Cloisonné

Cloisonné edo Esmalte albeolatua objektu metalikoak apaintzeko antzinako teknika da, eta Antzinako Egipton dagoeneko azken mendeetan esmalte beiraztatua erabiltzen duena, eta antzinako garaitan harribitxien, beiraren eta beste material batzuen inkrustazioak metalean sartuz egiten zena. Antzinako Egipton dagoeneko ezagutzen zen teknika hau.

Antzinako garaitan, dekorazioa egiteko, lehenik eta behin albeoloak edo konpartimentuak (frantsesez, cloisons ) gehitzen zaizkio metalezko objektuari, bere ertzetan jarritako zilarrezko, urrezko edo beste metalezko alanbreak meheak soldatuz edo itsatsiz. Agregatu horiek pieza amaituan ikus daitezke, eta esmalte edo inkrustazio konpartimentu ugarien artean bereizteko balio dute. Askotan, kolore askotakoak izaten dira. Europako Goi Erdi Aroan oso preziatua izan zen, adibidez, franko karoligioen, bisigodoen, Otondar artan eta anglosaxoien artean.
Cloisonné esmaltatua duten objektuak, aldiz, esmalte hautsez prestatutako ore batekin lantzen dira, eta gero labean egosi behar da.

Jingtailan
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Txinan eta Japonen ere garatu zen teknika hau, bere ezaugarri propioekin. Txinan, teknika honek Jingtai lan (txineraz 景泰藍) izena du eta Ming dinastiaren garaian, 1450 inguruan sortu zen esmaltezko eskulan mota da. Kobrezko harien arteko uneetan esmalte urdina paratzen zuten, eta hortik izenaren bukaera (txineraz lan = urdina). Izenaren hasiera Jingtai enperadoreari dagokio, bere erregealdian ospetsu bihurtu baitzen.[1]
Kontserbatzen den piezarik zaharrena Yuan dinastian (XIII.-XIV. mendeak) egin zen, baina Jingtailan teknikan aldaketa handi bat egon zuen Ming dinastian (XIV-XVII. mendeak) , 1450 eta 1456 artean Jingtailani bere egungo izena eman zion pigmentu urdin berri bat aurkitu zenean. Ming dinastiako Jingtailan teknika konplexuena eta aberatsena da. Hala ere, Jingtailanak goia jo zuen Qing dinastian (1644-1911), kobrea galdatzeko tekniketan izandako berrikuntza handien ondorioz.[2]
Gaur egun
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Gaur egun batik bat beste kolore bizi batzuk erabiltzen dira, ontziak egiteko eskuarki. Esmalteak finkatzeko behin eta berriz margotu eta erregosten dira eskulanak, tradizioaren arabera 7 aldiz.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ «Cloisoné Chino - Jingtailan CCTV-International» www.cctv.com (kontsulta data: 2025-06-06).
- ↑ «Jingtailan» en.chinaculture.org (kontsulta data: 2025-06-06).
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- «El arte del cloisonne». El Anticuario
- «Esmaltes medievales: cloisonné, champlevé. Frontal de San Miguel de Excelsis, sus esmaltes de Limoges». Museo Arqueológico Nacional de España