina ikuspegi honek (euskoiberismo deritzona) gaur egun ez dauka inolako prestijiorik.
Hitz egiteari utziko zitzaion K.o. II. mendean, gutxi gora behera, latinaren bultzadaren aurrean.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ 47. araua - Hizkuntza hilak eta klasikoak, Euskaltzaindia, http://www.euskaltzaindia.net/dok/arauak/Araua_0047.pdf. Noiz kontsultatua: 2010-12-23.
