Klitozibe beltz
| Klitozibe beltza | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
| Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
| Ordena | Tricholomatales | |||||||||||||||||||||||||||
| Familia | Tricholomataceae | |||||||||||||||||||||||||||
| Generoa | Pseudoclitocybe | |||||||||||||||||||||||||||
| Espeziea | Pseudoclitocybe cyathiformis Singer, 1956 | |||||||||||||||||||||||||||
| Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Klitozibe beltza (Pseudoclitocybe cyathiformis) Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Erdipurdiko jangarria.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 4 eta 8 cm bitarteko diametrokoa, erabat hondoratua kopa formarekin, higrofanoa, ertza mehea, biribilkatuta. Kolorea arre-grisaxka edo marroi iluna du, denbora lehorrarekin argiagoa, eta gainazala leuna eta glabroa.
Orriak: Dekurrenteak dira, eta kolore zuri-errauts kolorekoak, ez oso estu.
Orri Dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.
Hanka: Altua, haritsua, elastikoa, betea, orrien kolorekoa, baina zuntzexka ilunagoekin, eta oinarrian mizelio zuriaren arrastoak izaten ditu.
Haragia: Mehea, elastikoa, grisaxka, zapore leunekoa eta almendra mingots usain ahulekoa.[2]
Etimologia: Cyathiformis epitetoa grekotik dator, kopa esan nahi duen "kyathos" hitzetik. Bere kapelaren formagatik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Jangarria, baina sukaldaritzan balio gutxikoa.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Pseudoclitocybe expallens espeziearekin, baina hau txikiagoa eta zurbilagoa da. Clitocybe suaveolens delakoarekin, honek anis usain atsegina du. Clitocybe brumalis perretxikoarekin ere bai, honek erretxinadun basoetan irteten du eta sendotasun meheagoa du eta kolore gris uniformea.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udazkenean ondo sartu eta gero ikusten da, leku belartsuetan, basoko belarretan, baso ertzetan eta bideetan.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ipar Amerika, Europa, Errusia, Japonia.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 220 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 240 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 321 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 130 or. ISBN 84-282-0865-4..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q2591272
Multimedia: Pseudoclitocybe cyathiformis / Q2591272