Lasiosphaeria ovina
| Lasiosphaeria ovina | |
|---|---|
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Filuma | Ascomycota |
| Klasea | Sordariomycetes |
| Ordena | Sordariales |
| Familia | Lasiosphaeriaceae |
| Generoa | Lasiosphaeria |
| Espeziea | Lasiosphaeria ovina |
| Basionimoa | Sphaeria ovina |
Lasiosphaeria ovina Lasiosphaeriaceae familiako onddo espezie bat da.[1]
Sinonimoak: Sphaeria mucida, Sphaeria mucida var. ß alba, Sphaeria mucida var. γ fusca, Sphaeria ovina var. ß fuscenscens, Sphaeria lichenoides, Sphaeria alba, Sphaeria atrostoma, Sphaeria melastoma, Depazea lichenoides, Leptospora ovina, Lasiella ovina, Enchnoa mucida, Lasiosphaeria mucida, Lasiosordariella ovina, Lasiosordaria ovina, Lasiosphaeria chrysentera.
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Karpoforoa: 0,4-0,6 mm-koak, biribildutik oboide formakora, substratuari zuzenean itsatsita edo baita apur bat bertan sartuta ere. Leguminoso feltro itxura duen ehundutako estalki zuri batek estaltzen du. Estalduraren azpian, gainazala gris-arrexka da, eta zulo beltz biribila ikusten den peritezioko zati irekian bakarrik agertzen da.[2]
Etimologia: Ovina epitetoa artilezko-feltro itxura duelako du.
Jangarritasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Interes gastronomikorik gabea.
Nahasketa arriskua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Oso espezie txikiak dira, arretaz behatzeak soilik ahalbidetzen du ezagutzea.
Sasoia eta lekua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Urte osoan. Urri samarra. Usteltzen ari diren egurretan hazten da.
Banaketa eremua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Costa Rica, Panama, Txile, Islandia, Europa, Errusia, Japonia, Australia, Zeelanda Berria.[3]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 633 or. ISBN 84-282-0887-5 (T. 4). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ Lasiosphaeria ovina: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Euskal Herriko onddoak
- Sordariomycetes
- 1863. urtean deskribatutako onddoak
- Kanadako onddoak
- Alaskako onddoak
- Ameriketako Estatu Batuetako onddoak
- Costa Ricako onddoak
- Panamako onddoak
- Txileko onddoak
- Islandiako onddoak
- Europako onddoak
- Errusiako onddoak
- Japoniako onddoak
- Australiako onddoak
- Zeelanda Berriko onddoak