Julio II.a

Julio II.a
Irudi gehiago
216. Aita santu 1503ko azaroaren 11 - 1513ko otsailaren 21a (egutegi gregorianoa) ← Pio III.a - Leon X.a → administratzaile apostoliko 1499ko azaroaren 6a - 1501eko abuztuaren 29a Elizbarrutia: Roman Catholic Archdiocese of Lucca (en) elizbarrutiko apezpiku 1483ko azaroaren 3a - ← Francesco Gonzaga (en) - Gianstefano Ferrero (en) → Elizbarrutia: Roman Catholic Archdiocese of Bologna (en) cardinal-bishop of Ostia (en) 1483 (egutegi gregorianoa) - 1503 (egutegi gregorianoa) ← Guillaume d'Estouteville (en) - Oliviero Carafa (en) → apezpiku katoliko 1481 (egutegi gregorianoa) - Kolegio Kardenalizioko kamarlengoa 1479 (egutegi gregorianoa) - ← Marco Barbo (en) - Giovanni Battista Zeno (en) → elizbarrutiko apezpiku 1478ko uztailaren 3a - 1483ko urria ← Jean Petitde (en) - Clemente Grosso della Rovere (en) → Elizbarrutia: Roman Catholic Diocese of Mende (en) elizbarrutiko apezpiku 1477ko abenduaren 3a - ← Hélie de Pompadour (en) - Jean de Montchenu (en) → Elizbarrutia: Roman Catholic Diocese of Viviers (en) elizbarrutiko apezpiku 1476ko uztailaren 15a - ← Benoît de Montferrand (en) - Galeazzo della Rovere (en) → Elizbarrutia: Roman Catholic Diocese of Coutances (en) Archbishop of Avignon (en) 1475eko azaroaren 21a - ← Alain de Coëtivy (en) - Antonio Flores (en) → Elizbarrutia: Roman Catholic Archdiocese of Avignon (en) bishop of Avignon (en) 1474ko maiatzaren 23a - 1475eko azaroaren 21a ← Alain de Coëtivy (en) Elizbarrutia: Roman Catholic Diocese of Avignon (en) bishop of Catania (en) 1473ko urtarrilaren 13a - ← Guglielmo Belloni (en) - Francesco de Campulo (en) → Elizbarrutia: Roman Catholic diocese of Catania (en) elizbarrutiko apezpiku 1472ko urtarrilaren 31 - ← Jean Michel (en) - Benoît de Montferrand (en) → Elizbarrutia: Roman Catholic Diocese of Lausanne, Geneva and Fribourg (en) elizbarrutiko apezpiku 1471ko urriaren 16a - ← Michael Langlois (en) Elizbarrutia: Ancient Diocese of Carpentras (en) Kardinal nepote Kolegio Kardenalizioko dekano
Bizitza
Izen osoa	Giuliano della Rovere
Jaiotza	Albisola Superiore, 1443ko abenduaren 5a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Erroma, 1513ko otsailaren 21a (69 urte)
Hobiratze lekua	San Petri basilika
Heriotza modua	berezko heriotza: Sifilia
Familia
Aita	Raffaele della Rovere
Ama	Teodora Marinola
Ezkontidea(k)	ezkongabea
Seme-alabak	ikusi Felice della Rovere (en)
Anai-arrebak	ikusi Giovanni della Rovere
Familia	ikusi Sixto IV.a (osaba) Pietro Riario (en) (lehengusu propio) Girolamo Riario (en) (lehengusu propio) Girolamo Basso della Rovere (en) (lehengusu propio) Giovanna Felicita Feltria della Rovere (ezkonahizpa) Francesco Maria I della Rovere, Duke of Urbino (en) (iloba)
Leinua	Della Rovere
Hezkuntza
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	apaiz katolikoa
Parte-hartzailea 1484ko konklabea 1492ko konklabea 1503ko iraileko konklabea 1503ko urriko konklabea
Lantokia(k)	Erroma eta Aita Santuen Lurraldea
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa
Erlijio-ordena	Frantziskotarren Ordena

Julio II.a (Albissola Marina, 1443ko abenduaren 5a-Erroma, 1513ko otsailaren 21a) Eliza Katolikoko 216. aita santua izan zen 1503 eta 1513 bitartean. "Aita Santu Gerlaria" bezala ezagutua da, bere aitasantualdiaren aktibitate politiko eta militar biziaren ondorioz.

Lehen urteak

Giuliano della Rovere, hori baitzen bere benetako izena, Sixto IV.a aita santuaren iloba zen. Bere osabaren ekimenez frantziskotarrekin hezia izan zen, bere babespean hartu zuena, eta beranduago La Pérouseko komentu batera bidali zuen, non goi mailako ikasketak egingo zituen. 1471n, bere osaba aita santu bihurtu eta gutxira, Frantziako Carpentras herriko gotzain izendatua izan zen. Urte horretan bertan kardinal kargura igoa izan zen. Bere osaba aita santua zela, eragin handia izaten hasten da, zortzi gotzaintza ere jasoz (horien artean Lausanne eta Coutancesekoak) baita Avignoneko artzapezpikutza ere. 1480an Frantziara bidali zuten legatu pontifizio bezala, eta han lau urtez egon zen. Hain trebetasun handia erakutsi zuen laster eragin handia izaten hasi zela kolegio kardenalizioan, 1484an bere osabaren ondorengoa izan zen Inozentzio VIII.aren agintaldian are gehiago hazten den eragina.

Giulianok zenbait seme-alaba izan zituen, baina helduarora iritsi zen bakarra Felice della Rovere izan zen, 1483an jaioa Julio II.ak Lucrezia Normanini erromatar aristokratarekin izan zuen harremanaren fruitu. Felice jaio eta gutxira, Giulianok Lucrezia eta Bernardino de Cuspisen arteko ezkontza moldatu zuen, Giulianoren lehengusua zen Girolamo Basso della Rovere kardinalaren maestro di casa zena.

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Julio II.a

Aurrekoa Pio III.a

Aita Santua 1503-1513

Ondorengoa Leon X.a

• Datuak: Q80516
• Multimedia: Iulius II