Jazarraldi

Wikipedia, Entziklopedia askea
Jazarraldia Lisboan.

Jazarraldi edo altxaldia (gaztelaniaz: Pronunciamiento portugesez: Pronunciamento) militar-matxinada mota bat da, Espainian, Hispanoamerikan eta Portugalen XIX. eta XX. mendeetan sarritan eman zena.[1]

Kontzeptua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

José Sanjurjok 1932an Espainiako Errepublikaren aurkako jazarraldia burutu zuen, Sanjurjada.

Estatu kolpe bat emateko unean ejerzitoaren errebeldeen talde batek Estatuaren kontrola hartzen du ezkutuan prestatutako bat-bateko ekintza baten bidez. Jazarraldi batean, aldiz, ofizial talde batek publikoki uneko gobernuaren aurkako beraien jarrera adierazten du; horren helburua Armadaren beste tropek publikoki jarrera hartzea da, aldekoa ala aurkakoa. Jazarraldia adierazi aurretik, jakina, militar horiek bere kideen jarrerak aztertu dituzte, mugimenduaren arrakasta ziurtatzeko.

Jazarraldian ez dago armen erabilerak, ez dago borroka-armatua, edo gutxienekoa da: errebeldeek aldeko jarrerak ez badituzte lortzen, orduan, ihes egin behar dute edo preso hartzen dituzte. Armadaren gehiengoa haien alde kokatzen bada, orduan gobernuak agintea utzi behar du. Hori lortu zuen, adibidez, Francisco Javier Elio jeneral absolutistak, haren soldaduak Fernando VIIa.ren mende jarri zuenean, 1814an.

Lehendabiziko jazarraldia 1814an baldin bazen, kontzeptua Rafael del Riego jeneralak sortu zuen Fernando VII.aren gobernuaren aurka hitz egin zuenean, 1820an, Las Cabezas de San Juanen (Sevillan).[2]

Adibide batzuk[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]