Julio II.a aita santuaren hilobia

Julio II.a aita santuaren hilobia
Jatorria
Sortzailea	Michelangelo
Sorrera-urtea	1505
Mugimendua	Goi Pizkundea
Ezaugarriak
Materiala(k)	haitzurdina eta Carrarako haitzurdina
Genero artistikoa	religious sculpture as genre (en)
Deskribapena
Kokapena
Lekua	San Pietro in Vincoli
Bilduma	San Pietro in Vincoli
Koordenatuak	41°53′38″N 12°29′36″E / 41.893861°N 12.493419°E41°53′38″N 12°29′36″E / 41.893861°N 12.493419°E

Julius II. Aita Santuaren hilobia Michelangeloren eta bere multzo laguntzaileen eskultoriko eta arkitektonikoa da, Julio II.a aita santuaren ehorzketa gune bezala proiektatua, baina ez zen azkenean horretarako erabili.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hildakorik ez duen hilobia izateaz gain, beste ezusteko historiko batzuk daude artelan honen historian. Batetik, ez dagoela kokatua hasieran pentsatua zegoen tokian, San Petri basilikan kokatu, baizik eta Erromako beste puntu batean, San Pietro in Vincoli. Julio jatorriz Erromako Della Rovere familiakoa zen, eta familia horrek babesten zuen eliza; bera bertako kardinal titularra zelarik. Julio II.a azkenik, bere osaba Sixto IV.a aita santuarekin batera lurperatuta dago San Petrin.

Egitura bera ere,1505ean agindu zuten, baina 1545era arte ez zen osatu, eta pentsatu baino eskala txikian. Julio II.a 1513an hil zen ordea.

Julius ii.aren hilobirako (1505) lehen proiektuaren balizko berreraikuntza, Adriano Marinazzoren (2018) interpretazio berri baten arabera.^[1]

Guztiarekin, hilobia ikusgarria da, eta harentzako ergindako eskulturarik ospetsuena, Moisesen irudia da, 1513an Michelangelok osatua, historiako artelan nabarmenetako bat da.