Krimena eta zigorra

Wikipedia, Entziklopedia askea
Krimena eta zigorra.
Crime and Punishment-1.png
Nobelaren lehen edizioa, 1867
Datuak
IdazleaFiodor Dostoievski (1866)
Argitaratze-data1866
GeneroaNobela filosofikoa, Nobela psikologikoa
Jatorrizko izenburuaПреступление и наказание (Prestupleniye i nakazaniye)
HizkuntzaErrusiera
HerrialdeaErrusia
Euskaraz
IzenburuaItzuli gabe

Krimena eta zigorra[1] (errusieraz: Преступление и наказание, Prestuplenie i nakazanie) Fiodor Dostoievskiren nobela onenetariko bat da. 1866an publikatu zen Errusiar mezularia aldizkarian, 12 ataletan, eta hurrengo urtean liburu gisa argitaratu zen. Egilearen etapa helduko lehen eleberria ona dela kontsideratzen da.

Argumentua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oharra: Atal honek istorio osoa edo amaiera argitzen du.

Nobela Rodion Romanovitx Raskolnikov ikasle gaztearengan zentratzen da. Diru faltak bultzatuta, bere zuzenbide ikasketak uztera derrigortuta agertu da, eta San Petersburgoko auzo pobre bateko bere alokairuko gelan ziztrinean igarotzen ditu egunak. Miseriak bultzatuta, Raskolnikov atso lukerrero bat hiltzeko plana prestatzen hasi da, eta bere ekintzak justifikatzeko teoria bat garatu du. Horren arabera, zenbait pertsonak eskubidea dute halako ekintzak egiteko, horrela helburu goren bati zerbitzatzen badiote. Nobelan zehar, Rasklnikovek hainbat alditan bere burua Napoleonekin parekatzen du, eta hark, bere egoeran egon balitz, gauza berbera egingo zukeelakoan dago. Gainera, haren ustetan, mesede bat egin dio munduari atso lukurreroa hilda. Krimena egin duen unetik bertatik, Raskolnikov dilema moralak ditu, eta azkenean, bere burua entregatzen du.

Pertsonaiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Pertsonaien izenak
Errusiera
eta erromanizazioa
Izena, Ezizena Patronimikoa Abizena
Родиóн
Rodion		 Ромáнович
Romanovitx		 Раскóльников
Raskolnikov
Авдо́тья
Avdotya		 Рома́новна
Romanovna		 Раско́льникова
Raskolnikova
Пульхери́я
Pulkheria		 Алексáндровна
Alekxandrovna
Семён
Semion		 Заха́рович
Zakharovitx		 Мармела́дов
Marmeladov
Со́фья, Со́ня, Со́нечка
Sofya, Sonya, Sonechka		 Семёновна
Semionovna		 Мармела́дова
Marmeladova
Катери́на
Katerina		 Ива́новна
Ivanovna
Дми́трий
Dmitri		 Проко́фьич
Prokofjitx		 Разуми́хин
Razumikhin
Праско́вья
Praskovya		 Па́вловна
Pavlovna		 Зарницына
Zarnitsyna
Арка́дий
Arkadi		 Ива́нович
Ivanovitx		 Свидрига́йлов
Svidrigajlov
Ма́рфа
Marfa		 Петро́вна
Petrovna		 Свидрига́йлова
Svidrigajlovna
Пётр
Piotr		 Петро́вич
Petrovitx		 Лужин
Luzhyn
Андре́й
Andrei		 Семёнович
Semionovitx		 Лебезя́тников
Lebezyatnikov
Порфирий
Porfiri		 Петрович
Petrovitx
Лизаве́та
Lizaveta		 Ива́новна
Ivanovna
Алёна
Aliona
Azentuak silaba tonikoa markatzen du.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Harluxet Hiztegiak erabilitako izena


Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Fedor Dostoievski
Fedor Dostoievskiren idazlanak
Eleberriak
Jende gizagaixoa (1846)  • Bikoitza (1846)  • Etxekoandrea (1847)  • Netočka Nezvanova (1849)  • Osabaren ametsa (1859)  • Stepansikovo auzoa eta hango auzotarrak (1859)  • Apalduak eta irainduak (1861)  • Hilen etxeko oroitzapenak (1862)  • Lurpeko oharrak (1864)  • Krimena eta zigorra (1866)  • Jokalaria (1867)  • Inozoa (1869)  • Behin betiko senarra (1870)  • Deabruak (1872)  • Nerabea (1875)  • Karamazov anaiak (1880)
Fedor Dostoievski
Ipuinak
Prokhartxin jauna (1846)  • Beste gizon baten emaztea eta senarra ohepean (1848)  • Lapur zintzoa (1848)  • Eguberrietako zuhaitza eta ezkontza (1848)  • Gau zuriak (1848)  • Istorio higuingarria (1862)  • Krokodiloa (1865)  • Bobok (1873)  • Mutiko eskalea Eguberriko zuhaitzan (1876)  • Gizon ezdeus baten ametsa (1877)  • Izaki galaia (1876)  • Bihotz ahula (1876)  • Pasadizo lotsagarria (1877)
Ez fikizioa
Bestelakoak
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Krimena_eta_zigorra&oldid=8905536"(e)tik eskuratuta