Kalkuluaren oinarrizko teorema

Wikipedia, Entziklopedia askea
Kalkulu integralaren oinarrizko teorema» orritik birbideratua)

Kalkuluaren oinarrizko teorema (edo Kalkulu inegralaren oinarrizko teorema) funtzio baten deribazioa eta integrazioa alderantzizko eragiketak direla baieztatzean datza. Baieztapen horrek edozein funtzio jarraitu integragarrirako egiaztatzen du haren integralaren deribatua hura bera dela. Teorema hori funtsezkoa da matematikaren adarretako bat den analisi matematiko edo kalkulu deiturikoan.

Teorema horren ondorio zuzena Barrowren erregela da, Kalkuluaren bigarren oinarrizko teorema ere deiturikoa. Bigarren teorema horren bidez funtzio baten integrala kalkula dezakegu integratu beharreko funtzioaren jatorrizkoa erabiliz.

Arkimedesek eta antzinako beste matematikariek bolumenen, azaleren eta luzera makurren gutxi gorabeherako kalkulua egiteko metodoak bazituzten ere, hasiera batean Isaac Barrow matematikari ingelesak garatutako ideia bati esker eta gero Isaac Newtonen eta Gottfried Leibnizen ekarpenei esker teorema hori enuntziatu eta frogatu ahal izan zuten.

Kalkulu integralaren oinarrizko teoremak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lehenengo oinarrizko teorema[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Izan bitez tartean integragarria den funtzio bat eta beste funtzio bat honela definitua: non den.

Teoremak hau esaten du:

funtzioa puntuan jarraitua bada , orduan funtzioa puntuan deribagarria da eta betetzen da.

Frogapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lema garrantzitsua:

Demagun funtzioa tartean integragarria dela eta , orduan:

Frogapenaren hasiera

Hipotesia:

Biz .
Biz tartean integragarria eta c puntuan jarraitua den funtzioa.
Biz tartean honela definitutako funtzioa: , non den.

Tesia:

F'(c)=f(c)

Definizioz hau daukagu: .

Demagun h>0 dela, orduan .

eta honela definituta:

,

'Lema' aplikatuta, hau daukagu:

.

Beraz,

Orain demagun dela, izan bitez:

,
.

'Lema' aplikatuta, hau daukagu:

.

Honako hau betetzen denez:

,

Orduan:

.

denez gero, orduan hau daukagu:

.

Eta funtzioa c puntuan jarraitua denez, orduan:

,

Azkenean, guzti horrek teorema frogatzera garamatza:

.

Adibideak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bigarren oinarrizko teorema[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Barrowren erregela ere deiturikoa, Isaac Barrowren omenez.

Izan bitez tartean jarraitua den funtzio bat eta haren edozein jatorrizko funtzio bat, hau da . Orduan:

Teorema hau askotan erabiltzen da integral mugatuak ebaluatzeko.

Frogapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hipotesia:

Biz tartean jarraitua den funtzioa
Biz tartean diferentziagarria den funtzioa, non den

Tesia:

Frogapena:

Izan bedi

.

Kalkuluaren lehenengo oinarrizko teorema dela medio, hau daukagu:

.

Beraz:

non den.

Hau aintzat hartuta:

Eta hortik segitzen denez da; beraz:

.

Bereziki, baldin bada, hau dugu:

Adibideak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]