Edukira joan

Lehor-pintura

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ziur asko, lehor-pinturan margotutako koadrorik ospetsuena: Azken afaria, Leonardo da Vinci, c. 1494-1498. Amaitu eta gutxira hasi zen hondatzen.
XV. mendeko fresko lehorreko horma-pintura, St Just in Penwith parrokia-elizan, Kornualles. San Jurgi eta herensugearen arteko borroka irudikatzen du.
ren XX. mendeko fresko-lehorra, Indiako Jabalpurreko Shaheed-Smarak-eko hormetan.

Lehor-pintura, lehorreko pintura edo fresko-lehorra (fresco secco (italieratik), izenez ezaguna, horma-pinturaren teknika bat da[1].

Fresko-pintura ez bezala, ez da kare fresko eta oraindik hezea den gainean pintatzen, lehortu den kareberriaren edo harlangaitzaren gainean baizik[2].​ Aglutinatzaile organiko batekin eta/edo karearekin nahastutako pigmentuak igeltsu lehorraren gainean aplikatzen dira[3].

Erabilitako pinturak izan daitezke: kaseina-pintura, Tenpera pintura, Olio-pintura edo pintura minerala, besteak beste. Hala ere, kasu askotan, teknika mistoa erabili izan da: lana freskoan hasi eta fresko lehorrean amaitu. Pigmentuak kare-urarekin edo kare-esnearekin nahasten badira eta luzitu lehor bati aplikatzen bazaizkio, kare-pintura lehor deritzo teknikari.

Pigmentuak hormaren parte ez direnez, buon fresko deritzonean bezala, non fresko pintura ez den geroztik tenple edo beste prozedura baten bidez ukiturik eman, fresko-lehorrean egindako pinturak ez dira hain iraunkorrak. Denborak aurrera egin ahala, koloreak pinturatik aska daitezke, baina teknika horrek baditu abantaila batzuk, hala nola xehetasunetan zehaztasun handiagoa, kolore-sorta leunagoa, lan-denbora luzeagoa eta ondoren ukituak egiteko aukera[1].

Fresko lehorraz ere hitz egiten da, iztuku geruza batez estalitako zeramikaren gainean margotzen denean, gehienetan pastel-koloreekin.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. a b «ARTEHISTORIA - Genios de la Pintura - Ficha Fresco» web.archive.org 2010-11-01 (kontsulta data: 2025-05-11).
  2. Kurt Wehlte: Werkstoffe und Techniken der Malerei. Otto Maier Verlag Ravensburg, unveränderter Nachdruck der 4. Ed. 1981, 1996, ISBN 3-473-48359-1, p. 243
  3. Hornemann Institut, Hildesheim, Germany. Hornemann Institut – DOI.  doi:10.5165/hawk-hhg/233. (kontsulta data: 2025-05-11).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]