Lehor-pintura



Lehor-pintura, lehorreko pintura edo fresko-lehorra (fresco secco (italieratik), izenez ezaguna, horma-pinturaren teknika bat da[1].
Fresko-pintura ez bezala, ez da kare fresko eta oraindik hezea den gainean pintatzen, lehortu den kareberriaren edo harlangaitzaren gainean baizik[2]. Aglutinatzaile organiko batekin eta/edo karearekin nahastutako pigmentuak igeltsu lehorraren gainean aplikatzen dira[3].
Erabilitako pinturak izan daitezke: kaseina-pintura, Tenpera pintura, Olio-pintura edo pintura minerala, besteak beste. Hala ere, kasu askotan, teknika mistoa erabili izan da: lana freskoan hasi eta fresko lehorrean amaitu. Pigmentuak kare-urarekin edo kare-esnearekin nahasten badira eta luzitu lehor bati aplikatzen bazaizkio, kare-pintura lehor deritzo teknikari.
Pigmentuak hormaren parte ez direnez, buon fresko deritzonean bezala, non fresko pintura ez den geroztik tenple edo beste prozedura baten bidez ukiturik eman, fresko-lehorrean egindako pinturak ez dira hain iraunkorrak. Denborak aurrera egin ahala, koloreak pinturatik aska daitezke, baina teknika horrek baditu abantaila batzuk, hala nola xehetasunetan zehaztasun handiagoa, kolore-sorta leunagoa, lan-denbora luzeagoa eta ondoren ukituak egiteko aukera[1].
Fresko lehorraz ere hitz egiten da, iztuku geruza batez estalitako zeramikaren gainean margotzen denean, gehienetan pastel-koloreekin.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ a b «ARTEHISTORIA - Genios de la Pintura - Ficha Fresco» web.archive.org 2010-11-01 (kontsulta data: 2025-05-11).
- ↑ Kurt Wehlte: Werkstoffe und Techniken der Malerei. Otto Maier Verlag Ravensburg, unveränderter Nachdruck der 4. Ed. 1981, 1996, ISBN 3-473-48359-1, p. 243
- ↑ Hornemann Institut, Hildesheim, Germany. Hornemann Institut – DOI. doi: . (kontsulta data: 2025-05-11).