Marisa Roesset Velasco

Wikipedia, Entziklopedia askea
Marisa Roesset Velasco

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMarisa Roesset Velasco
JaiotzaMadril, 1904ko martxoaren 6a
Herrialdea Espainia
Lehen hizkuntzagaztelania
HeriotzaMadril, 1976ko azaroaren 18a (72 urte)
Hobiratze lekuaSan Isidroko hilerria
Familia
Bikotekidea(k)
Hezkuntza
HeziketaSan Fernandoko Arte Ederren Errege Akademia
Hizkuntzakgaztelania
Irakaslea(k)Fernando Álvarez de Sotomayor y Zaragoza (en) Itzuli
José María López Mezquita (en) Itzuli
Daniel Vázquez Díaz
Jarduerak
Jarduerakmargolaria
Jasotako sariak
Genero artistikoaerretratua
margolaritza erlijiosoa

Marisa Roesset Velasco, edo Marisa Roësset (Madril, 1904ko martxoaren 6a - ib., 1976ko azaroaren 18a) XX. mendeko madrildar margolari figuratiboa eta irudigilea izan zen.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Madrilen jaio zen 1904ko martxoaren 6an, garaiko Madrilen ospe intelektual handia zuten margolari, eskultore eta literaturaren familia batean.[2][3][4] Maria Roësset Mosquera margolaria zuen izeba, eta haren lehengusinak Marga Gil Roësset eskultorea eta Consuelo Gil Roësset editorea ziren. Amaren aldetik, Rosario de Velasco margolariaren lehengusina zen. Aita Eugenio Julio Roësset Mosquera izan zen, MaRo margolariaren neba.

Txikitatik hasi zen pintatzen izebak gainbegiratuta.[5] Hamalau urte zituela, autoerretratua margotu zuen pastelean, eta zenbait akuarela ere pintatu zituen, teknika araztua erabiliz.[3] Geroago, San Fernandoko Arte Ederren Eskolan ikasi zuen: Fernando Álvarez de Sotomayor, José María López Mezquita eta Daniel Vázquez Díaz izan zituen irakasle, besteak beste, Salvador Dalí, Victorina Durán eta Lucía Sánchez Saornilekin batera.[1][5]

Ibilbide profesional arrakastatsua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1924an, Arte Ederren Erakusketa Nazionalean parte hartu zuen, eta hirugarren domina lortu zuen autoerretratu batekin. Autoerretratuak modernitate-irudi bat erakusten zuen, 1939 arte bere ibilbidean karakterizatu zuena; koadro hori Arte Modernoaren Museorako erosi zen. 1926an kritikak nabarmendu zituen Mi hermano y yo eta Hanny y Gucki mihiseekin lehiatu zen.[6] Lehen banakako erakusketa egin zuen Emakumezkoen Lyceum Club-en, baina ez zen bertako bazkide.[5] 1922 eta 1926 artean egindako hogeita bat lan erakutsi zituen, eta arrakasta handia lortu zuen. 1928an, «Autoerretratuei» buruzko talde-lagin batean hartu zuen parte. 1929an Madrilgo Liburutegi eta Museo Nazionalen Jauregian (gero Liburutegi Nazionala), Gisela Ephrussi margolariaren ondoan.[7] Bartzelonako Nazioarteko Erakusketan parte hartu zuen Reposo/Atsedena lanarekin eta Udazkeneko Aretoan Campesinos de Ávila/Avilako Nekazariak lanarekin. 1931n Madrilgo Círculo de Bellas Artes-ek antolatutako Pintura, Eskultura eta Grabatu lehiaketara bidali zuen bere lana.[1] Espainiako Gerra Zibila hasi zen arte, 1930, 1932, 1934 eta 1936ko Erakusketa Nazionaletan parte hartzen jarraitu zuen.[6]

Marisa Roesset Velasco margolaria 1930eko Arte Ederren Erakusketa Nazionalean

1924tik 1936ra bitartean, prentsan (Blanco y Negro, El Sol, Crónica, El Inparcial, El Heraldo de Madrid eta Estampa, besteak beste) haren aipamen ugari, argazkiak, elkarrizketak eta artikulu kritikoak aurki daitezke.

Pintura-eskola bat ireki zuen, eta etorkizuneko artista-belaunaldi bat sortu zuen, hala nola Menchu Gal. Era berean, Marisa Roesset Pintura, Eskultura eta Grabatuko Goi Eskolan matrikulatu zen. Urte berean banakako beste erakusketa bat egin zuen Bilboko Euskal Artisten Elkartean.[6]

Gerra Zibilaren ondoren[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1939an Gasteizen Arte Sakratuaren Nazioarteko Erakusketan parte hartu zuen, besteak beste, bando frankistaren «heroiak» gorestea helburu zuen Rosario de Velascorekin batera. Sección Femenina delakoaren Revista Y-n lagundu zuen ilustratzaile gisa.[8]

1947ko Women´s International Art Club-eko erakusketan aurkeztu zituen lanak.[1] Urte horretan, Buenos Aireseko (Argentina) Espainiako Artearen Erakusketan parte hartu zuen, besteak beste, Teresa Condeminas, Menchu Gal eta Delhy Tejerorekin batera.[8]

1938. urteaz geroztik, harremana izan zuen Madrilgo Kantu Eskola Goreneko irakaslearekin, Lola Rodríguez Aragónekin. Harekin bizi izan zen, eta 1976an minbiziaren ondorioz hil zenean, harexeri utzi zion bere pintura-lana [5][6] Rodríguez Aragónek museo bat sortu zuen eta patronatu bat ere egin nahi izan zuen Espainiako Estatuari emateko, baina sortu baino lehen hil zen.[7]

Marisa Roesset-en lana Bartzelonako Arte Modernoaren Museoaren, Madrilgo Kantu Eskolaren eta Pradoko Museoaren bildumetako bat da, besteak beste. Autoerretratu asko direnez, bilduma partikularretan ere badaude haren lanak.[7]

Estiloa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erretratua eta erlijio-gaiak landu zituen.[1] Ez zen inolako arte-korronte espezifikotakoa izan, berezko identitateari eutsi baitzion.[5] Hamar autoerretratu baino gehiago margotu zituen; besteak beste, mihiseak, nebarekin edo ikasleekin agertzen direnak, eta behin baino gehiagotan margotu zituenak.

Bere lehen koadroetan dandismoaren estetikara hurbildu zen, Hannah Gluckstein, Tamara de Lempicka edo Romaine Brooks garaikideek bezain errotik 'besarkatu' gabe. Emakumeen erretratuetan XX. mendeko lehen hamarkadetako emakumeen nortasun aldakorra eta askotarikoa jaso zuen.

Hiru etapa ditu:[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Lehenengo etapan, 1930 arte, pintzelkada soltearekin egindako figurazioa eta kolore hotzeko gama kromatikoa ditu ezaugarri. Daniel Vázquez Díaz-en eraginpean, etengabeko esperimentazioko etapa izan zen.
  • Bigarrenean, Vázquez Díaz-en eraginetik urrun, gutxien ikusten diren atmosferetan murgildutako irudien pintzelkada sotilagoa izan zen. Gai nagusia erlijioa izan zen.
  • Espainiako Gerra Zibilaren ondoren, hirugarren etapa hasi zen. Hizkuntza piktorikoa akademikoagoa eta trebetasun tekniko handikoa izan zen. Erlijio- eta erretratu-gaiak nagusitu ziren.[6]

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1924ko Erakusketa Nazionala, hirugarren domina Autoretrato lanarekin.
  • 1929ko Nazioarteko Erakusketa, Bartzelona, Reposo/ Atsedena lanarekin hirugarren domina.
  • 1941eko Erakusketa Nazionala, hirugarren domina La Anunciación lanarekin.[1]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ a b c d e f «Roesset y Velasco, Marisa - Museo Nacional del Prado» www.museodelprado.es.
  2. ↑ «Hemeroteca Digital. Biblioteca Nacional de España» hemerotecadigital.bne.es.
  3. ↑ a b concha. «Marisa Roësset y Velasco» Concha Mayordomo.
  4. ↑ «Marisa Roesset Velasco – Asociación Española de Pintores y Escultores» apintoresyescultores.es.
  5. ↑ a b c d e Marisa Roësset y Velasco | Tribuna Feminista. 14 de septiembre de 2017.
  6. ↑ a b c d e «Archivo Español de Arte» xn--archivoespaoldearte-53b.revistas.csic.es.
  7. ↑ a b c Marisa Roesset Velasco | Asociación Española de Pintores y Escultores. .
  8. ↑ a b López, Pilar Muñoz. (28 de enero de 2015). «Artistas españolas en la dictadura de Franco (1939–1975) = Spanish Women Artists during Franco’s Dictatorship (1939–1975)» Espacio Tiempo y Forma. Serie VII, Historia del Arte 0 (3): 131–161.  doi:10.5944/etfvii.3.2015.12235. ISSN 1130-4715..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Marisa_Roesset_Velasco&oldid=9246837"(e)tik eskuratuta