Iraupen luzeko oroimen

Iraupen luzeko oroimena informazioa oroimenean denbora luzean gordetzeko aukera ematen duten funtzio mentalen multzoa da.^[1] Egiturari eta funtzioari dagokienez, iraupen laburreko oroimenetik eta lan-oroimenetik bereizten da. Memoria horrek elementu batzuk denbora laburrean (20 eta 30 segundo artean, gutxi gorabehera) gordetzeko funtzioa betetzen du. Biologikoki, iraupen laburreko oroimen konexio neuronalen aldi baterako indartze bat da, errepikapen- eta asoziazio-prozesu esanguratsu baten bidez iraupen luzeko oroimena bihur daitekeena.^[2]

Iraupen luzeko oroimenaren azpiko mekanismo biologikoak ez daude zehaztuta, baina epe luzerako potentziazio-prozesua, konexio neuronalen egituran aldaketa fisikoa dakarrena, proposatu da denbora-oroitzapenak epe luzerako oroitzapenen biltegira eramateko funtzio handiena duen mekanismo gisa.^[3]

Iraupen luzeko oroimenean gordetako oroitzapenak ahanzturaren prozesu naturalaren barruan desager daitezkeenez, denbora luzez oroitzapenak mantentzea informazioa prozesatu den sakontasunaren araberakoa da, bai eta biltegiratutako edukietan aldizka egiten diren berreskurapenen araberakoa ere. Banakako berreskuratze horiek goranzko tarteetan gerta daitezke, errepikapen tartekatuaren printzipioaren arabera. Hori modu naturalean gerta daiteke, edo nahita egindako gogorarazpenen bidez ("laburpenak" ere esaten zaie), askotan gogoratu beharreko materialak duen garrantziaren arabera.