Leon-Coruña burdinbidea

Wikipedia, Entziklopedia askea
Leon — Coruña
burdinbidea

Renfe Operadoraren tren bat la Granjako geltokiko ingurunetan
Ezaugarri teknikoak
Luzera427,0 km
Bidearen zabalera1 668 mm
ElektrifikazioaLeondik Monfortera bakarrik
Ustiapena
Egoerazerbitzuan
JabeaADIF
OperadoreaRenfe Operadora
 Eskema
CONTg
 Venta de Baños — Gijon
ABZgl+l BHFq STR+r
122,600 Leon
STRl ABZq+lr ABZglr CONTfq
 Valladolid — Leon
STR CONTf
 Venta de Baños — Gijon
BHF
135,200 Quintana-Raneros
BHF
142,700 Villadangos del Páramu
eBHF
150,600 San Martin el Caminu
HST
152,600 Villavante
BHF
157,900 Veguellina d'Órbigo
BHF
165,400 Barrientos
HST
169,200 Nistal
eABZg+l exCONTfq
 Plasencia — Estorga
BHF
174,400 Estorga
HST
180,700 Outeiro de Escarpizo
BHF
185,500 Vega de Magaz
BHF
192,300 Porqueros
BHF
201,700 Brañuelas
eBHF
206,600 Folgosu
BHF
213,400 la Granja de San Vicente
eBHF
218,400 Albares
BHF
223,400 Torre'l Bierzu
BHF
232,200 Bembibre
HST
237,400 Villaverde los Cestos
BHF
241,900 San Miguel de las Dueñas
BHF
251,000 Ponferrada
eBHF
258,100 Dehesas
HST
260,500 Posada do Bierzo
HST
263,500 Villadepalos
CONTgq ABZg+r
 Toural — Vilafranca
BHF
272,300 Toural los Vaos
eHST
272,300 A Barosa
BHF
275,400 Covas
BHF
282,700 Quereño
eHST
285,900 Pumares
BHF
291,000 Sobradelo
BHF
297,700 O Barco de Valdeorras
BHF
304,700 Vilamartín de Valdeorras
BHF
309,700 A Rua–Petin
BHF
318,600 Montefurado
eHST
327,400 Soldon–Sequeiros
BHF
333,500 San Clodio–Quiroga
eHST
341,600 O Freixeiro
BHF
350,800 A Pobra do Brollón
ABZg+l CONTfq
 Monforte — Redondela
BHF
361,200 Monforte de Lemos
eBHF
375,400 Rubian
eBHF
385,500 Oural
BHF
396,300 Sarria
HST
402,700 Pedrelo–Céltigos
eBHF
421,500 Laxosa
BHF
432,100 Lugo
BHF
447,100 Rabade
eHST
453,200 Begonte
BHF
459,800 Baamonde
HST
466,900 Parga
BHF
473,300 Guitiriz
BHF
487,900 Teixeiro
BHF
497,600 Curtis
HST
502,600 Piñoi
HST
509,500 Cesuras
BHF
515,300 Oza dos Ríos
BHF
524,500 Betanzos–Infesta
CONTgq ABZg+r
 Betanzos — Ferrol
HST
533,100 Cecebre
HST
537,300 Cambre
BHF
540,900 O Burgo–Santiago
HST
547,900 Elviña–Unibertsitatea
SPLa + vSTR+l
x16px link=Fitxategi:BSicon_SPLa.svg
vCONTfq
 Zamora — Coruña
vKBHFe
550,600 Coruña

Leon — Coruña burdinbidea Iberiar Penintsulako burdinbide bat da, Leon eta Coruña geltokiak lotzen ditu.

Burdinbidea 1866ko otsailaren 16an inauguratu zen Leon eta Estorga geltokien artean.

ADIFen arabera, 800 kodea dagokio.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eraikuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Trazaduraren eraikuntza, jatorrian, Ipar-mendebaldeko Trenbidearen Konpainiaren proiektuaren zati izan zen, Palentzia Coruñako portuarekin lotuko zuen trenbide bat eraikitzea bilatzen zuena, Leon eta Monforte de Lemos artean. 1863ko azaroan Palentzia-Leon zatia inauguratu ondoren, urte batzuk beranduago, zati berriak jarri ziren martxan: Leon-Estorga, 1866ko otsailaren 16an, Estorga-Villagaton, 1868ko urtarrilaren 17an, eta Lugo-Coruña, 1875eko urriaren 10ean. Hala ere, eremuaren orografia-zailtasunek eta finantza-arazoek proiektua hankaz gora jarri zuten. Agintariekin zenbait gatazka izan ondoren, konpainiak porrot egin zuen 1878an. Espainiar Estatuak esku hartu zuen eta bere kontura arduratu zen lanez, eta Sarria-Lugo zatiaren eraikuntza 1878ko abuztuan amaitu zen.

1880. urtean Compañía de Caminos de Hierro de Asturias, Galicia y León sortu zen, Espainiar Estatuak Leon-Gijon eta Palentzia-Coruña burdinbideetarako emandako emakidak bereganatu zituena. Konpainia berri honen ekimenez, burdinbidearen gainerakoa eraikitzen jarraitu zuen, trafikorako tarte berriak irekiz: Lugo-A Pobra de San Xiao, 1880ko maiatzaren 10ean; Sarria-A Pobra de San Xiao, 1880ko urriaren 6an; Ponferrada-Villagaton, 1882ko otsailaren 4an; Oural-Sarria, 1882ko uztailaren 12an; Ponferrada-Toural los Vaos, 1883ko martxoaren 1ean. Lanen arazo nagusiak Villagaton eta Torre'l Bierzu arteko trazatuan egon ziren, "Brañuelasko arrapala" deiturikoan, honen eraikuntzak konplexutasun berezia izan zuelarik, inguru honetan nagusi zen orografiagatik. Inguru horretan hamar urte baino gehiago iraun zuen burdinbidearen eraikuntzak.

1883ko irailaren 4an trafikoari ireki zitzaion Toural los Vaos-Oural tarteak burdinbidearen eraikuntza amaitu zuen. Ibilbide osoaren inaugurazio ofiziala, egun batzuk lehenago gertatu zena, Alfontso XII.a Borboikoa bertan izan zen.

Bilakaera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

burdinbidea martxan jarri eta hilabete gutxira, ustiapenaren emaitzak ez zirela oso errentagarriak ikusten hasi zen, eta, beraz, arazo ekonomikoak hasi ziren. 1885ean hitzarmen bat sinatu zen AGLren eta Espainiako Iparraldeko Burdinazko Bideen Konpainia boteretsuaren artean, honen bidez Norte AGLrekin bat egin eta bere trenbideekin egiten zelarik. Horrek esan nahi du Palentzia-Coruña burdinbidea iparraldeko sarean sartu zela.

burdinbidearen inaugurazioaren ondoren, burdinbidearekin lotzen zuten beste trenbide-trazadura garrantzitsu batzuk jarriko ziren martxan. Hori izango litzateke Leon-Gijon burdinbidearen kasua, Leon-Coruña burdinbideak baino urtebete geroago ireki zena eta Asturiasekin lotzeko aukera ematen zuena. 1885ean Monforte de Lemos-Redondela burdinbidea inauguratu zen, honen zerbitzuan sartzeak Monforte de Lemosko geltokia trenbide korapilo garrantzitsu bihurtu zuelarik. Baina kasurik garrantzitsuena, Plasencia-Estorga burdinbidea estrategikoarena izan zen, 1896an inauguratua, honen ondoren, Astorga-Iparralde geltokia, burdinbidearen beste trenbide korapilo garrantzitsu bat bihurtu zelarik. burdinbidea honen irekieraren beste gertaera garrantzitsu bat, Leon-Coruña ibilbidearen zati bat, Via de la Plata trenbidearen zati izatera pasa zela izan zen, Gijon eta Sevilla mendebaldetik lotzea ahalbidetzen zuen trenbide korridore handi bat.

1941ean, zabalera iberiarreko trenbidea nazionalizatu zenean, trenbidea RENFEren esku geratu zen.

1944ko urtarrilean, tren istripu larri bat gertatu zen Torre'l Bierzuko geltokiaren ondoan, Madril-Coruña zerbitzua egiten ari zen espreso-posta batek beste tren baten aurka talka egin zuenean 20. Handik gutxira, hirugarren konboi batek trenak jo zituen, eta sute bat piztu zen tunelaren barruan. Hondamendiaren ondorioz, bidaiari asko hil ziren eta istripua Espainiako trenaren historiako larriena izan zen.

RENFEk kudeatuta, Leon-Monforte de Lemos tartea elektrifikatu zen. Operazio honek garrantzi berezia izan zuen "Brañueñasko arrapala" deiturikoan, trakzio elektrikoa sartzeak potentzia handiagoko lokomotorak operatzea ahalbidetu baitzuen, tradizionalki bertatik zihoazen trenentzat malda handia izan zuen zati batean. Urte askoan, Palentzia-Coruña burdinbidea izan zen Madril eta Gaztelako meseta eta Galiziaren arteko trenbide-lotura bakarra, nahiz eta hori 1957an aldatu zen, Zamora-Coruña burdinbidearen eraikuntza amaitu zenean.

2004. urtearen amaieran, Renfe Operadora eta Adif RENFEren banaketarekin, burdinbidea Adifen menpe geratu zen.

2006an, Espainiako Sustapen Ministerioak trenbide-saihesbide berri bat eraikitzeko lanak esleitu zituen, A Pobra de San Xiaoko herrigunetik igarotzea saihesteko eta, guztira, 16 trenbide-pasagune kentzeko; proiektuan, etorkizunean, abiadura handia Lugora eramateko asmoa ere jasotzen zen. Lanak hamaika urte baino gehiagoz luzatu ziren. 2018ko apirilaren 23an saihesbide berria martxan jarri zen, A Pobra de San Xiaon jatorrizko bidea eta geltoki historikoa zerbitzurik gabe utziz.

Zerbitzuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Distantzia luzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

 Renfe Operadora
 Zerbitzua   Hasiera   Ibilbidea   Amaiera ⁠
Alvia  Madril
Chamartin
Segovia–GuiomarMedina del Campo AHZamoraA GudiñaOurense–ElkarguneaSantiago de CompostelaCoruña Ferrol
Alvia  Bartzelona
Sants
Camp de TarragonaLleida–PirineusZaragoza–DeliciasTuteraCastejonTafallaIruñaGasteizMiranda EbroBurgos–Rosa ManzanoPalentziaLeonEstorgaPonferradaO Barco de ValdeorrasA Rua–PetinSan Clodio–QuirogaMonforte de LemosOurense–ElkarguneaSantiago de Compostela Coruña
Alvia  Bartzelona
Sants
Camp de TarragonaLleida–PirineusZaragoza–DeliciasTuteraCastejonTafallaIruñaGasteizMiranda EbroBurgos–Rosa ManzanoPalentziaLeonEstorgaPonferradaO Barco de ValdeorrasA Rua–PetinSan Clodio–QuirogaMonforte de LemosOurense–ElkarguneaO PorriñoRedondela Vigo
Guixar
Intercity  Irun DonostiaZumarragaAltsasuGasteizMiranda EbroBriviescaBurgos–Rosa ManzanoPalentziaVilladaSafagúnLeonEstorgaBembibrePonferradaO Barco de ValdeorrasA Rua–PetinSan Clodio–QuirogaMonforte de LemosOurense–ElkarguneaSantiago de Compostela Coruña
Intercity  Bilbo
Abando
LaudioMiranda EbroBriviescaBurgos–Rosa ManzanoPalentziaVilladaSafagúnLeonEstorgaBembibrePonferradaO Barco de ValdeorrasA Rua–PetinSan Clodio–QuirogaMonforte de LemosOurense–ElkarguneaGuillareiRedondela Vigo
Guixar

Distantzia ertaina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

 Renfe Operadora
 Zerbitzua   Hasiera   Ibilbidea   Amaiera ⁠
4 Coruña Elviña–UnibertsitateaO Burgo–SantiagoCambreCecebreBetanzos–InfestaOza dos RíosCesurasPiñoiCurtisTeixeiroGuitirizPargaBaamondeRábadeLugoPedrelo–CéltigosSarriaMonforte de LemosCanabalAreasSan Estevo do SilSan Pedro do SilOs PearesBarra de Miño Ourense
Elkargunea
5 Coruña Elviña–UnibertsitateaO Burgo–SantiagoCambreCecebreBetanzos–InfestaBetanzos–CidadeMiñoPerbesPontedeumeCabañasBarallobrePerlíoNeda Ferrol
6 Vigo
Guixar
RedondelaLouredo–ValosPorriñoGuillareiCaldelasSalvaterraAs NevesSelaArboPousa–CrecenteFrieiraFilgueiraRibadaviaBarbantesOurense–ElkarguneaBarra de MiñoOs PearesSan Pedro do SilSan Estevo do SilAreasCanabalMonforte de LemosA Pobra do BrollónSan Clodio–QuirogaMontefuradoA Rua–PetinVilamartín de ValdeorrasO Barco de ValdeorrasSobradeloQuereñoCovasToural los VaosVilladepalosPosada do BierzoPonferradaSan Miguel de las DueñasBembibreTorre'l BierzuBrañuelasPorquerosVega de MagazEstorgaNistalBarrientosVeguellina d'ÓrbigoVillavanteVilladangos del PáramuQuintana-Raneros Leon
23 Leon Quintana-RanerosVilladangos del PáramuVillavanteVeguellina d'ÓrbigoBarrientosNistalEstorgaOuteiro de EscarpizoVega de MagazPorquerosBrañuelasla Granja de San VicenteTorre'l BierzuBembibreVillaverde los CestosSan Miguel de las Dueñas Ponferrada

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • García Raya, Joaquín (2006). «Bide zabaleko Espainiako burdinbidearen oinarrizko kronologia». 4. Trenbide Historiaren Kongresua: Malaga, 2006ko iraila (Andaluziako Juntako Herri Lan eta Garraio Saila).
  • Wais, Francisco (1974). Espainiar burdinbideen historia. Madril: Editora Nacional.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]