Lankide:Joxan Garaialde/Jim Simons

Wikipedia, Entziklopedia askea

Simonsen ikerketen artean, eragin handieneko neurketa geometriko batzuen aurkikuntzan eta aplikazioan parte hartu zuen —Chern-Simons formak— (Chern-Simonsen aldaezinak izenez ere ezagunak, (ikus Shiing-Shen Chern). 1974an, bere teoria Characteristic Forms and Geometric Invariants aldizkarian argitaratu zen, Shiing-Shen Chernen geometro diferentzialarekin batera. Teoria fisika teorikoan eta, bereziki, soken teorian erabiltzen da.

Institutu, elkarte eta unibertsitateetako kidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Simons Brookhaven National Laboratory, Institute for Advanced Study, Rockefeller Unibertsitate eta Berkeleyko Matematika Zientzien Ikerketa Institutuko kide da. MIT Korporazioko Kontseiluko kidea da.

«Harrigarria da arrakasta handiko matematikari batek, beste alor batean, arrakasta lortzen ikustea» dio Edward Witten-ek, Princeton-eko (NJ) Ikasketa Aurreratuen Institutuko fisika irakasleak, eta bere kideetako askok bizirik dagoen fisikari teorikorik lortuena dela uste dute. (Gregory Zuckerman, «Heard on the Street», The Wall Street Journal, 2005eko uztailaren 1ean) .

[[Kategoria:Estatubatuar juduak]] [[Kategoria:Harvard Unibertsitateko irakasleak]] [[Kategoria:Harvard Unibertsitateko ikasleak]] [[Kategoria:Ameriketako Estatu Batuetako filantropoak]] [[Kategoria:Ameriketako Estatu Batuetako matematikariak]] [[Kategoria:XX. mendeko matematikariak]]