Lazaroren piztuera

Lazaroren piztuera Joanen Ebanjelioan ( Jn 11:1-44) baino ez den agertzen Jesusen miraria izan zen, noiz la egun hilda zeramatzan Lazaro Betaniakoa berpiztu zuen.^[1] Joanen arabera, bere piztuera egin baino lehen eginiko azken miraria izan zen. Kristau ikonografian askotan landutako gaia izan da.

Bibliak honela azaltzen du:

«	Jesus, ostera ere hunkiturik, hilobira hurbildu zen. Hartzulo bat zen, harri batez estalia. Jesusek esan zuen: – Kendu harria. Martak, Lazaro zenaren arrebak, erantzun zion: – Jauna, kiratsa botako du, lau egun daramatza eta. Jesusek erantzun zion: – Ez dizut, bada, esan, sinesten baduzu Jainkoaren aintza ikusiko duzula? Kendu zuten, bada, harria. Jesusek, begiak zerurantz jasorik, esan zuen: «Eskerrak zuri, Aita, entzun didazulako. Nik badakit beti entzuten didazuna; baina inguruan den jendearengatik diot, zuk bidali nauzula sinets dezaten». Ondoren, ozenki egin zuen deiadar: «Lazaro, zatoz kanpora!» Eta hildakoa hartzulotik irten zen. Esku-oinak oihal-zerrendaz loturik eta aurpegia zapi batez estalirik zituen. Jesusek esan zien: «Aska ezazue eta utzi joaten»	»
—Joan 11,38-44