Izotz eremu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Grey glaziarra, Hego Patagoniako izotz eremua osatzen duenetariko bat, Argentina eta Txileren artean.
Grímsvötn lakua Vatnajökull glaziarrean, Islandian.
Penny izotz-geruza Baffin uhartean, Kanadan.

Izotz-eremua hainbat izotz masa kontinentalei emandako izena da. Izotz-eremuak goi-ordoki harritsu zabalak dira, izotz-geruza batez estaliak. Izotz-eremuek bazterretan glaziarrak eta elurtegiak dituzte, kanal eta fiordoen bidez aintzira batera edo itsasora isurtzen direnak. Izotz-eremuak gehienbat poloetako eta Patagoniako guneetan kokatzen dira, eta hainbat elementu geografiko estaltzen dituzte, esaterako, lakuak edo mendikate handiak.

Geografoek "izotz-eremuei" buruz hitz egiten dute, izotzez eta elurrez estalitako eremua 50.000 km²-ko baino gutxiago denean, eta inlandsisa (edo "izotz-geruza") esaten dute, estalki glaziarra milioi bat km²-ko baino zabalagoa denean. 2010ko hamarkadan, oraindik bi inlandsis diraute: Antartikako izotz-geruza eta Groenlandiako izotz-geruza.

Ikerketa geologiko eta glaziologikoen arabera, izotz-eremuak azken glaziazioan sortutako tamaina askoz handiagoko eremu glaziarren hondarrak lirateke. Izotz-eremu horietan edateko munduko ur-iturri nagusiak dira, beraz, balio estrategiko handia dute.

Izotz-eremuen drainatzeak glaziar hustubideak sortzen ditu, eta horiek izotz masa handien (izotz-eremuak edo izotz kontinentalak) barruan jatorria dute, izotz korrontearen itxura hartuz. Zentzu honetan adibide interesgarria da Humboldt glaziarrarena, Groenlandiako ipar-mendebaldean.

Izotz-eremu nabariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ia Antartika osoa izotz-eremu handi bat da, nahiz eta, han estalitako gainazal kontinentalaren tamainagatik, indlandsisa, izotz-oskola, kasko polarra edo izotz-geruza terminoa erabiltzen den. Hortik kanpo, izotz-eremu nagusiak hauek dira:

Columbia izotz-eremua (Alberta, Kanada), 325 km²-rekin.[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]