Edukira joan

Kanariak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Kanariar Uharte» orritik birbideratua)
Kanariak
Canarias
Ereserkia: Himno de Canarias

Kanarietako bandera

Kanarietako armarria
Geografia
HiriburuaSanta Cruz Tenerifekoa eta Las Palmas Kanaria Handikoa
28°28′12″N 16°15′0″W
Hiririk handienaLas Palmas Kanaria Handikoa
Azalera7.447
Punturik altuenaTeide
Punturik sakonenaIpar Ozeano Atlantikoa
KontinenteaAfrika
Administrazioa
PresidenteaÁngel Víctor Torres (PSOE)
Ángel Víctor Torres Pérez (en) Itzuli
LegebiltzarraKanarietako Parlamentua
Demografia
Biztanleria2.172.944
Dentsitatea291,79 bizt/km²
Hizkuntza ofizialak
Ekonomia
Historia
Sorrera data: 1982ko abuztuaren 10a
Bestelako informazioa
ISO 3166-1 alpha-2IC
Ordu eremua
Elektrizitatea230 V. 50 Hz.europar loki eta Schuko
Internet domeinua.ic (en) Itzuli
gobiernodecanarias.org

Kanariak edo Kanariar uharteak[1][2] Afrikako uhartedi atlantiko bat da. Marokoren eta Mendebaldeko Sahararen arteko muga parean kokatuta dago, afrikar kontinentearen kostatik gertu, 100 km ingurura. Hala ere, Kanariek Espainiako autonomia erkidego bat osatzen dute: Kanarietako Autonomia Erkidegoa.

XV. mendean Espainiak konkistatu aurretik, guantxeak ziren bertako biztanleak.

Uhartediko konkista ia 100 urte luzatu zen, 1402tik 1496 arte hain zuzen ere. Jean de Bethencourt merkatari normandiarrak ekin zion konkistari, Gaztelaren zerbitzura. Portugal ere saiatu zen uharteak bereganatzen, baina Errege-erregina Katolikoen aurrean atzera egin zuen.

2014ko azaroaren 18an, petrolioa bilatzeko prospekzioak hasi zituen Repsolek Kanarietan. Zundaketak "segurtasun berme guztiekin eta ingurugiroa errespetatuz" egiten ari zirela esan zuen[3].

Banaketa administratiboa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uhartedia zortzi uhartek eta hainbat uhartetxok osatzen dute, bi probintziatan banaturik:

Inguru naturala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uhartedia Ipar Ozeano Atlantikoan dago kokatuta, 100 bat kilometrotara Ipar Afrika eta Marokoko kostaldetik. Tenerifeko uhartean Espainiako mendirik altuena dago, Teide (3.718 m) alegia. Beste tontor nagusiak, Roque de los Muchachos (2.426 m, La Palma), Pozo de las Nieves (1.950 m, Gran Canaria), Malpaso (1.501 m, Hierro), Garajonay (1.487 m, Gomera), Pico de la Zarza (807 m, Fuerteventura) eta Peñas del Chache (670 m, Lanzarote) dira.

Sumendiek sortu zuten nagusiki uhartedia. La Palma izan da azken erupzioa izan duena, eta Lanzarote eta Hierro dira sumendi gehien dituztenak.

Bestela, lau natura parke dituzte: Timanfaya (Lanzarote), Teidekoa (Tenerife), La Caldera de Taburiente (La Palma) eta Garajonay (Gomera).

Sakontzeko, irakurri: «Kanarietako geologia»
Teideko geruza-sumendia, Tenerifen
Kono bolkanikoak Lanzaroten

Kanarietako geologian arroka bolkanikoa da nagusi. Kanariar Uharteek eta bere ipar-ekialdean dauden itsaspeko mendi batzuek osatzen dute Kanariar Uharteetako Probintzia Bolkanikoa. Duela 70 milioi urte hasi zen haren historia bolkanikoa.[5] Kanariar Uharteak bolkanikoak dira oraindik ere. Lurreko erupzio bolkanikorik berriena 2021ean gertatu zen, La Palman, eta urpeko erupziorik berriena 2011-12an izan zen, Hierron.[6][5]

Kanariar Uharteak 450 km-ko zabalera duten uharte bolkanikoen artxipelago bat dira, ekialde-mendebalde norabidean Ipar Ozeano Atlantikoan, Afrikako ipar-mendebaldeko kostatik 100 eta 500 kilometro artean.[7] Uharteak Afrikako plaka tektonikoan daude. Kanariar Uharteak Plaka Afrikarraren ertzetatik urrun daudelako (600 km.) plaka-barneko sumendien adibide dira.[8]

Ekialdetik mendebaldera, irla nagusiak Lanzarote, Fuerteventura, Kanaria Handia, Tenerife, Gomera, Palma eta Hierro dira. Uharte txiki eta uhartetxo batzuk ere badaude, esaterako,Lanzaroteren aurrean dagoen Graciosa. Kanariar Uharteak itsaspeko sumendi gisa sortu ziren, Ozeano Atlantikoaren lurzorutik bananduta. Ozeano Atlantikoak 1.000 eta 4.000 m arteko sakonera du Kanariar Uharteen inguruan.

Lanzarote eta Fuerteventura Kanariar Gailurra izeneko gailur bolkaniko bakar baten zatiak dira. Gaur egungo bi uharte horiek uharte bakarra ziren iraganean. Gailurraren zati bat urpean geratu zen, eta orain Lanzarote eta Fuerteventura uharte bananduak dira, 11 km-ko zabalerako eta 40 metroko sakonerako itsasarte batek banatuak.[9]

Jarduera bolkanikoa azken 11.700 urteetan gertatu da uharte nagusi guztietan, Gomeran izan ezik.[10]

Guantxera izan da uharteetako biztanleen jatorrizko hizkuntza XVIII. mendea arte, mintzaira bizia moduan desagertu zenean. Gomerako txistua eta Artzainaren jauzia ere antzinako kulturaren adierazpenak dira. Kultura alorreko hainbat pertsonaia ditugu bertakoak. Operan, mundu mailan oso ezaguna da Alfredo Kraus tenorra. Musika garaikidean, Pedro Guerra, Rosana eta Rogelio Botanz abeslariak nabarmendu dira. Literaturan, Tomás de Iriarte antzerkigile eta alegialaria eta Benito Pérez Galdós eleberrigile idazle ospetsuen artean ditugu. César Manrique margolari eta eskultore garaikidea ere oso ezaguna da artearen munduan.

Club Deportivo Tenerife eta Union Deportiva Las Palmas dira uharteetako futbol talde nagusiak. 2019-20ko denboraldia arte, Las Palmas 34 denboralditan ibili da lehen mailan, eta 4 aldiz irabazi dute bigarren mailako txapelketa. Tenerifek, ordea, 13 aldiz jokatu du lehen mailan eta behin txapelduna izan da bigarren mailan. Saskibaloian, Club Baloncesto Gran Canaria talderik onena da, ACB Ligan 1995etik gaur egun arte jokatzen duena. Iberostar Tenerife, bestalde, 2012an lehen mailara igo zen. Eskubaloian, Balonmano Remudas emakumezkoen taldea indartsua da Ohorezko Mailan.

Joko eta kirol tradizionalen artean, kanariar borroka nabarmentzen da. Ezaugarri nagusiak hauek dira: borrokalariak borrokan kontrarioaren indarra aprobetxatzeko duen trebetasuna, eta arerioa zauritu gabe desorekatzeko asmoa, bere gorputzeko edozein atalekin lurra ukitzeraino (oin-solairuak izan ezik).[11]

Turismoa da uhartediko jarduera nagusia, klimari esker. Gainera, bananak eta mahastiak dira laborantza mota garrantzitsuenak.

Kanariar ezagunak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskaltzaindia. 70. araua: Mundu zabaleko uharte nagusiak. (Noiz kontsultatua: 2012-5-21).
  2. Euskaltzaindia. Europako toponimia fisikoa. .
  3. «Petrolioa bilatzeko prospekzioak abiatu ditu Repsolek Kanarietan»[Betiko hautsitako esteka], EiTB, 2014-11-18
  4. Instituto Nacional de Estadística - Cifras oficiales de población. 2016.01.01
  5. a b Carracedo, J.C.; Troll, V.R.; Zaczek, K.; Rodríguez-González, A.; Soler, V.; Deegan, F.M. (2015) The 2011–2012 submarine eruption off El Hierro, Canary Islands: New lessons in oceanic island growth and volcanic crisis management, Earth-Science Reviews, volume 150, pages 168–200, doi:10.1016/j.earscirev.2015.06.007
  6. Lava shoots up from volcano on La Palma in Spanish Canary Islands. .
  7. Schmincke, H.U. and Sumita, M. (1998) Volcanic Evolution of Gran Canaria reconstructed from Apron Sediments: Synthesis of VICAP Project Drilling in Weaver, P.P.E., Schmincke, H.U., Firth, J.V., and Duffield, W. (editors) (1998) Proceedings of the Ocean Drilling Program, Scientific Results, volume 157
  8. Carracedo, Juan Carlos. Alderton ed. North-East Atlantic Islands: The Macaronesian Archipelagos.  doi:10.1016/b978-0-08-102908-4.00027-8. ISBN 978-0-08-102909-1..
  9. Carracedo, J.C. and Troll, V.R. (2016) The Geology of the Canary Islands, Amsterdam, Elsevier, ISBN 978-0-12-809663-5, page 532
  10. Tanguy, J-C. and Scarth, A. (2001) “Volcanoes of Europe”, Harpenden, Terra Publishing, ISBN 1-903544-03-3, page 101
  11. (Gaztelaniaz) Lucha. in: Diccionario de la Academia Canaria de la Lengua..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]