Ikasmahai

Ikasmahaia deitzen zaio haurrek eskolan dauden bitartean erabiltzen duten kaxa eta aulkia duen mahaiari, eta haren gainean egiten dituzte ikasketak eta lanak.

Ikasmahaien behealdea, normalean «parrilla», «erretilua» edo «tiradera» esaten zaiona, hagatxo edo gainazal lau batez osatuta dago, eta, erabiltzen ez direnean, liburuak eta koadernoak bertan bermatzen dira, eskura izateko.

Idazketarako eta eskolako beste lan batzuetarako eserlekuak eta mahaiak haurren baldintza fisikoetara erraz egokitzeko modukoak izan behar dira. Garai batean, haurrak bizkarralde eta eserleku zuzeneko eserlekuetan esertzen ziren, eta haietara egokitu behar izaten zituzten beren gorputzak. Eserleku horietan hamar, hamabi, hamasei edo ikasle gehiago esertzen ziren mahai berean.

XX. mende erdialdeko ikasmahia. Erreparatu erdiko zuloari tintontzia jartzeko. Estalki altxagarriaren azpian tresnak gordetzen ziren.

Haurraren erosotasuna bilatuz, bankuek XX. mendearen hasieran hiru, bi edo plaza bat zuten mahaietara eboluzionatu zuten. Gaur egungo ikasmahaiak, antzinakoen aldean, lagungarri dira ordena ikasgelan behatzeko, eta irakasleak hurbilagotik zaindu ditzake ikasleak, haiek banatzen dituzten korridoreetan barrena ibiliz. Gainera, aukera ematen dute argia behar bezala jasotzeko, beren postuetatik irten eta sartzeko, elkarri enbarazurik egin gabe, eta elkarrekiko independentzia handiagoarekin egoteko. Egokiena banakako ikasmahaia da, edo, bestela, bi ikaspostukoa.

Ikastetxean dagoen bitartean haurraren erosotasuna bermatzeko, mahaira hurbiltzen den aulkiak bizkarraren euskarri erosoa ahalbidetu behar du, baita bi oinak zoruan irmo bermatzea ere. Ikasmahaiaren altuerak haurrak besaurreak bertan bermatu ahal izateko modukoa izan behar du.

Erreferentziak

Tratado de pedagogía, Pedro de Alcántara Garcíak sortua, arg. Calleja, 1898.

Kanpo estekak

Datuak: Q1225651
Multimedia: School desks / Q1225651