Laborari (aldizkaria)

Laborari
Mota	ELB sindikatuaren agerkaria.
Fitxa teknikoa
Hizkuntza	euskara (%20-30), frantsesa.
Argitaratze lekua	Donibane Garazi
Formatua	A4, 32 x 23
Argitaletxea	ELB
Banaketa
Ekoizpen osoa	1000
Banatze-eremua	Ipar Euskal Herria
Maiztasuna	astekaria
Salneurria	40 euro (urteko harpidetza)
Historia
Ideologia	laborantza iraunkorraren aldekoa.
Erredaktoreak	ELBko kideak

Laborari (2001 arte Laborari-Lo Paisan) Euskal Herriko Laborarien Batasuna sindikatuko aldizkaria da.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

ELB laborantza arloko sindikatuaren sorrerarekin batera hasi zen ateratzen, 1982ko urrian. Lehen lau zenbakietatik 50.000 ale atera ziren eta dohainik izan ziren eta lehen kideen bazkidetzak erabiltzeaz gain zenbait militantek diru-kopuru handiagoak ezarri zituzten atera ahal izateko^[2]. Hasieran hilabetekaria izan zen; 1983an 11 zenbaki atera ziren eta ale kopurua aldakorra zen: urte horretako urtarrilekoa 11.000 aletan argitaratu zen, Laborantza Ganberarako hauteskundeen harira. Denbora laburraz bihilabetekaria izan eta gero berriro hilabetekari bihurtu zen, 1984ko ekainetik 1985eko uztailera; zuri-beltzezko 10 orrialdeko aldizkaria zen.

1988an hilabetekaria zen eta 600 harpidedun zituen; 1998an 1.000 bat ale ateratzen ziren eta astekaria zen^[3].

2010eko apirilaren 22an ateratako zenbakia 891.a da^[4].

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hastapenean izena elebiduna zen, Laborari-Lo Païsan; paisan^[5] hitzak "laborari" esan nahi du okzitanieraz; Ipar Euskal Herriko nekazaritza eremu batzuetan (Agaramont aldea...) hizkuntza hau ere hitz egiteaz gain, lehen aleetan Mensuel d’information des paysans basques et béarnais ("Euskal Herriko eta Bearnoko laborarien informazio-hilabetekaria") zekarren mantxetan. Gero Hebdomadaire d’informations des paysans du Pays basque ("Euskal Herriko laborarien informazio-astekaria") idaztera pasatu zen. Lo Païsan karaktere txikiagoez agertzen hasi zen 1992ko otsailean eta 2001ean desagertu egin zen.

3. zenbakia (1983ko urtarrilekoa) bi ediziotan agertu zen: Pays Basque eta Béarn. Geroago bakarra zen edizioak éd. Pays Basque idatzita izan zuen 1993 arte.

Aldizkaria gehienbat frantsesez da eta euskaraz %20tik heren batera izaten da.

Zenbaki bakoitzak artikulu nagusi bat du eta harpideez gain gaiaren arabera horrekin lotura berezia dutenei banatzen zaie. Helburuen artean FDSEArena den Le Sillon astekariak (11.000 zenbaki, haietatik 5.000 Ipar Euskal Herrian) laborarien artean zabaltzen duen ildoari aurre egitea dago^[6]^[7].

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Martine Sistiague: ELB. Ipar Euskal Herriko laborarien oihartzuna, Gatuzain, Baiona, 1999.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ Laguntza harpidetzak 54 euro balio zuen. Ikus aldizkariari buruzko informazioa Xiberoa Ici et ailleurs blogean.
↑ Martine Sistiague, ELB. Ipar Euskal Herriko laborarien oihartzuna, 73.or.
↑ Op. cit., 165.or.
↑ Informazioa Pays Basque Infon.
↑ Okzitaniera arautuan paisan idazten da.
↑ Op. cit., 89-91.or.
↑ Adibide gisa 747.a piper eztiari dedikatuta dago.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

ELB

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

(Frantsesez) Agerkari zerrenda Lapurdum aldizkariaren webgunean.
(Frantsesez) Argitalpen zerrenda Kultura Ministerioaren webgunean.
(Frantsesez) Aldizkariaren orrialde bat^{[Betiko hautsitako esteka]} EHLGren webgunean.

Datuak: Q12261771

[1] Laguntza harpidetzak 54 euro balio zuen. Ikus aldizkariari buruzko informazioa Xiberoa Ici et ailleurs blogean.

[2] Martine Sistiague, ELB. Ipar Euskal Herriko laborarien oihartzuna, 73.or.

[3] Op. cit., 165.or.

[4] Informazioa Pays Basque Infon.

[5] Okzitaniera arautuan paisan idazten da.

[6] Op. cit., 89-91.or.

[7] Adibide gisa 747.a piper eztiari dedikatuta dago.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]