Edukira joan

Ikerketa-protokolo

Wikipedia, Entziklopedia askea

Ikerketa-protokolo batek ikerketa edo esperimentu zientifiko bat ezartzeko eta antolatzeko kontuan hartu diren helburuak, diseinua, metodologia eta gogoetak deskribatzen ditu. Emaitzak behatzeko, aztertzeko eta interpretatzeko erabili beharreko prozeduren diseinua barne hartzen du. Deskribatutako ikerketa egiteko oinarrizko baldintzez gain, protokolo batek ikerketa hori egiteko aurrekariak eta arrazoiak ematen ditu, eta emaitzak neurtzeko parametroak definitzen ditu. Ikerketa-protokoloak natura-zientzien arloan erabili ohi dira, hala nola fisikan, kimikan, biologian edo medikuntzan, baina beste eremu esperimental batzuetan eta gizarte-zientzietan ere erabil daitezke.

Ematen duen dokumentazioak aukera ematen du frogatzeko ikerketa zientifikoak berak betetzen dituela zientifikotzat jotzeko baldintzak. Adibidez, ikerketa bere azterketa eremuan baliagarria izateko beharrezkoak diren kalitate kontrol prozesuak bete direla erakusten dute.

Ikerketa-protokoloek aukera ematen diete hirugarrenei ulertzeko zein baldintza esperimentaletan gauzatu den ikerketa jakin bat, eta, beharrezkotzat joz gero, prozesuak errepikatuz egiaztatzeko. Horrela, deskribatutako ikerketa bikoteka berrikustea errazten dute.

Ikerketa-protokoloen sailkapena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikerketaren esparruan, ikuspegi asko daude ikerketa-protokoloak diseinatzeko, eta horietako bat aukeratzea, neurri handi batean, azterketa-diziplinaren, erabilitako metodologiaren eta ikerketa-helburuen araberakoa da.

Sailkapen komun bat erabilitako ikerketa metodologian oinarritzen da. Hona hemen protokolo mota ohikoenen deskribapen labur bat:[1]

  1. Protokolo Kuantitatiboa: Protokolo mota hau aukeratzen da ikerketa datu numerikoen bilketa eta analisian zentratzen denean (ikerketa kuantitatiboa). Aldagaien neurketa objektibora eta aldagaien arteko erlazio kuantitatiboak bilatzera bideratuta dago.
  2. Protokolo Kualitatiboa: Protokolo kualitatiboak aplikatzen dira ikerketa fenomenoen ulermenean, pertzepzioen esplorazioan edo gertaeren esanahiaren analisian (ikerketa kualitatiboa) oinarritzen denean. Kasu honetan, datuak biltzeko metodo kualitatiboak erabiltzen dira, hala nola elkarrizketak, behaketak edo edukiaren analisia.
  3. Protokolo Mistoa: Ikerketa batzuetan, metodo kuantitatiboak zein kualitatiboak erabiltzen dituen ikuspegi konbinatu bat behar da, eta horrek protokolo misto bat erabiltzea dakar. Horrek aukera ematen du aztertutako fenomenoa sakonago eta osoago ulertzeko, datu kuantitatiboak eta kualitatiboak biltzen baitira aldi berean.

Ikerketa-protokolo baten oinarrizko eskema

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikerketa-protokolo batek honako zati hauek ditu:

  • Ikerketaren izenburua eta laburpena (erantzun beharreko galderak eta proposatutako hipotesia zehazten dira).
  • Arazoaren planteamendua edo justifikazioa.
  • Azken helburuak eta emaitzen aplikagarritasuna.
  • Oinarrizko teorikoa.
  • Ikerketaren helburuak (orokorrak eta espezifikoak).
  • Esparru teorikoa
  • Erabilitako metodologia.
  • Emaitzak aztertzeko plana (datuak aldagai motaren arabera analizatzeko metodoak eta ereduak).
  • Bibliografia.
  • Jardueren kronograma.
  • Aurrekontua eta finantzaketa-iturriak.
  • Eranskinak (aurreko eremuren bat zabaltzea iradokitzen da, emaitza hobea lortzeko).

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]