Maurice Rouvier

Wikipedia, Entziklopedia askea
Maurice Rouvier

Frantziako Ministro Kontseiluaren presidentea

1905eko urtarrilaren 24a - 1906ko martxoaren 14a
Émile Combes - Ferdinand Sarrien
Frantziako Hirugarren Errepublikako senataria

1903 - 1911
Barrutia: Itsas Alpeak
Frantziako Ministro Kontseiluaren presidentea

1887ko maiatzaren 30a - 1887ko abenduaren 4a
René Goblet - Pierre Tirard

Itsas Alpeakeko Kontseilu Orokorreko kide

1886 - 1911
Barrutia: Breil-sur-Roya

Frantziako Nazio Biltzarreko kidea

1885eko urriaren 18a - 1903ko urtarrilaren 21a
Barrutia: Itsas Alpeak

Frantziako Nazio Biltzarreko kidea

1871ko uztailaren 2a - 1885eko azaroaren 9a
Barrutia: Rodanoren Ahoak
Bizitza
JaiotzaAix-en-Provence1842ko apirilaren 17a
Herrialdea Frantzia
Lehen hizkuntzafrantsesa
HeriotzaNeuilly-sur-Seine1911ko ekainaren 7a (69 urte)
Hobiratze lekuaNeuilly-sur-Seine Old Communal Cemetery (en) Itzuli
Familia
Ezkontidea(k)Marie-Noémi Cadiot (en) Itzuli  (1875 -
Hezkuntza
HeziketaLycée Thiers (en) Itzuli
Paul Cézanne University (en) Itzuli
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria eta kazetaria
Lantokia(k)Paris
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoaAssociation nationale républicaine (en) Itzuli
Republican Union (en) Itzuli

Find a Grave: 37268910 Edit the value on Wikidata

Maurice Rouvier (Aix-en-Provence, 1842ko apirilaren 17a - Neuilly-sur-Seine, 1911ko ekainaren 7a) frantziar bankari, kazetari eta politikaria izan zen. Frantziako lehen ministro izan zen 1887an eta 1905etik 1906ra.

Léon Gambettaren hautagaitza babestu zuen eta 1870ean L'Égalité sortu zuen, Inperioaren aurkako egunkaria. Batzar Nazionalean sartu eta hainbat aurrekontu batzordetako buru izan zen. Merkataritza eta kolonietako ministroa izan zen Léon Gambetta eta Jules Ferryren gobernuetan.

1887an gobernua osatu zuen errepublikano moderatuen laguntzarekin. Bere gobernuak sei hilabete geroago dimisioa eman behar izan zuen Jules Grévy presidentea inplikatuta zegoen eskandalu baten ondorioz.

1902tik 1905era finantza ministroa izan zen Émile Combesen gobernuan. 1905eko urtarrilean, berriz ere lehen ministro izendatu zuten. 1905eko Eliza eta Estatua Banatzeko Legea onartu zuen eta atzerri-politikan, baretze-politika bat egin zuen Alemaniarekin.