José Agustín Goytisolo

José Agustín Goytisolo
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Bartzelona, 1928ko apirilaren 13a
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Bartzelona, 1999ko martxoaren 20a (70 urte)
Hobiratze lekua	Montjuïceko hilerria
Familia
Aita	José María Goytisolo Taltavull
Ama	Julia Gay Vives
Anai-arrebak	ikusi Juan Goytisolo; Luis Goytisolo;
Familia	ikusi Antonio Goytisolo Digat (aitaldeko aitona); Agustín Goytisolo (paternal great-grandparent (en) );
Hezkuntza
Heziketa	Bartzelonako Unibertsitatea
Hizkuntzak	katalana; gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	hizkuntzalaria, idazlea, poeta, itzultzailea, abokatua eta saiakeragilea
	Parte-hartzailea Document about the use of the official languages of Catalonia (en) ;
Jasotako sariak	ikusi Sant Jordiren gurutzea (1985) ; Premio Boscán ; Adonáis Olerki Saria (1954) ;
Mugimendua	1950eko belaunaldia
Genero artistikoa	olerkigintza

José Agustín Goytisolo Gay (Bartzelona, 1928ko apirilaren 13a - Bartzelona, 1999ko martxoaren 19a) espainiar olerkari eta saiakeragilea izan zen.

Bizitza eta lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Juan (1931n sortua) eta Luis Goytisoloren (1935n sortua) anaia zaharrena zen. Ama, Julia Gay, 1938an hil zen, frankisten bonbardaketa batean. Gertaera honek familia osoa astindu zuen, baina bereziki José Agustín. Izan ere, honek Julia izena jarri zion bere alabari, eta Palabras para Julia (Juliarentzako hitzak) olerkian bi emakumeak, maitasun eta desiraz, batu zituen^[1].

Bartzelonako Unibertsitatean zuzenbidea ikasten hasi zen, baina Madrilen amaitu zuen. Hiri honetako Nuestra Señora de Guadalupe unibertsitate egoitzan bizi izan zen garaian, José Angel Valente eta José Manuel Caballero Bonald poetak ezagutu zituen. Belaunaldi hartako beste idazle batzuk bezala (Juan García Hortelano, Carmen Martín Gaite, Luis Martín-Santos), Francoren diktaduraren aurkako jarrera izateaz gain, bizitzarekin ere oso konprometiturik zegoen: gauzale, edale, bohemio eta liberala^[1].

1954an Adonáis Sariaren akzesita irabazi zuen El retorno idazlanarekin^[2], 1956an Boscán Saria Salmos al viento liburuarekin eta 1959an Ausias March Saria Claridad lanarekin. 1961ean Años decisivos poema-liburuan bildu zituen aurreko bilduma guztiak. Idazle oparoa izan zen, eta eguneroko hizkuntza erabili zuen, maila xumekoa maiz. Ironia ere handia zuen, eta bere esperientzia dute oinarri bere lanek. Harenak dira: Algo sucede (1968), Bajo tolerancia (1973), Taller de arquitectura (1976), Del tiempo y del olvido (1977), Palabras para Julia (1979), A veces gran amor (1981) eta Sobre las circunstancias (1983). Azken urteetan argitaratu zituen poema-liburuen artean, ohargarrienetako bat La noche le es propicia da, 1992an Espainiako Kritika Saria jaso zuena^[3]. Aipagarria da katalanezko poesia garaikidea gaztelaniara itzultzen egin zuen lana^[1].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/28 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

↑ ^a ^b ^c Luis Antonio de VILLENA: José Agustín Goytisolo El poder de la palabra. Epdlp.com
↑ Premios y Accesits Adonáis desde 1943 Rialp.com
↑ Premio de la Crítica El poder de la palabra. Epdlp.com

Genealogia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo loturak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jose Agustin Goytisolo Euskarari ekarriak. Ekarriak.armiarma.eus
(Katalanez) (Gaztelaniaz) Fons personals José Agustín Goytisolo Bib.uab.cat

Datuak: Q1708911
Multimedia: José Agustín Goytisolo / Q1708911

[Villena-1] Luis Antonio de VILLENA: José Agustín Goytisolo El poder de la palabra. Epdlp.com

[2] Premios y Accesits Adonáis desde 1943 Rialp.com

[3] Premio de la Crítica El poder de la palabra. Epdlp.com

[1]

[2]

[3]