Juan Errandonea

Wikipedia, Entziklopedia askea
Juan Errandonea
Bizitza
JaiotzaBera1917ko ekainaren 12a
Herrialdea Nafarroa Garaia, Euskal Herria
HeriotzaMadril1967ko martxoaren 12a (49 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakeuskara
gaztelania
latina
frantsesa
ingelesa
alemana
italiera
errusiera
turkiera
greziera
hebreera
arabiera
Sumeriera
Hititera
Akadera
aramera
Jarduerak
Jarduerakassyriologist (en) Itzuli eta unibertsitateko irakaslea

Juan Errandonea Altzaguren (Bera, Nafarroa Garaia, 1917ko ekainaren 12a - Madril, Espainia, 1967ko martxoaren 12a) apaiza eta ikerlaria izan zen. Erroman egin zituen Bibliari buruzko ikasketak. Hamazazpi hizkuntza bide zekizkien (euskara, gaztelania, latina, frantsesa, ingelesa, alemana, italiera, errusiera, turkiera, greziera, hebreera, arabiera, sumeriera, hititera, akadikoa, aramera (kaldeoa eta babiloniera) eta sumeriera irakatsi zuen Madrilgo Unibertsitatean. Erromako Biblia Institutuan hamaika urtez aritu zen ikasle. Mesopotamiar kulturan zegoen eminentzia nagusietako bat izan zeIn.

Beran familiak duen Zigardiberea baserrian gordeta dauzkate karaktere hieroglifikoz beteriko orrialdeak, Antzinako Egiptoko gramatika handi bat, idazkun kuneiformeak, testu hitita, akadiar eta babiloniarrak.[1]

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Edén y Paraiso obra idatzi zuen Bibliako Hasiera liburuari buruz.[2] Elizako hierarkiarekin arazo asko izan zituen liburua argitaratzeko. Bere ikerketen arabera Bibliako lehena den Hasiera liburuak antza handia zuen Mesopotamiako literaturarekin (Gilgamexen poemarekin batez ere). Baina garai hartan hori esatea Biblia jatorrizko sorluntza-lana ez zela esatea zen, ez zela "Jaungoikoak diktatutako hitz kutsatu gabea". Eta hori orduko Elizaren diskurtsoaren kontra joatea zen. Ortodoxia katolikoaren ohartarazpen bat bidali zioten, eta Madrilgo katedra kentzekotan ibili ziren.[1][3]
  • Analogías vascas en el vocabulario sumerio-semítico (1955, «Euskarazko analogiak hiztegi sumerio-semitikoan»)[4]Antzekotasun lexikalak aurkitu zituen euskarazko hitz batzuen eta hizkuntza horitako ordainen artean (atzapar, itzal, zulo, uri, herr,i mihia,mingaina, gia, gizon, zabal, gau eta ilun)[1][4]
  • Vita in memoria hominum (1967, «Bizitza giza oroimenean»).

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b c Aizpurua, Eneko. (2020). Bidasoan gora. ISBN 978-84-1360-000-0. PMC 1258411699. (Noiz kontsultatua: 2021-08-29).
  2. Juan, Errandonea Alzuguren,. ((1966)). Edén y Paraíso : Fondo cultural mesopotámico en el relato bíblico de la Creación. PMC 468367289. (Noiz kontsultatua: 2021-08-29).
  3. 1957-, Gil Bera, Eduardo,. (1999). Paisaje con fisuras : sobre literaturas antiguas, tratos y contratos humanos. Pre-Textos ISBN 84-8191-244-1. PMC 432727583. (Noiz kontsultatua: 2021-08-29).
  4. a b Errandonea, Juan. (1987). Analogías vascas en el vocabulario sumero-semítico : atzapar y los nombres sumero-semíticos de "uña, garra". (Ed. facsímil. argitaraldia) Editorial Txertoa ISBN 84-7148-213-4. PMC 21905360. (Noiz kontsultatua: 2021-08-29).

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]