Julia Zenko

Wikipedia, Entziklopedia askea
Julia Zenko

Bizitza
Jaiotza1958ko urriaren 30a (65 urte)
Herrialdea Argentina
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakabeslaria
Musika instrumentuaahotsa
DiskoetxeaPhilips
Sony Music Entertainment

IMDB: nm1218405 Musicbrainz: edee89cf-3971-4258-9548-1dd593175c4e Discogs: 777462 Edit the value on Wikidata
Cristina Fernández de Kirchner presidenteak, juduen komunitateko artista (Julia Zenko erdialdean poltsa gorriaz)eta zuzendariei eta Holokaustotik bizirik atera zirenei, Juduen Holokaustoaren biktimen omenezko monumentuaren exekuzio-agindua ematen, 2015.04.08

Julia Zenko edo Julia Trzenko (Buenos Aires, Argentina, 1958ko urriaren 30a) argentinar abeslaria eta aktorea da.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Julia ZenkoBuenos Aireseko La Paternal auzoan jaio zen eta bertan sei urte bete arte bizi izan zen gurasoekin eta neba batekin. Gero, familiarekin Villa Devotora joan zen bizitzera. Coghlanen bizi izan da. Poloniar eta letoi etorkin juduen alaba eta biloba. Aitona amateurra eta kantaria zen tenpluetan.

Aita lau urterekin iritsi zen Argentinara, eta argentinar bihurtu zen. Ama Uruguain jaio zen, baina aitona-amonak europarrak ziren. Nire zaharra Argentina maite zuen gizon bat zen, tango guztia entzuten zuen eta, gainera, dantza egiten zuen; horregatik entzuten zen nire etxean era guztietako musika. Nire neba handienak ere eragin zidan,The Beatles, El folclore, Víctor Heredia, Mercedes Sosa eta eragin horrekin guztiarekin, musika-kultura eta musika-ideologia oso pertsonala nire buruan jartzen. Julia Zenko[2]

Lehen Hezkuntzan koruko kide zen eta Clarita izeneko musika irakaslea gogoratzen du beti. Gitarra jotzen zuen; inoiz ez zitzaizkion gustatu kirolak. Antzerki-ikastaroak egin zituen Edgardo Moreirarekin.

1977an hasi zen bolitxe eta pubetan kantatzen. Trío Sol y sus Amigos, Scat Singer eta Amalgama taldeetan kantatu zuen, Raúl Parentellaren zuzendaritzapean. Han, kantari izan zen, Emilio Valle, Pedro Aznar baxuan, Eddie Sierra gitarran eta Ricardo ''Topo'' Carbone baterian. Denetarik kantatzen zuen: coversak, balada, boleroak, portugaldar kantuak... Jingle komertzialak grabatzen hasi zen, Parentellaren babespean ere. Bere ahots bereziagatik ezaguna izan zen, Aerolinea Argentinerako, Palette ohe-estalkietarako edo Express gailetatxoetarako jingleetan.[3][2]

Antzerki ikastaroak egin zituen Alezzo, Luis Agustoni edo Augusto Fernandeekin.[1]

1983an bere lehen long play-a argitaratu zuen, Vital, eta bertan «Carta de un león a otro» abestu zuen.

Folklorea, baladak, konpromiso sozialeko abestiak grabatu ditu.

Argentinako zenbait filmetan kantatu zuen, hala nola Los viajes del jardín, Graciela Borges, Luisina Brandorekin Señora de nadie, Andrea del Bocarekin No toquen a la nena filmeetan.

Hainbat telenobela famatutan jarri zuen ahotsa: María de nadie (Grecia Colmenaresekin), Dulce Ana (Patricia Palmerrekin), Soy Gina (Luisa Kuliorekin).

Nobela eta filmetarako kantatu ondoren, "Maria de Buenos Aires" grabatu nuen 1997an, Piazzolla eta Horacio Ferrerren tango bat zena. Horrek hasiera eta geroa markatu zituen tangoarekin egin nuen ibilbidean. Urte asko eman nituen Europan eta munduko hainbat herrialdetan "Maria de Buenos Aires" aurkezten, eta horregatik ezagutzen naute herrialde askotan tango-abeslari gisa; baina argentinarrek badakite kantari eklektikoa naizela. Ez naiz gelditzen musika-genero bakar batean, iazko urtearen amaieran disko berri bat atera baitzen, "Elis Regina" izeneko abeslari brasildar bati omenaldia egiteko. Abeslari hori aspaldi miresten nuen eta portugesez grabatua dago. Liburu Azokan abestu nuen errepertorioan. Latinoamerikako musikaren autoreak aukeratu nituen, eta gainera, portugesez, tangoaz eta nire errepertorioko kanta batzuez gain, 20 urte baino gehiago daramatzat. Julia Zenko[3]

1995ean, Pop eta Baladako Emakumeen Abeslari Onenaren Istek Saria irabazi zuen, eta Carlos Gardelen omenaldian parte hartzeko deialdia jaso zuen, hil zeneko 60. urteurrenean. Cervantes Antzoki Nazionalean egin zen, Grupo Amerikaren produkzioarekin, Arrabal Amargo eta Amores de estudiantes tangoak Alejandro Dolinarekin batera kantatuz.[4]

1997ko abuztuan Buenos Aireseko Maria Austrian Astor Piazzolla eta Horacio Ferrerren opera grabatu zuen, rol protagonikoa interpretatuz, Gidon Kremer (1947) biolin-jotzaile europarrarekin batera, Jairo eta Ferrer bera. Lan hori Grammy sarietarako izendatu zuten. Hurrengo urtean, Yo-Yo Ma musikari ospetsuak Japoniako hirietan egindako kontzertu batzuetan kantatzera gonbidatu zuen.[5]

1998an, Juan Carlos Baglietok gonbita egin zion bere zuzeneko 15 urtez diskoan parte hartzeko. Han, elkarrekin kantatu zuten Señalada por el índice del sol, urte horretan bertan Caminos del alma lanean grabatu zuen Kennedy abesbatzarekin eta 120 artista argentinar baino gehiagorekin, Nazareno Andorno pianista eta gidariaren zuzendaritzapean. 1999an, Yo-Yo-Ma musikariak Japoniako hainbat hiritan kantatzera gonbidatu zuen.[6]

Tango por vos (2001) diskoa Gardel sarietan Argentinako hiru tango-disko onenetako bat izan zen, eta Grammy Latinorako ere izendatu zuten 2002an. Urte hartan, Orestes last tango tango operaren protagonista izan zen, Herbehereetan estreinatua.[4]

2003az geroztik, Zorba el griego musikal arrakastatsuaren protagonista izan zen, Raúl Lavié eta María Rosa Fugazotekin batera. 2004ko udan El show de las dibortziadas saioan parte hartu zuen, eta bira nazional eta nazioartekoa egin zuen.

2006an, "Vida Mía" albuma kaleratu zuen, bi alabekin bi abestitan bikotea osatuz. Hiru urte geroago, Lito Vitalerekin batera, "Pra Elis" izeneko albuma, portugesez egina kaleratu zuen.

Fabiana Cantilo eta Julia Zenko, Mercedes Sosari egindako omenaldian, Kirchner Kultur Etxea 2015.07.09

Lehen diskoa plazaratu zeneko 30. urteurrenarekin batera, 2013an, Colon Antzokian "Las Elegidas" ekitaldian parte hartzeko deia egin zioten, eta, gainera, "Mi Libertad" argitaratu zuen, Mercedes Sosari eskainitako disko folkloriko bat, eta Berrantolaketa Nazionaleko prozesuan desagertutako senide bat. Hurrengo urtean aurkeztu zuten ND antzokian, besteak beste, León Gieco, Piero, Patricia Sosa eta Sandra Mihanovich. Urte horretan bertan, Colon Antzokian kantatzeko deia jaso zuen.

2015. urtean titietako minbizia diagnostikatu zitzaion. Minbizi hori gainditu egin zuen, eta, 2017an, Lito Vitale-ren musika-ekoizpenarekin, "Nosotras" albuma kaleratu zuen, inguruko hainbat emakumeren konposizioekin, hala nola Teresa Parodiren "Canción Para Verónica", Maria Elena Walshinen "Como la Cigarra", "Queremina, Kirillo, en el fría". Gardel saria jaso zuen.

2018an Hermanos de sangre musikalean protagonista izan zen.[3]

2019an, "Vuelvo a ser luz" disko berria kaleratzen hasi zen,[7] Lito Vitaleren laguntzarekin. Abesti berriak zituen, eta, azkenean, 2020an kaleratu zuten. Koronabirusaren pandemia dela eta, diskoa "stream" bidez aurkeztu behar izan zuen. Berriro ere minbizia detektatu zitzaion titian, eta ebakuntza kirurgikoa egin behar izan zitzaion, hura gaindituz.[8]

Ekitaldi solidarioetan parte hartu izan du beti, eta Argentinako eta kanpoko giza eskubideekin hurbiletik lan egin du.

Bizitza pertsonala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bi alaba kantari ditu. eta Marcelo San Juan eta Daniel García musikariekin egon zen.[3]

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espainiako eta nazioarteko sariak irabazi ditu:

  • ACE saria
  • Prentsa saria
  • Festibuga saria
  • Konex saria (1995, 2005 eta 2015), Pop eta Baladako emakumezkoen bakarlari gisa.[4]
  • 2001ean Tango por vos diskoa Gardel sarietan Argentinako hiru tango-disko onenetako bat izan zen, eta n 2002an.
  • 2002an Grammy Latinorako ere izendatu zuten.
  • Emakumezkoen Pop Artista Album Onenaren Gardel saria (2018)

Diskografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1983: Vital - PHILIPS
  • 1985: Travesía del alma - PHILIPS
  • 1986: Cambios - PHILIPS
  • 1987: Crecer con todo - PHILIPS
  • 1988: Requetepillos - PHILIPS
  • 1989: El remedio es cantar - PHILIPS
  • 1991: En tiempo real - SONY MUSIC
  • 1991: Vital '91 - POLYGRAM
  • 1992: Así va la vida - COLUMBIA
  • 1995: Sin rótulos - SONY
  • 1998: Julia de Buenos Aires - EPSA MUSIC
  • 2001: Tango por vos - EPSA MUSIC
  • 2002: Orestes
  • 2004: El Show de las Divorciadas
  • 2006: Vida mía - SONY
  • 2009: Canta a MARÍA ELENA WALSH - LUCIO ALFIZ PRODUCCIONES S.R.L.
  • 2009: P'ra Elis - CALLE ANGOSTA DISCOS
  • 2013: Mi libertad - LUCIO ALFIZ PRODUCCIONES S.R.L.
  • 2017: Nosotras - CICLO 3
  • 2019: "Vuelvo a ser luz" - WARNER MUSIC
Konpilatuak
  • 1995: Lo nuestro - POLYGRAM
  • 1997: Siempre pienso en ti - POLYGRAM
  • 1997: 20 Grandes éxitos - SONY MUSIC ENTERTAINMENT ARGENTINA S.A.
  • 2000: Mis 30 mejores canciones - SONY
  • 2003: Los esenciales - SONY
  • 2004: De colección - SONY
  • 2009: Los elegidos - SONY
  • 2020: Vuelvo a ser luz - WARNER MUSIC

Bakunak/Singleak/Promoziokoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1984: "Travesía del alma / La rana, los grillos, los hombres" (Simple) - PHILIPS
  • 1985: "Quien nunca amó / No me pisen la vida" (Simple) - PHILIPS
  • 1986: "Me enseñaron todo mal / María siempre" (Simple) - PHILIPS
  • 1986: "Por otra ventana / Saliendo de mí (Simple) - PHILIPS
  • 1991: "Cuando un amor termina / Juntos es más fácil" (Simple) - SONY MUSIC
  • 1991: "Viento del sur / El breve espacio en que no está" (Simple) - SONY MUSIC
  • 1992: "La fuerza del amor / Dame algo de ti" (Simple) - SONY MUSIC
  • 1995: "Julia Zenko" (Single EP) - Temas: 1) La rosa 2) Razón de vivir 3) Angelitos negros 4) Quiero abrazarte tanto - SONY MUSIC

Filmografia[9][aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aktore gisa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1986: Mesa de noticias (serie de televisión), como ella misma.
  • 1992: Gran Hotel Casino (serie de televisión).
  • 1993: ¡Dale Loly! (película para televisión).
  • 2017: Mujeres perfectas (obra de teatro).
  • 2018: Hermanos de Sangre- El Musical (obra de teatro)

Abeslari gisa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1982: Pubis angelical (interpreta las canciones de esta película, producidas por Charly García).
  • 1989: Los espíritus patrióticos (interpreta las canciones de esta película).
  • 1992: Soy Gina (serie de televisión), donde interpretó la canción «La fuerza del amor».
  • 1995: Dulce Ana (serie de televisión)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b «Julia Zenko: de La Paternal a Estambul», artículo en el diario Clarín (de Buenos Aires) del 23 de julio de 2002.
  2. a b «Entrevista a Julia Zenko El Esquiu - Bing video» www.bing.com (Noiz kontsultatua: 2022-08-30).
  3. a b c d (Gaztelaniaz) «Entrevista a Julia Zenko» Revista Cabal (Noiz kontsultatua: 2022-08-30).
  4. a b c Musicalizando.com
  5. Cantantes argentinas.blogspot.com.
  6. Creador. (2007-04-29). «Mujeres de la música argentina: Julia Zenko» Mujeres de la música argentina (Noiz kontsultatua: 2022-08-30).
  7. (Gaztelaniaz) «Julia Zenko: “El cantar cura, hace bien”» Entrelíneas.info (Noiz kontsultatua: 2022-08-30).
  8. (Gaztelaniaz) «Julia Zenko habló sobre su salud, luego de superar el cáncer de mama» www.telebajocero.com (Noiz kontsultatua: 2022-08-30).
  9. Ficha de Julia Zenko, en Internet Movie DataBase.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]