Jevgeni Zamiatin

Jevgeni Zamiatin
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Евге́ний Ива́нович Замя́тин
Jaiotza	Lebedyan, 1884ko urtarrilaren 20a (juliotar egutegia)
Herrialdea	Errusiako Inperioa ; Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna
Heriotza	Parisko 16. barrutia, 1937ko martxoaren 10a (53 urte)
Hobiratze lekua	Cimetière parisien de Thiais (en)
Familia
Familia	ikusi Vera Faddeeva (en) (izter-lehengusu);
Hezkuntza
Heziketa	San Petersburgoko Institutu Politeknikoa 1908)
Hizkuntzak	errusiera
Jarduerak
Jarduerak	zientzia-fikzio idazlea, ingeniaria, satira-idazlea, libretista, gidoilaria, antzerkigilea, idazlea, literatura-kritikaria, eleberrigilea, prosalaria eta iritzi-kazetaria
Enplegatzailea(k)	Peter the Great Saint Petersburg State Polytechnical University (en)
Lan nabarmenak	ikusi Gu; Q3226167 ;
Jasotako sariak	ikusi Prometheus Award - Hall of Fame (1994) ;
Genero artistikoa	zientzia-fikzioa; satira politikoa; dystopian fiction (en) ; fikzio espekulatiboa; eleberri historikoa; antzerkia; libretoa
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Boltxebike

Jevgeny Ivanoviti Zamiatin (errusieraz: Евге́ний Ива́нович Замя́тин; Lebedian, Lipetsk, 1884ko otsailaren 1a^greg./urtarrilaren 20a^jul. - Paris, 1937ko martxoaren 10a) errusiar idazlea izan zen. Itsasontzietako ingeniaria zen bizibidez. Ipuin-liburu batekin egin zen ezagun: Uiezdnoie (1911, Probintzia giroko ipuinak). Ondoren eleberri labur bat idatzi zuen, Na kulitxkakh (1914, Munduaren bukaeran). Zamiatinen idazkera inpresionista da eta eragin handia izan zuen 1920-1930 bitarteko urteetan Errusiako idazleengan eta, batez ere, «Serapionen Anaiak» literatura taldeko kideengan. Literatura eta politika bereiztearen alde ageri zen bere kritika lanetan. 1924an My (Gu) eleberria argitaratu zuen, Ingalaterran (Errusian inoiz ez zen argitaratu), eta Zamiatinen kontrako jarrerak ugaldu egin ziren Sobietar Batasunean; izan ere, gero Orwellek eta Huxleyk ibiliko zuten bidetik, gizarte komunistaren deshumanizazioaren eta indibidualismoaren satira egin zuen liburu hartan; horregatik, 1932an, eta Gorkiren arartekotzari esker, Errusiatik Parisa joan zen erbesteraturik. Zamiatinenak dira halaber: Ostrovitiane (1917, Uhartekoak), eta Ipuin lizunak (1927) ipuin-bildumak, eta Ja boius (1921, Beldur naiz), saiakera.

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Jevgeni Zamiatin

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Datuak: Q204868
Multimedia: Yevgeny Zamyatin / Q204868