Kiasma optiko

Wikipedia, Entziklopedia askea
Kiasma optiko
Xehetasunak
Honen parteikusmen-sistema
Identifikadoreak
Latinezchiasma opticum
MeSHeta A08.186.211.200.317.578 A08.800.800.120.680.600 eta A08.186.211.200.317.578
TAA14.1.08.403
FMA62045
Terminologia anatomikoa

Kiasma optikoa hipotalamoaren azpialdeko X-formako partezko dekusazioa da; bere bidez nerbio optikoak eta garuna elkarren jarraian aurkitzen dira.[1] Forma obalatuko egitura da, eta eskuineko begiko nerbio optikoaren eta ezkerreko begiko nerbio optikoaren arteko lotunea da. Egitura horrek gutxi gorabehera 12 milimetroko zabalera, 8 milimetroko luzera eta 4 milimetroko altuera du, eta garunaren oinarrian dago, guruin hipofisariotik 5 edo 10 milimetrora. Gurutzaketa horretan, zuntzen erdiak eskuineko nerbio optikotik ezkerreko traktu optikora igarotzen dira, eta alderantziz. Kiasma optikoa aurreko garun-hobian dago, zela turkiarraren aurretik.

Erretina bakoitzean sortutako irudiak garunaren beste aldean, kiasma optikoan, gurutzatzen dira. Horri esker, bi begien eremuaren alde bakoitzeko irudiak garunaren alde egokian transmititzen dira. Kiasma optikoaren ondoren, nerbio optikoei traktu optiko deitzen zaie.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2002]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Anatomia Artikulu hau anatomiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.