Josef eta Putifarren emaztea

Wikipedia, Entziklopedia askea
Josef eta Putifarren emaztea
Jatorria
Sortzailea(k)Tintoretto
Sorrera-urtea1555 (egutegi gregorianoa)
IzenburuaJoseph und die Frau des Potiphar
Mugimenduamanierismoa
Veneziako eskola
Jatorrizko herrialdeaItalia
Ezaugarriak
Materiala(k)olio-pintura eta Margo-oihala
Dimentsioak54 (altuera) × 117 (zabalera) cm
Genero artistikoaarte sakroa eta biluzia
Egile-eskubideakjabetza publiko
Deskribapena
OinarrituaHasiera
Yusuf and Zulaikha (en) Itzuli
Iconclass71D1331
Kokapena
LekuaPradoko Museoa
BildumaPradoko Museoa
InbentarioaP000395
JabeaElisabet Farnesio, Karlos III.a Espainiakoa eta Fernando VII.a Espainiakoa
Argumentu nagusiaJoseph and Potiphar's wife (en) Itzuli

Josef eta Putifarren emaztea Tintoretto margolari italiarraren margolana da, olio mihise gaineko teknika erabiliz egina. 54 zm-ko altuera eta 117 zm-ko zabalera du. 1555. urte inguruan margotua, gaur egun Madrilgo (Espainia) Pradoko museoan dago ikusgai. Margolan hau Diego Velazquezek erosi zuen, Filipe IV.arentzat, Veneziara egin zuen bigarren bisitan, gai biblikoko beste bost margolanekin batera.

Gaia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Putifar Bibliako pertsonaia; faraoiaren zerbitzaria eta eunukoa. Joseren nagusia izan zen.[1] Putifarren emaztea Jose liluratzen eta limurtzen saiatu zen. Margolanean, lehen planoan, Putifarren emaztea ageri da, gela aberatsean etzanda eta biluzik, Joseri harekin bat egiteko gonbita eginez. Josek proposamen horrek uko egin zion, eta, ondorioz, espetxeratu zuten.[2]

Argi dago obra hauek profanoak zirela. Bibliako gaiek beren zama dramatikoa galtzen zuten eta jantzi exotikoak, gorteko zeremonialak eta haragi biluziak erakusteko aitzakia besterik ez ziren.[3]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]