Jesusen Bihotz Sakratuaren parrokia-eliza (Melilla)
Jesusen Bihotz Sakratuaren parrokia-eliza (Melilla) | |
---|---|
Kokapena | |
Estatu burujabe | ![]() |
Espainiako autonomia hiri | ![]() |
Koordenatuak | 35°17′40″N 2°56′25″W / 35.294503°N 2.940167°W |
![]() | |
Historia eta erabilera | |
Irekiera | 1918 |
Izenaren jatorria | Jesusen bihotz guztiz santu |
Erlijioa | Erromatar Eliza Katolikoa |
Elizbarrutia | Roman Catholic Diocese of Málaga (en) ![]() |
Arkitektura | |
Arkitektoa | Fernando Guerrero Strachan |
Ondarea | |
Bihotz Sakratuaren eliza Melillako tenplu katoliko neorromanikoa da. Zabalgune modernistan dago, Menendez Pelayo plazan, eta Melillako Hiriko Multzo Historiko Artistikoaren parte da, Interes Kulturaleko Ondasuna.[1]
Historia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]1900 eta 1918 artean eraiki zen Fernando Guerrero Strachanen proiektuaren arabera, 1918ko maiatzaren 19an inauguratu zelarik. 1927an, Enrique Nietoren proiektuaren arabera konpondu zuten, denborale gogor baten ondorioz.[2]
1988an, Jesusen Bihotza eliza zatika erori zen literalki. Ez zegoen kanpairik ere, eta haien hotsa simulatzen zen megafonia eta bozgorailuetatik. Mohand Moh Mohatar Melillako enpresariak bere burua eskaini zuen Eliza zaharberritzeko, Santiago Martinez bikarioarekin zuen adiskidetasun handiari esker, tenpluaren ardura zuen apaiz karismatikoa. Mohatarrek 1989ko 11 milioi pezeta baino gehiago inbertitu zituen kanpaiak jartzen, Eliza margotzen, instalazio elektrikoa eta megafonia berritzen, aldareak, tronuak eta altzariak konpontzen eta bernizatzen. Hala ere, garrantzitsuena, orduko bikario Santiago Martinezek nabarmendu zuen bezala, Sagrarioa Aldare Nagusiaren ezkerraldean eraikitzea izan zen, eta aita Santiagorentzat zaharberritzearen giltzarria zena, eliza berrituaren erdigunea.
Elizaren eraberritzea 1989ko apirilaren 2an inauguratu zuten.
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Inguruko harriz eta adreilu trinkoz egina dago, horma eta gangetarako.
Kanpoaldea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Fatxada nagusiak zirkuluerdiko arkuko ate bat du, zutabe korintoarrez inguratua, eta haren gainean leiho bat, arrosa-leiho batekin, alboetan bao urratu bat duela alde banatan. Ate horretatik dorre bat irteten da, orla batean hasten dena eta arku bikoitz batean kanpai-dorre bat duena; behekoan, bi foroko bao bat dago, erdian zutabe bat duena, eta lau aurpegiko gorputz batean amaitzen dena. erloju kasilizioduna, gainean kapitel piramidal beltz bat duena.
Herrizaingoa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]-
Nave
-
Nave
-
Puerta
-
Órgano
-
Cristo de a Vera Cruz Socorro
-
Cristo del Socorro
-
Virgen de las Angustias
-
Virgen de los Desamparados
-
Virgen del Carmen
-
Retablo de San José
-
Retablo de San José
-
Altar de Nuestra Señora del Perpetuo Socorro
-
Altar Mayor
-
Capilla del Sagrario
-
Retablo de la Inmaculada
Tenplua oinplano basilikalekoa da, 500 metro koadroko hiru nabe ditu, eta 2000 lagunentzako lekua. Erdiko nabea albokoak baino zabalagoa eta altuagoa da, eta kanoi-ganga bat du, okuluak dituen formero-arkuduna. Nabea zirkuluerdi-formako absidean amaitzen da, kolomak ordena korintoarrekoak dira eta hormak harlandua imitatzeko moduan tratatuta daude.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ «Real decreto 2751/1986, de 5 de diciembre por el que se declara Bien de Interés Cultural, con la categoría de Conjunto Histórico, una zona de la ciudad de Melilla» Boletín Oficial del Estado (15): 1289-1390. 17 de enero de 1987 ISSN 0212-033X..
- ↑ «Retiran la cúpula de la iglesia del Sagrado Corazón de Melilla para su restauración» www.infomelilla.com 27 de marzo de 2009.