Lankide:Hatxus med/Proba orria

Bakerren kistea

Kiste popliteodun belaun baten erresonantzia magnetikoa. (Urdin argiz, kistea)

Bakerren kistea, kiste popliteo moduan ere ezaguna, belaunaren atzeko aldean agertzen den likido edo fluido metaketa bat da.

Normalean ez du sintoma nabaririk agertzen, baina agertzekotan hantura eta belaunaren atzekaldeko zonaldearen mina dira ohikoenak. Kistea apurtzen baldin bada, bernaren min hori modu adierazgarri batean larrituko da, hanturarekin batera. Salbuespen moduan, kasu oso larrietan tronbosiak, neuropatia periferikoak, eta iskemia bezalako gaixotasunak ager daitezke.

Ohikoena, patologia hau belauneko arazo intra-artikularrekin batera agertzea da, haien artean, osteoartitisa edo menisko-malkoak.

Histologikoki, kistearen paretak fibrosidun ehun sinobiala ematen dute, eta posiblea litzateke baita ere, inflamazio kronikoa agerikoa izatea. Batzuetan, gorputz osteokartilaginotsuak aurkitu ditzazkegu kistearen barnean, belaunaren giltzaduran ikusgarriak ez diren arren. Kiste hauek, ondorengo belauneko minaren kausa izan daitezke, giltzadura barneko lesioaren tratamentu kirugikoaren ondoren ere, iraunkorra izan daitekeena.

Normalean, erresonantzia magnetikoaren bidez aurkitzen dira, eta zenbat eta handiagoa izan kistea, errazagoa izango da baita ere haren aurkikuntza.

Etiologia

Hodi edo eskualde popliteoa.

Irudi honetan argi ikus daiteke modu eskematiko batean Bakerren kistearen kokapen zehatza. Mintz arteko muskulua eta gastronemikoaren kokapena ere adierazita ageri da.

Baker kistea muskulu bikien eta mintzarteko muskuluaren tendoien artean agertzen da, femurraren kondiloaren atzean.

Kasu batzuetan, belauneko artikulazioko poltsa sinobialak protubertantzia bat sor dezake, hodi popliteoaren barruan, belaunaren atzean. Protuberantzia hau handitzen doan heinean, uki daiteke eta kiste baten antza hartzen du.

Kiste mota hauek, belaunaren barrunbe sinobialarekin komunikazio zuzena mantentzen dute, baina banatuta ager daitezke baita ere.

Kasu larrienetan kisteak inguruko egiturak kaltetzen ditu, belaunaren atzeko aldean mina eraginez eta zenbaitetan bernaren muskuluak urratuz.

Diagnostikoa

Kistedun belaun baten alboko ikuspegia (erresonantzia magnetikoa)

Diagnostikoa pazientearen azterketaren bidez egin ohi da. Bakerren kistea errazagoa da zangoaren atzeko aldetik ikustea, pazientea zutik dagoelarik, haren belaunak guztiz hedatuta. Hala ere, palpazioaren bidez aurkitzeko, belauna pixka bat tolestea komeni da. Behin zeozer arraroa somatuta, diagnostikoa konfirmatu beharra dago, eta horretarako ultrasonografia erabiltzen da.

Beharrezkoa izatekotan, eta arteria popliteoaren aneurismaren susmorik ez badago, kistearen fluidoaren aspirazioari ekin diezaiokegu, kontu handiz.

Oso arraroa eta aldi berean oso arriskutsua den konplikazio bat, odol proben eta ultrasonografiaren bidez baztertua izan beharko litzatekena susmorik egonez gero, zain tronbosi sakona da. Modu azkar bat hau gertatzen dela baieztatzeko, zangoaren edema da, kisteak egitura baskularrak konprimitzearen ondorioz sortutakoa.

Tratamendua

Kontuan izatekoa da, kisteak berez duela sintomarik sortzen, beraz,  belaunean beste asaldura bat egoten da, hala nola, artritisa eta hau izango da sintomak sortuko dituena.

Kiste honen lehengo tratamendua ez da ebakuntza izango lehenengo sei asteetan, honek odol hodien edo nerbioen integritatea mintzen ez badu. Errehabilitazio periodo honetan flexibilitatea landu behar da zurruntasuna eragozteko.

Tratamendu metodoen artean badaude metodo batzuk mina arintzen dutena. Sintomak arintzeko metodoen artean, atsedena hartzea, beroa eta hotza jartzea edota hanka jasota izatea egongo lirateke. Kiste honen tamaina ere txikitzeko kortikostereoidea injektatzen da eta honek hantura jaisten du, honek eragiten dituen sintomak murriztuz.

Kistearen eszisioa lehenik artikulazio barruko tratamendua erabili gabe ez da komenigarria, izan ere, kistea berriro agertzeko probabilitate handia dago. Baliteke berragerpen posibilitate anitz hauek artikulazio barruko patologia eta horrekin lotutako fluido isurtzearekin lotuta egotea.

Bakerren kistearen ebakuntza egiteko orduan, bide desberdinak daude: posteromedial mugatua, posteromedial luzea eta posteromedial zuzena. Atzeko zuzenari dagokionez, hobi popliteoaren gainiean S itxura duen ebakidura bidez egiten da, gaixoa ahoz behera dagoelarik. Azaleko faszian ebakidura bat egiten da eta mintz arteko muskulua eta muskulu bikiaren buru mediala identifikatzen dira. Buru hau alboratzen da kistera iristea eta artikulazioarekin komunikazioa errazteko.

Kirola

Hainbat ariketek gehiegizko presioa sor dezakete belaunean eta hori kalteagarria izan daiteke kiste hau pairatzen duten pertsonengan. Hona hemen saihestu beharreko hainbat ekintza: kukubilkatzea (sentadilak egitea), belauniko egotea, pisu handiak jasotzea, eskalada eta korrika egitea. Hala ere, beste ariketa fisiko mota batzuek mina arintzen lagundu dezakete, eta fisioterapeuta baten argibideak lagungarriak gerta daitezke, kuadrizepsa eta lotailu patelarra indartzeko edo hedatzeko.