María Ángeles Pérez López

Wikipedia, Entziklopedia askea
María Ángeles Pérez López

Bizitza
JaiotzaValladolid, 1967 (56/57 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaSalamancako Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpoeta eta idazlea
Enplegatzailea(k)Salamancako Unibertsitatea
Genero artistikoaolerkigintza

María Ángeles Pérez López (Valladolid, 1967) gaztelaniaz idaten duen poeta espainiarra da.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Doktore tesian "Los signos infinitos" (Zeinu infinituak) Vicente Huidobroren lan narratiboaren azterketa egin zuen. Horren bidez, Salamancako Unibertsitateko Doktoretzako Sari Berezia lortu zuen, eta bertan Literatura Hispanoamerikarreko irakasle titularra da.

Nicanor Parraren (Páginas en blanco), Juan Gelmanen (Oficio ardiente) eta Ernesto Cardenalen (Hidrógeno enamorado) antologiaren hitzaurrea eta edizioa egin zituen poesia Iberoamerikarreko Reina Sofía Sarirako. Francisca Aguirreren (Calambur) eta Ernesto Cardenalen (Trotta) poesia osoa editatu ditu. Hainbat literatura sariketako epaimahaikidea izan da, besteak beste, Premio Miguel de Cervantes 2007. Salamancako Unibertsitateko “Intersecciones" poesia-zikloa koordinatu zuen 2008tik a 2012ra,.

2016ko uztailetik, Estatu Batuetako Gaztelania Akademiako kide da, eta, 2016ko abendutik, Fontiverosko Juglareen Akademiako kide da eta Fontiverosko alaba kutuna.

Bere lanaren antologiak Caracasen, Mexiko Hirian, Quiton, New Yorken, Monterreyn, Bogotan eta Liman argitaratu dira. Italian eta Portugalen ere bai, bi hizkuntzetan.

2021etik Claudio Rodríguez mintegi iraunkorreko kidea da eta Gonzalo Rojas katedrako ohorezko batzordeko kidea.

Poesia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Tratado sobre la geografía del desastre (México, UAM, 1997).
  • La sola materia (Premio Tardor, Alicante, Aguaclara, 1998).
  • El ángel de la ira. Plaquette (Zamora, Lucerna, 1999).
  • Carnalidad del frío (XVIII Premio de Poesía Ciudad de Badajoz, Sevilla, Algaida, 2000).
  • La ausente (Cáceres, Diputación/El Brocense, 2004).
  • Pasión vertical. Plaquette (Barcelona, Cafè Central –medalla FAD del Foment de les Arts i del Disseny–, 2007).
  • Atavío y puñal (Zaragoza, Olifante, 2012).
  • Fiebre y compasión de los metales (Madrid/México, Vaso Roto, 2016). Prólogo de Juan Carlos Mestre.
  • Diecisiete alfiles (Madrid, Abada, 2019).Erika Martínezen hitzaurrea.
  • Interferencias (Madrid, La Bella Varsovia, 2019).
  • Mapas de la imaginación del pájaro (Colección Ejemplar único, 2019).
  • Incendio mineral (Madrid/México, Vaso Roto, 2021). Julieta Valeroren epilogoa.

Antologiak eta bildumak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Libro del arrebato. Antología (Plasencia, Alcancía, 2005).
  • Materia reservada. Antología (prólogo y selección de Luis Enrique Belmonte, Caracas, El perro y la rana, Publicaciones del Ministerio de Cultura de Venezuela, 2006, segunda edición 2007).
  • Catorce vidas. Poesía 1995-2009 (prólogo de Eduardo Moga, Salamanca, Diputación, 2010).
  • Segunda mudanza. Antología (prólogo de Marco Antonio Campos y selección de Miguel Ángel Flores, México, UAM, 2012).
  • Mecánica y pasión de los objetos (colección 2alas, Quito, El Ángel Editor, 2013) junto a Viaje de Natasha Salguero Bravo.
  • Memorial de las ballenas (Nueva York, Artepoética Press, 2014).
  • Cicatrices de aire (Monterrey, Ediciones Caletita, 2014).
  • Mordedura de tiempo (Bogotá, Universidad Externado de Colombia/El Malpensante, 2014).
  • Mecanismo animal (Logroño, Ediciones del 4 de agosto, colección Planeta clandestino, 2018).
  • Verbos para el bosque (Lima, Colección Lima Lee y Primavera poética, 2020).
  • Catorce vidas y una más (Poesía reunida 1995-2012) (prólogo ampliado de Eduardo Moga, epílogo de Edda Armas, Salamanca, Diputación, 2020).
  • Puñal y otras ventanas (antología en edición de Inés-Mónica Sarmiento-Archer, Nueva York, bi/Coa, 2020, en conmemoración del 80 aniversario del fallecimiento de Miguel Hernández).

Itzulitako poesia-lana[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Caderno de resina vermella (Cuaderno de resina roja), en traducción de Xavier Frías Conde, edición digital de Lastura (http://issuu.com/lastura/docs/mapl_caderno).
  • Algebra dei giorni (Álgebra de los días) (antología bilingüe traducida por Emilio Coco, Rimini (Italia), Raffaelli, 2017).
  • Jardin[e]s excedidos (antología bilingüe traducida por Carlos d'Abreu, Carviçais (Portugal), Lema d'Origem, 2018).
  • Carnalidade do frio (publicación bilingüe de Carnalidad del frío, traducción de Dartagnhan Rodrigues, coordinación de Ana Maria Haddad, Brasil, Tesseractum, 2021).

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Tardor saria La sola materia lanagatik (1998).
  • Badajoz Hiria XVIII. Saria, hotzaren Haragiagatik (1999).
  • Sarmiento de Poesía saria, Valladolid (2005ean eta 2017an).
  • Tierno Galván kultur elkartearen saria, Kultura atalean (2014).
  • Metalen sukarra eta gupidagatik Literatura Kritikarien Espainiako Elkarteak ematen duen Gaztelaniazko Kritika Sariaren finalista.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]