Marie-Aude Murail

Marie-Aude Murail
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Le Havre, 1954ko maiatzaren 6a (71 urte)
Herrialdea	Frantzia
Lehen hizkuntza	frantsesa
Familia
Aita	Gérard Murail
Haurrideak	ikusi Tristan Murail Lorris Murail (en) Elvire Murail (en)
Hezkuntza
Heziketa	Paris-Sorbona Unibertsitatea 1979) doctorate in France (en)
Hezkuntza-maila	doctorate in France (en)
Tesi zuzendaria	Robert Mauzi
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	kazetaria, eleberrigilea, haur literaturaren idazlea eta gidoilaria
Lantokia(k)	Paris Bordele eta Orléans
Jasotako sariak	ikusi grand prix de l'Imaginaire for best young-adult novel  (2003) Ohorezko Legioko ofiziala  (2017ko abenduaren 30a) Arte eta Letren zalduna  (2022ko apirilaren 15a) [[]]  (1992)
marieaudemurail.com

Marie-Aude Murail (Le Havre, 1954ko maiatzaren 6a) frantziar idazlea da. Bereziki gazteei zuzendutako eleberriengatik da ezaguna, lehen irakurleengandik hasi eta heldu gazteetaraino. Genero guztiak saiatu ditu idatzitako ehundik gora liburutan: bizitza tartea, polizia, thrillerra, fantastikoa, fikzio historikoa, zientzia fikzioa, biografia...

Bere liburuetan, askotariko gaiak jorratzen dira: norbere-bilaketa eta helduarora igarotzea, bokazioa (Miss Charity, Maïté Coiffure), desgaitasuna (Simple), osasun mentala (Sauveur & Fils), haurrideak eta familia berrosatuak, militantzia politikoa, paperik gabeko errefuxiatuen kausa (Vive la République!), homosexualitatea (Oh, boy!, bere nobela ezagunena), transidentitatea, desberdintasun sozialak...

Biografia

Familia

Bere aita, Gérard Murail, poeta izan zen, eta ama, Marie-Thérèse Barrois, kazetaria; bere anaietako bat, Lorris Murail, eta bere ahizpa gazteena, Elvire Murail (Moka deitua) ere idazleak dira. Tristan Murail musikagilea bere anaia nagusia da.

1973an, Pierre-Michel Robert INSEEko funtzionarioarekin ezkondu zen, eta harekin hiru seme-alaba izan zituen: Benjamin (1977), Charles (1987) eta Constance (1994).

Idazle ibilbidea

Hamabi urte zituenetik idazten du Marie-Aude Murailek.

Sorbonan letra modernoen ikasketak egin ondoren, eleberri klasikoa haur-publikoari egokitzeari buruzko tesi bat egin zuen. Mondiales Edizioetan osatu zuen bere "ikaskuntza", non 1980 eta 1987 artean ehun ipuin inguru argitaratu zituen emakumezkoen prentsan (Intimité, Nous deux).

1980ko hamarkadaren erdialdean argitaratu zituen bere lehen bi eleberriak (helduentzat) Pierre-Marcel Favre editore suitzarrarenean: Passage (1985) eta Voici Lou (1986).

1985eko irailean Astrapi aldizkarian argitaratutako C'est mieux d'être bleu lehen istorioaz geroztik, gazteentzako 80 testu baino gehiago idatzi zituen, eta, tartean, lau serie: Émilien, Nils Hazard, L'Espionne eta, azkenaldian, Sauveur & fils.

Bere eleberri gehienak L'École des loisirs, Bayard, Pocket eta berrikiago Albin Michel argitaletxeetan argitaratuak dira.

2018an, L'Iconoclaste argitaletxean En nous beaucoup d'hommes respirent argitaratu zuen, familia giroko autobiografia.

2021-2022an, bere anaia Lorris Murailekin batera Havraise trilogia bat sinatu zuen: Angie!, Souviens-toi de septembre! eta À l'hôtel du Pourquoi-Pas?, zeinaren azken atala bakarrik amaitu zuen anaia hil eta gero.

2023an, Sauveur & fils serieko zazpigarren liburukia Constance Murail alabarekin batera idatzi zuen.

• 2004: Ohorezko Legioko zalduna, gazteentzako bere obra osoagatik
• 2017: Ohorezko Legioko zalduna, "Kulturaren bidez Frantzia argitzen" egindako ekarpenagatik
• 2022: Arte eta Letren Ordenako zalduna

Argitalpenak

Gaika

Émilien seriea

Marie-Aude Murailek Émilien Pardini protagonista duen serie egin zuen: hasieran hamalau urte dituen mutila, bere ama Sylvierekin bakarrik bizi dena. Serieak nerabezaroan zehar jarraitzen du. Marie-Aude Murailek gaur egungo familia gurasobakarren baliabide komiko eta dramatiko guztiak arakatzen ditu.

• Baby-sitter blues (1989)
• Le Trésor de mon père (1989)
• Le Clocher d'Abgall (1989)
• Au bonheur des larmes (1990)
• Un séducteur né (1991)
• Sans sucre, merci (1992)
• Nos amours ne vont pas si mal (1993)

Neuf bilduman berrargitaratu zuten seriea (2006).

Nils Hazard seriea

Émilien-ekin batera, Marie-Aude Murailek abentura serie bat hasi zuen. Nils Hazard Sorbonako etruskologia-irakasleak polizia-enigmak argitzen ditu, Catherine Roque idazkari bilakatutako ikasle ohiaren laguntzarekin, zeinarekin bikote harreman bat hasten duen.

• Dinky Rouge Sang (1991)
• L’assassin est au collège (1992)
• La Dame qui tue (1993)
• Tête à rap (1994)
• Scénario catastrophe (1995)
• Qui veut la peau de Maori Cannell ? (1997)
• Rendez-vous avec M. X (1998)

«Fantastikoak»

Marie-Aude Murailek bere ekoizpena dibertsifikatu zuen apur bat fantasiara lerraturiko egunerokotasuna arakatuz, lehenik Ma vie a changé (1997) lanarekin, zeinak etxeko elfo batekin hartuemanak dituen liburuzain bat eszenaratzen duen, eta, gero, areago egunerokotasun horretan banpiroekin (Amour, vampire et loup-garou, 1998) edo estralurtarrekin (Tom Lorient, 1998) topo egiten duenean. Nerabeek bideo-jokoekiko duten grinak inspiratu zuen 2002an Golem, birtuala mundu errealean sartzeari buruz. Hiru eskutara idazteari buruzko esperientzia ere bada Golem. Anai-arrebek, bakoitzak bere erara, hura nola bizi izan zuten adierazi zuten. Marie-Audek bere anaia Lorrisekin idazketa proiektu berri bat partekatu zuen hurrengo urtean (L'Expérienceur, 2003).

• Ma vie a changé (1997)
• Amour, vampire et loup-garou (1998)
• Tom Lorient (1999)
• L'Expérienceur (Lorris Murailekin idatzia) (2003)
• Golem (Elvire eta Lorris Murailekin idatzia) (2002)

2002an,bost tomotan argitaratu zuen Magic Berber, Joker, Natacha, Monsieur William eta Alias (Pocket argitaletxea); Golem formatu handiko liburukian atera zen 2003ko urrian (berrargitalpen berrikusia eta zuzendua, 2010eko otsaila). Golem ingelesera, italierara, portugesera, serbo-kroazierara, lituanierara, txinerara, koreerara eta japonierara itzuli zen.

Historia, istorioen iturri

Jésus, comme un roman... liburuaren ondoren (1997), Marie-Aude Murailek Je Bouquine aldizkarirako sei ataleko nobela bat idatzi zuen, bigarren milurtekoaren azken hilabeteetan argitaratua. Historiaren sei garai ezberdinetan murgildu zituen irakurleak orduan (D'amour et de sang, 1999). Ondoren, Charles Dickens bere eleberrigile gogokoena omendu zuen (2005), eta, 2012an, berriz egin zion omenaldia, Grandes espérances egokitzapenarekin. XIX. mendeko Ingalaterrara eraman zituen irakurleak, Beatrix Potterren bizitzan oinarritutako ilustratzaile viktoriar baten biografiarekin (Miss Charity, 2008). Malo de Lange egiteko, Eugène Sueren Paris bisitatu zuen berriro, eta Vidocqek jazarritako marmartien argota ikasi zuen.

• Jésus, comme un roman...(1997, berrargitalpena 2021)
• D'amour et de sang (1999)
• Charles Dickens (2006)
• De grandes espérances (egokitzapena) (2012)
• Miss Charity (2008)
• Malo de Lange, fils de voleur (2009)
• Malo de Lange, fils de Personne (2011)
• Malo de Lange et le fils du roi (2012)

Sauveur & fils seriea

2016an, itxuraz ondo ez dagoen gazteria garaikidearen kexei, arazoei eta oinazeei erantzun nahian, Marie-Aude Murailek Sauveur seriea estreinatu zuen, Orleansen bizi zen psikologo kliniko antillar alargun bat eta bere seme Lazaro dituela protagonista. Bere kontsultan jasotzen dituen adin guztietako pazienteen bidez, baita bere bizitza pertsonalean sartzen diren pertsonaien bidez ere, Sauveurrek gai sozial kopuru oso handi bati aurre beharrean aurkitzen da (homofobia, depresioa sexismoa, pederastia, ziberjazarpena, mutilazioa, arrazakeria, nahasmendu obsesibo-konpultsiboak, trauma osteko estresa, itxuraren gurtza, adikzioak, genero-disforia edota familia birkonposatuak), eta horietako batzuk izugarri aktualak dira, serieko gertaerek errealitateari jarraitzen baitiote (1. liburukia 2015eko urtarrilaren 13an). Trama, gehienbat, Salvadorren ingurukoa da, eta etengabe malabarismoak egiten ditu bere familia-bizitzaren (bere kideak azkar hazten joaten dira tomoetan zehar), entzuten duenagatik batzuetan eramateko astuna den bere lan-bizitzaren eta bere iragan atsekabetuaren artean: bere haurtzaroa adopziozko familia zuri batean, bere lehen emaztearen suizidioa.

• Sauveur & fils, 1. denboraldia, éd. L'École des loisirs (2016)
• Sauveur & fils, 2. denboraldia, éd. L'École des loisirs (2016)
• Sauveur & fils, 3. denboraldia, éd. L'École des loisirs (2017)
• Sauveur & fils, 4. denboraldia, éd. L'École des loisirs (2018)
• Sauveur & fils, 5. denboraldia, éd. L'École des loisirs (2019)
• Sauveur & fils, 6. denboraldia, éd. L'École des loisirs (2020)
• Sauveur & fils, 7. denboraldia, éd. L'École des loisirs (2023) (Constance Robert-Murail alabarekin batera idatzia)

Dibertsifikatu duen obra

Hogeita hamar urtean, bere irakurleak zertxobait hazi badira ere, oraindik ere Émilien, Martine-Marie edo Nilsen ipuinak eskatu ohi dizkiote irakurleek, eta Marie-Aude Murail genero eta garaiko nobela bakoitzera egokitzen da. Nahiz eta bere liburuen muinean beti nerabezaroa eta haren ibilbideak dauden, familia, gogoeta sozial eta politikoak, baita moralak ere (Tu t'es vu quand tu triches?, 2000) gero eta gehiago sartzen ditu bere obran: eskarmentuaren eta gaurkotasunaren indarraz dihardu, eta paperik gabeko haurren auziaz, eta Eskolaren, enpresaren edo haurreskolaren beharrezko santutzeaz (Vive la République!, 2005), zeintzuk gaur egun globalizazioaren eta gehiago lan egitearen agindu berberen menpe dauden (Aita eta ama itsasontzi batean daude, 2009ko udaberria), baina inoiz ez umorerik gabe.

Marie-Aude Murail nerabeentzako literaturan homosexualitatea jorratu zuen lehenetarikoa izan zen. Honela mintzatu zen elkarrizketa batean: «Niretzat, jakina, Oh, boy! eleberri guztiz militantea da, kasu honetan homofobiaren aurkakoa, batez ere, beraiek ere 'gaizki identifikatuak izateko beldurrez' homosexualen arbuio instintiboa erakusten duten gazteena».

Gai batzuk larriak izan arren, bere "bizitzaren pedagogia dramatikoa" ez da ez beltza ez astuna: Marie-Aude Murailen ustez, gazteriari zuzendutako fikziozko lan batek ez du gaizki amaitzeko arrazoirik. Dagokion aldetik, zinez uste du hutsegite profesionala litzatekeela. Horixe da, beharbada, eleberrigileak defendatzen duen printzipio etiko bakarra, bere pertsonaien existentziak berak eta pertsonaiok idazketari ezartzen dioten dinamikak hala aginduta. Hala, «bizitza, Bizitza» dira Miss Charityren azken hitzak. 2010eko udaberrian argitaratutako Le Tueur à la cravate thriller-ean heriotza ere agertzen da. Jean Perrotek honela idatzi ahal izan zuen: «Bere benetako helburua da emozio garbitzaile baten bidez bihotzak ukitzea, nobelagilearen moralaren azken objektua».

• Tu t'es vu quand tu triches? (saiakera) (2000)
• Oh, boy! (2000)
• Simple (2004)
• Maïté Coiffure (2004)
• La Fille du docteur Baudoin (2006)
• Vive la République! (2005)
• Papa et maman sont dans un bateau (2009)
• Le Tueur à la cravate (2010)
• 3 000 façons de dire je t'aime, éd. L'École des loisirs (2013)
• Angie!, éd. L'École des loisirs (2021) (Lorris Murailekin batera idatzia)

Bere lehen irakurleentzat

Irakurle gazteenentzako bere lehen eleberria ipuinen parodia bat da, Gallimard-en argitaratua:

• Mystère (1987)

Bi liburu:

• Funiculaire (1989)
• Son papa est le roi (1993)

Ondoren, hamahiru Mouche eta bi Neuf, L'École des Loisirsen argitaratuak:

• Le Chien des Mers (1988)
• Le hollandais sans peine (1989)
• Les Secrets véritables (1990)
• Mon bébé à 210 francs (1990)
• Un dimanche chez les dinosaures (1991)
• Le Changelin (1994)
• Qui a peur de madame Lacriz? (1996)
• Souï Manga (Elvire Murailekin idatzia) (1999)
• Peau-de-rousse (1999)
• Patte-blanche (2005)
• 22! (2008)
• La Bande à Tristan (2010)
• Zapland (2016)

• MythO (2001)
• Nonpareil (2007)

Astrapin agertutako bost istorio laburrez gain, Marie-Aude Murailek hogei bat kontakizun ilustratu argitaratu zituen J'aime lire hilabetekarian ("7 urtetik aurrera"), eta gehienak liburuetan jaso zituen (Bayard).

• Graine de monstre (1991)
• L'Oncle Giorgio (1990)
• Le Visiteur de minuit (1993) (berridatzia, Christel Espiék ilustratua eta Albin Michel jeunessen argitaratua) (2018)
• Les Secrets du docteur Magicus (1993)
• L'Or des mages (1996)
• Noël à tous les étages (2001)
• Il était trois fois (Elvire Murailekin idatzia) (2008)

L'Espionne seriea, Frédéric Joosek ilustratua (Bayard)

• L'espionne fonde son club (2001)
• L'Espionne (2001)
• L'espionne joue à l'espion (2001)
• L'espionne sauve la planète (2003)
• L'espionne arrête d'espionner (2003)
• L'espionne allume son robot (2003)
• L'espionne s'énerve (2003)
• L'espionne se méfie (2004)
• L'espionne veut la vérité (2004)
• L'espionne cartonne (2005)
• L'espionne déclone (2006)
• L'espionne est occupée (2007)
• L'espionne réfléchit (2009)
• L'espionne s'emmêle (2010)
• L'espionne ment énormément (2011)
• Temps de canard pour l'espionne (2011)
• L'espionne frissonne (2012)
• L'espionne s'étonne (2013)
• L'espionne à l'école (2018)
• L'espionne est sur une piste (2019)
• L'espionne se croit tout permis (2019)

Je bouquine-k (editore berekoa) maiz argitaratzen ditu bere kontakizunak, luzeagoak eta 10-15 urtekoentzat.

• Le Défi de Serge T. (1993)
• Moi, le zoulou (1994)
• Devenez populaire en cinq leçons (1995)
• La Peur de ma vie (2000)
• Le Gène zinzin (2002)
• Jeu dangereux (2003)
• Maïté Coiffure (2004) (revu et augmenté pour L'École des loisirs)
• Le Baron de Nonpareil (2006)
• 2000 ans pour s'aimer (2021)

Gazteentzako idazlearen ofizioa

Marie-Aude Murailek etengabe hausnartu du, letretako tesia egin zuenetik, gazteentzako idazlearen jardunari buruz, eta horri buruz idatzi ditu artikuluak, hitzaldiak eta baita liburuak ere. Lehenengo liburua 1993an argitaratu zuen, non bere publikoarekin izandako topaketen balantzea egiten zuen, eta, hamar urte geroago, bigarren bat, gehiago bideratua hartara eraman duten konbikzioei, bere tesiaren ondorio gisa idatzi zuen bezala, «haurtzaroan irautea». Hogeita bost urte zituela geratu zen jarrera hartatik, ez dio, hala ere, audientzia zabaltzeari utzi, bere irakurleek harekiko fidelak izaten jarraitu baitute, haurtzaroa eta nerabezaroa igaro eta gero ere. 2010ean, bere irakurleek hainbestetan egiten dioten galderari erantzuteko, hots, "Nondik ateratzen zaizkizu ideiak?", bere "sortze-egunerokoa" erantsi zuen Le tueur à la cravate liburuan, eleberria idatzi aurreko sei hilabeteetan izan zuen egunerokoa.

• Continue la lecture, on n'aime pas la récré (1993)
• Auteur jeunesse - Comment le suis-je devenue, pourquoi le suis-je restée (2003)
• Comment naît un roman (ou pas) in Le Tueur à la cravate (2010)

Irakurtzea gustatzen ez zaienentzat

Gazteentzako idazlea sarritan gonbidatzen dute Lehentasunezko Hezkuntza Eremuetara (ZEP). Urte asko dira, izan ere, maisu-maistrek gazteentzako literatura erabiltzen dutela ikasleak irakurketaren plazerean hasteko. JAdanik, Eskolan eskubide osoko literaturaren estatusa lortua du, Hezkuntza Nazionaleko Ministerioak gomendatutako gazte-lanen zerrendekin. Ikastetxeetan eta liburutegietan egiten dituen milaka topaketetatik indartuta, Marie-Aude Murailek irakurle ez direnengana zuzenean jotzeko apustua egin zuen, bereziki haiei zuzendutako liburu bat idatziz. Eta konbentzitu zituenentzat, bigarren liburu bat idatzi zuen, maite zituen liburuak aurkeztuz, umorez, maitasunez edo beldurrez.

• Nous on n'aime pas lire (1996) (réédition 2002)
• Je ne sais pas quoi lire (1998)

Irakurtzen ikasten ari direnentzat

Marie-Aude Murail irakurketaren ikaskuntzan ere interesatu zen. Bost urtez, Christine Thiéblemont LH1eko Orleanseko irakaslearekin eta Patricia Bucheton irakasle aholkulariarekin elkartua, 2008an irakurketa metodo bat argitaratu zuen Lehen Hezkuntzako lehen mailarako: Bulle metodoa (Bordas argitaletxea). Charte des auteurs et des illustrateurs jeunessen (zeinen partaide baita) webgunean argitaratutako elkarrizketan, Marie-Aude Murailek hiruen artean egindako abentura pedagogiko honetan azaltzen du gaztentzako idazteko dituen motibazioak eta idazle gisa duen tokia. Haur iruditeriaren garapenean gazte-literaturari eta ahots goran irakurtzeari ematen dion papera da Bulle metodoaren ezaugarria. Hala azaldu zuen Marie-Aude Murailek bideo batean.

• Bulle, irakurketa metodoa, LH1erako - 2. zikloa (2008).

Hamarkadaka

1980ko hamarkada

• Passage, 1985
• Voici Lou, 1986
• Mystère, 1987
• Le Chien des Mers, 1988
• Les Mésaventures d'Émilien 1. Baby-sitter blues, 1989
• Les Mésaventures d'Émilien 2. Le trésor de mon père, 1989
• Les Mésaventures d'Émilien 3. Le clocher d'Abgall, 1989
• Le Hollandais sans peine, 1989
• Funiculaire, 1989

1990eko hamarkada

• Les Mésaventures d'Émilien 4. Au bonheur des larmes, 1990
• Mon bébé à 210 francs, 1990
• Les Secrets véritables, 1990
• L'Oncle Giorgio, 1990
• Graine de monstre, 1991
• Nils Hazard chasseur d'énigmes : Dinky rouge sang, 1991
• Les Mésaventures d'Émilien 5. Un séducteur-né, 1991
• Un dimanche chez les dinosaures, 1991
• Nils Hazard chasseur d'énigmes : L'Assassin est au collège, 1992
• Les Mésaventures d'Émilien 6. Sans sucre, merci, 1992
• Les Mésaventures d'Émilien 7. Nos amours ne vont pas si mal, 1993
• Nils Hazard chasseur d'énigmes : La dame qui tue, 1993
• Son papa est le roi, 1993
• Le Visiteur de minuit, 1993
• Les Secrets du docteur Magicus, 1993
• Le Défi de Serge T., 1993
• Continue la lecture, on n'aime pas la récré..., 1993
• Moi, le zoulou, 1994
• Le Changelin, 1994
• Nils Hazard chasseur d'énigmes : Tête à rap, 1994
• Nils Hazard chasseur d'énigmes : Scénario catastrophe, 1995
• Devenez populaire en cinq leçons, 1995
• Nous on n'aime pas lire, 1996
• Qui a peur de Madame Lacriz ?, 1996
• L'Or des mages, 1996
• Nils Hazard chasseur d'énigmes : Qui veut la peau de Maori Cannell ?, 1997
• Jésus, comme un roman..., 1997
• Ma vie a changé, 1997
• Je ne sais pas quoi lire, 2001
• Amour, vampire et loup-garou, 1998
• Nils Hazard chasseur d'énigmes : Rendez-vous avec Monsieur X, 1998
• D'amour et de sang, 1999
• Peau de rousse, 1999
• Tom Lorient, 1999
• Souï-Manga,1999 (écrit avec Elvire Murail)

2000ko urteak

• La Peur de ma vie, 2000
• Tu t'es vu quand tu triches ?, 2000
• Oh, boy ! 2000
• Noël à tous les étages, 2001
• MythO, 2001
• L'Espionne, 2001
• L'espionne fonde son club, 2001
• L'espionne joue à l'espion, 2001
• Golem, 2002 (écrit avec Elvire Murail et Lorris Murail)
• Auteur jeunesse - Comment le suis-je devenue, pourquoi le suis-je restée, 2003
• Le Gène zinzin, 2003
• Jeu dangereux, 2003
• L'espionne sauve la planète, 2003
• L'espionne arrête d'espionner, 2003
• L'espionne allume son robot, 2003
• L'espionne s'énerve, 2003
• L'Expérienceur, 2003 (écrit avec Lorris Murail)
• Simple, 2004
• Maïté Coiffure, 2004
• L'espionne se méfie, 2004
• L'espionne veut la vérité, 2004
• Vive la République !, 2005 (réédition 2019)
• Charles Dickens, 2005
• Patte-Blanche, 2005
• L'espionne cartonne, 2005
• La Fille du docteur Baudoin, 2006
• Charles Dickens, 2006
• L'espionne déclone, 2006
• Nonpareil, 2007
• L'espionne est occupée, 2007
• Bulle - méthode de lecture pour le Cours préparatoire - cycle 2, 2008 (en collaboration avec Christine Thiéblemont et Patricia Langlois-Bucheton)
• Il était trois fois, 2008 (écrit avec Elvire Murail)
• Miss Charity, 2008
• 22 !, 2008
• L'espionne réfléchit, 2009
• Malo de Lange, fils de voleur - tome 1, 2009
• Papa et Maman sont dans un bateau, 2009

2010eko urteak

• La Bande à Tristan, 2010
• Le Tueur à la cravate, suivi de : Comment naît un roman (ou pas), 2010
• L'espionne s'emmêle, 2010
• Malo de Lange, fils de Personne - tome 2, 2011
• L'espionne ment énormément, 2011
• Temps de canard pour l'Espionne, 2011
• De grandes espérances, 2012 (adaptation du roman de Charles Dickens)
• Malo de Lange et le fils du roi - tome 3, 2012
• La petite fille dans la tête : où l'on comprend qu'on peut avoir cinq ans toute sa vie, illustré par Benoît Morel avec Rosa, coll. « Trimestre », Oskar éditeur, 2012
• L'espionne frissonne, 2012
• L'espionne s'étonne, 2013
• 3 000 façons de dire je t'aime, 2013
• Pas si méchant, 2015
• Zapland, 2016
• Sauveur & Fils, saison 1, 2016
• Sauveur & Fils, saison 2, 2016
• Sauveur & Fils, saison 3, 2017
• La maîtresse donne trop de devoirs, 2017
• En nous beaucoup d'hommes respirent, 2018
• Le visiteur de minuit, 2018
• Sauveur & Fils, saison 4, 2018
• L'espionne à l'école (2018)
• Sauveur & Fils, saison 5, 2019
• L'espionne est sur une piste (2019)
• L'espionne se croit tout permis (2019)

2020ko urteak

• Sauveur & Fils, saison 6, 2020
• L'espionne, saison 1, 2021
• Angie !, 2021 (co-écrit avec Lorris Murail)
• Souviens-toi de septembre !, 2021 (co-écrit avec Lorris Murail)
• 2000 ans pour s'aimer, 2021
• À l'hôtel du Pourquoi-Pas ?, 2022 (co-écrit avec Lorris Murail)
• Pitsi-Mitsi : du temps où les animaux parlaient, 2022 (illustré par Régis Lejonc)
• Sauveur & Fils, saison 7, 2023 (co-écrit avec Constance Robert-Murail)

• Francoeur - À nous la vie d’artiste!, 2024 (Constance Robert-Murailekin batera idatzia)

Obra aitortua

Oh, boy! da bere libururik sarituena eta itzuliena. Thierry Binistik telebistarako egokitzapen bat egin zuen (K'ien Productions ekoiztetxea), On ne choisit pas ses parents (2008) izenburuarekin. Italierazko itzulpenak Paolo Ungari-Unicef 2008 saria eta Premio LIBER 2009 saria jaso zituen. Haren beste liburu gehienek ere jaso dituzte sariak, Frantzian zein atzerrian, Europara eta harago esportatzen baitira: hogei bat hizkuntzatara itzuliak. Simpel, Simple lanaren Tobias Scheffel-en alemanezko itzulpenak, Deutscher Jugendliteraturpreis saria jaso zuen 2008ko urriaren 17an, Frankfurteko liburu azokan, nerabe alemanen epaimahai batek emana. Frantsesezko bertsioak Alemaniako Batxilergoko Ikasleen Saria jaso zuen 2006an Leipzigeko Azokan. Frantzian, Simple liburuarekin, Ivan Calbéracek zuzendutako telefilm bat egin zuen. Oh, Boy! antzerkirako ere egokitu zuen Catherine Verlaguetek, eta Olivier Letellierrek taularatu zuen. Lionel Erdoganek antzeztutako antzezlanak Publiko Gaztea ikuskizunaren 2010eko Molière 2010 jaso zuen. Ma vie a changé lana ere antzerkirako egokitu zuten.

2022an, Marie-Aude Murailen lanak 30 bat hizkuntzatara itzuli ziren.

2022rako, zortzigarren urtez jarraian (2015etik) hautatu dute Suediako sari ospetsurako, Astrid-Lindgren Oroimenezko Sarirako.

Hainbat urtez izendatua izan ondoren, eta 2020an finalista izan ondoren, 2022ko martxoaren 21ean, Marie-Aude Murailek Hans-Christian Andersen saria jaso zuen Idazketa kategorian, International Board on Books for Young people-ko (IBBY) epaimahaiaren eskutik.

Literatur sariak

Obraka

Le Chien des Mers

• Prix Sorcières 1990,

Le Hollandais sans peine

• Prix Sorcières 1989

Baby-sitter blues

• 1992ko Bernard Versele saria, Haur Literaturako Saria (Familien Liga - Belgika)

Oh, boy<span typeof="mw:DisplaySpace" id="mwAwU"> </span>!

• Prix Jeunesse France Télévision 2000,
• Prix Tam-Tam 2000 (Salon du livre de jeunesse de
• Prix Sésame 2001 (Salon du livre de jeunesse de Saint-Paul-Trois-Châteaux),
• Prix LIVRENTÊTE de Culture et bibliothèques pour tous (Futuroscope, 4 mai 2001),
• Prix Ados de la ville de Rennes/Ille-et-Vilaine 2001 (6 juin 2001),
• Prix Tatoulu 2001,
• Prix Farniente 2001 (Belgique),
• Prix Paolo Ungari-Unicef 2008 (Alice nella città, 30 octobre 2008, traductrice : Federica Angelini),
• Premio LIBER (Foire de Bologne, 24 mars 2009),
• Goldener Lufti (Pegasus-Leserpreis für Jugendbücher, 5 mars 2009),
• Prix Un libro per la testa 2009 (Suzzara, Italie)

Maïté Coiffure

• Prix des Dévoreurs de livres 2004-2005 du département de l'Eure,
• Prix Tatoulu 2005,
• Prix Marguerite Audoux des collèges (département du Cher),

Simple

• Prix SNCF 2005 du livre de jeunesse,
• Prix des lycéens allemands 2006 (Leipzig, 17 mars 2006),
• Prix Farniente « deux baskets » (Charleroi, 25 mars 2006),
• Prix Ados de la ville de Rennes/Ille-et-Vilaine 2006 (7 juin 2006),
• Prix des lycéens allemands 2007 (Leipzig),
• Deutscher Jugendliteraturpreis - Preis der Jugendjury (salon de Francfort, 17 octobre 2008, traducteur : Tobias Scheffel, éditeur : Fischer Schatzinsel Verlag),
• Goldenen Bücherwurm 2008 (Kinder-Akademie Fulda, Txantiloi:1er octobre 2008),
• Hörbuchpreis der Landeshauptstadt Wiesbaden 2009

Jésus, comme un roman...

• Erlijio Literaturako Liburu Saltzaileen Sindikatuaren 1998ko Gazteria Saria.

Golem (Elvire eta Lorris Murailekin batera idatzia)

• Grand Prix de l'Imaginaire 2003,
• Prix des Incorruptibles 2003

Vive la République!

• Lire-SNCF saria 2006 (Parisko Liburu Azoka, 2006ko martxoaren 22a),
• Gayant Lecture saria 2007, 4. kategoria (Douai, 2007ko otsailaren 6a)

Miss Charity

• 2010eko IBBYren ohorezko zerrenda
• Migliore libro del 2013 - Italiako LIBER aldizkaria.

Malo de Lange, fils de voleur

• Tatoulu Saria 2011

Le Tueur à la cravate

• Gavroche Saria 2011
• Mordus du polar saria 2012

Sauveur & Fils, 1. denboraldia

• Pépite France Télévisions 2016 (catégorie Grands)
• Prix Ados de la ville de Rennes/Ille-et-Vilaine 2017
• Premio Mare di Libri 2020 (Rimini, Italie) (sous le titre : Lupa bianca lupo nero)

Bere obra osorako

• Txantiloi:SUE-d 2015. urtetik 2022. urtera (zortzi urtez jarraian) prix commémoratif Astrid-Lindgren sarirako hautatua
• Txantiloi:NOR-dprix Hans-Christian-Andersen 2022

Gidoiak

Marie-Aude Murail Baby-sitter blues filmaren gidoilaria da, Williams Crépinek zuzendutako telefilma.

Gilles Legrand-ek (2004) zuzendutako Malabar Princess filmaren gidoigilea ere bada.

2022ko Hans Christian Andersen Saria onartzeko hitzaldia

Hitzaldi hura Marie-Aude Murailek eman zuen, 2022ko irailaren 6an, Hans-Christian Andersen Sariaren domina eta diplomaren karietara, IBBYren 38. Nazioarteko Kongresuan, Putrajayan (Malaysia).

• Marie-Aude Murail. (2023). «Prix Hans Christian Andersen 2022 catégorie illustration. Discours d’acceptation de Marie-Aude Murail» La Revue des livres pour enfants (328): 185-187. discours.

Bere obraren egokitzapenak

Telebistan

• 1997: Baby-sitter blues, Williams Crépin, 1987an argitaratutako izen bereko eleberrian oinarrituta.
• 2008: On ne choisit pas ses parents, Thierry Binisti, Oh, boy! eleberrian oinarrituta. 2000n argitaratua.
• 2011: Simple, Ivan Calbérac, 2004an argitaratutako izen bereko eleberrian oinarrituta.

Antzerkian

• Oh, boy! Lionel Erdoganek sortutako Oliver Letellier-ek antzeztutako Catherine Verlaguet-ek izen bereko liburutik moldatua.

Bibliografia

• Sophie Chérer, Mon écrivain préféré, Marie-Aude Murail, L'École des loisirs, 2007.
• Viviane Ezratty. (Juin 2022). «Prix Andersen historique : Marie-Aude Murail» La Revue des livres pour enfants (325): p. 206-208.. 

Kanpo estekak

• Artikulua: "Leire Errandoneak irabazi du Minaberri beka", 2025eko ekainaren 6ko Berria

• Datuak: Q122591
• Multimedia: Marie-Aude Murail / Q122591