Lucy Siegle

Wikipedia, Entziklopedia askea
Lucy Siegle
Bizitza
JaiotzaChester, 1974ko azaroaren 8a (49 urte)
Herrialdea Erresuma Batua
BizilekuaDevon
Hezkuntza
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakkazetaria, telebista aurkezlea eta idazlea
Twitter: lucysiegle Instagram: theseagull Edit the value on Wikidata

Lucy Siegle (Chester, Erresuma Batua, 1974ko azaroaren 8a) kazetari britaniarra da baita ingurumenaren inguruko idazlea ere. Kazetaria da The One Show-en.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Idatziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Londresko hegoaldeko ehun-enpresa batentzat lan egin ondoren, Siegle 2000. urtean The Observer Magazine (orduan Life Magazine) aldizkariko administratzaile izendatu zuten. Esan du une horretan ez zuela idazteko asmorik, baina argitalpen-taldeak bere trebetasuna elikatu zuela eta ingurumen-gaietan zuen interesa piztu zuela. Londresko elkarte zibil berriei buruzko lehen artikulua idatzi zuen 2001ean, eta, gero, Guardian taldearentzako ehunka artikulu, erreportaje eta iritzi-artikulu idatzi zituen, besteak beste, ingurumen- eta gizarte-justiziari buruzko argitalpenak. Greenpeaceko Rainbow Warrior ontzian bidaia bat eta larruaren industria ikertzea dira istorioak.[1]

2004an, Siegle freelance izan zen, Marie Claire UK aldizkarirako atal bat editatzen, eta bizitza etikoko zutabegile bihurtu zen The Observer-entzat. Gaur arte etenik gabe argitaratu da zutabea, eta presentzia bakarra du komunikabide britainiarretan.[2] On-line The Guardian aldizkarian argitaratzen da.

Sieglek hainbat liburu idatzi ditu, besteak beste, Green Living in the Urban Jungle (Green Books 2001), A Good Life (Guardian books) eta To Die For: is fashion wearing out the world? (Fourth Estate 2011).

To Die For liburua Orwell 2012 sarirako izendatu zuten. Modaren industria modernoaren aztarna ekologikoari eta gizatiarrari buruzko erreferentzia-testua omen da. Andrew Morganek zuzendutako The true cost 2015eko dokumentalaren oinarria da. Siegle filmean agertu zen eta produktore exekutiboetako bat izan zen.

Telebista[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Siegle erreportaria da [BBC One] The One Show-ren gaueko saioan. Programaren laguntzaile zaharrenetako bat da, eta 2007an elkartu zen. 2009an eta 2012an, Siegle The One Showeko aurkezle gisa nabarmendu zen behin baino gehiagotan, eta estudiotik Adrian Chiles, Chris Evans eta Matt Baker aurkeztu zituen.

2012an, The One Show-ek udako atsedenaldia egin zuenean, Sieglek The One Show: Best of Britain aurkeztu zuen Matt Allwright-ekin, ikuskizunaren aspektu garrantzitsuenen laburpen bat.

Erresuma Batuan ere ingurumenaz aditua da Sky News eta Good Morning Britainentzat. BBCko Pointless Celebrities-en lehiakidea izan zen.[3]

Siegle tertuliakide eta komentarista gisa ezagutzen da, batez ere ingurumen- eta gizarte-justiziaren arloan. Komunen Ganberako eta Lores Ganberako modaren industriari buruzko hainbat eztabaidaren buru izan da, eta Royal Societyko eztabaida nagusietan parte hartu du.[4][5] 2016. urtean, Vivienne Westwood eta Stella McCartney elkarrizketatu zituen zuzenean agertokian. Eszenatokia Londresko Kering Iraunkortasun Sarietako bat da.[6][7] 2016ko abenduan, APSEren anfitrioi izan zen Blackpoolen.

Moda[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Siegle-ri Erresuma Batuko modaren mugimendu etikoa bultzatu eta zabaltzea egozten zaio, baina oso kritikoa da etikoak izan nahi duten moda-marka handiekin. Siegle-k dio Erresuma Batuko mugimendu guztiak marka handiez kooptatua eta erosia izateko arriskua duela, eta bereziki kritikoa izan da arropa birziklatzeko ekimenekin.[8]

Siegle bere laguna Livia Firth-engatik dago akreditatuta, Green Carpet Challengea diseinatzerakoa (orain Firth-ek eta Eco Age izeneko bere markak zuzentzen dute). Biak batera, Firth eta Siegle, 2011ko Oscar sarietara joan ziren moda jasangarria sustatzeko, eta beste hainbeste ekitaldi batzuetan lan egin dute, hala nola Met Ball, Golden Globes eta BAFTAetan.

Siegle-ek Green Cut izeneko film labur bat ere zuzendu du, moda jasangarriaren ingurukoa. Londresko 2012ko Zinemaldian proiektatu zen eta Amexek babestu zuen.[9]

2014. urtean, Siegle Brasilgo Amazonara joan zen eta, itzultzean, proiektu berri bati ekin zion; Livia Firth eta Guccirekin batera deforestaziorik gabeko poltsak egiten hasi ziren.[10]

Bizitza pertsonala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Siegle Chesterretik gertu jaio zen Erresuma Batuan, aita irlandarra zuen eta ama berriz Liverpoolekoa. Erresuma Batuko 15 eskola desberdinetara joan zen, etengabe aldatzen ziren lekuz, batez ere Erresuma Batuko ipar-mendebaldetik eta Irlandako Errepublikatik, azkenean familia Devonen finkatu zen arte.

17 urte zituela, Londresera joan zen ingelesa eta drama ikastera Queen Mary and Westfielden eta Central School of Speech and Drama eskolan. 1995ean graduatu zen.

Londres eta Devon artean banatzen du denbora, orain bere familia bizi da tokian, zehazki Newton Abbot izeneko hiri komertzialetik gertu. Elkarrizketetan, lehengusu asko dituen familia handi batekoa dela esan du, eta bere senide gehienak Erresuma Batuko ipar-mendebaldean eta Irlandan bizi direla ere aipatu du.

Siegle Ben Siegle-rekin ezkondu zen 2000. urtean, ezkontza ekologiko bat izan zen eta South Devoneko Hazelwood Hous-en egin zuten.[11][12]

2004an, Sieglek Ethical Awards-ak sortu eta merkaturatu zituen. Hauen hamargarren urteurrena Londreseko V & A Museum-ean egin zen sari banaketa batean ospatu zen.

Siegle ere musikaria da, flauta jotzen du maila altuan (VIII. mailatik gora) eta nazioartean aurkeztu den antzinako korista da. 1990eko hamarkadan, house musikako hainbat pistatan jo zuen. Lehenago ere aktore lanetan aritu zen (1995 eta 2000 bitartean).

Publikazioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Green Living in the Urban Jungle.' Green Books Ltd, 2001.
  • Good Life. Co-author. Londres: Transworld / The Guardian, 2005.
  • Norentzat: Fourth Estate, HarperCollins, 2010.
  • Turning the Tide on Plastic. Trapeze, 2018.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Siegle, Lucy. (13 de marzo de 2016). «Is it time to give up leather?» the Guardian.
  2. ↑ Lucy Siegle. 13 de febrero de 2006.
  3. ↑ «Journalists, Series 6, Pointless Celebrities – BBC One» BBC.
  4. ↑ Transcript of Fashion Question Time. .
  5. ↑ «Money can grow on trees: what’s good for nature is good for business: Intelligence Squared» www.intelligencesquared.com.
  6. ↑ «Vivienne Westwood – Events – Manchester Literature Festival» www.manchesterliteraturefestival.co.uk.
  7. ↑ «Stella McCartney at Centre for Sustainable Fashion Kering Talk 2016, Kering Award for Sustainable Fashion, at London College of Fashion, Frances Corner, Dilys Williams» www.kering.com.
  8. ↑ Siegle, Lucy. (2 de abril de 2016). «Am I a fool to expect more than corporate greenwashing? – Lucy Siegle» the Guardian.
  9. ↑ Exclusive: first look at Green Cut fashion project. 19 de octubre de 2012.
  10. ↑ Handbags at Dawn – Eco-Age. 2 de agosto de 2013.
  11. ↑ With this conflict-free diamond, I thee wed. 20 de febrero de 2005.
  12. ↑ My Big Fat Green Wedding. forumforthefuture.org.uk 6 de noviembre de 2006.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Lucy_Siegle&oldid=9209355"(e)tik eskuratuta