Maurizio Pollini

Maurizio Pollini
	; (2009) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Milan, 1942ko urtarrilaren 5a
Herrialdea	Italia
Lehen hizkuntza	italiera
Heriotza	Milan, 2024ko martxoaren 23a (82 urte)
Familia
Aita	Gino Pollini
Ama	Renata Melotti
Hezkuntza
Heziketa	Milango Unibertsitatea ; Milan Conservatory (en)
Hizkuntzak	italiera
Irakaslea(k)	Carlo Vidusso (en) ; Arturo Benedetti Michelangeli
Jarduerak
Jarduerak	piano-jotzailea, orkestra zuzendaria, musikagilea, musikaria eta concertinoa
	Parte-hartzailea VI International Chopin Piano Competition (en) (1.) ;
Lantokia(k)	Erroma
Enplegatzailea(k)	Accademia Nazionale di Santa Cecilia (en)
Jasotako sariak	ikusi Member, Special Class of the Order of Honour (2009) ; Praemium Imperiale (2010) ; Geneva International Music Competition (1958) ; Madrilgo Complutense Unibertsitateko honoris causa doktoregoa (2013) ; Ernst von Siemens Music Prize (1996) ; Knight Grand Cross of the Order of Merit of the Italian Republic ; International Chopin Piano Competition (1960) ; Echo Klassik Award - Instrumentalist of the Year (2017) ; Echo Klassik Award - Instrumentalist of the Year (2007) ; International Ettore Pozzoli Piano Competition (1959) ;
Genero artistikoa	musika klasikoa
Musika instrumentua	pianoa
Diskoetxea	Deutsche Grammophon (en)

Maurizio Pollini (Milan, Italia, 1942ko urtarrilaren 5a – ibidem 2024ko martxoaren 23a) piano-jotzailea izan zen.

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bederatzi urte zituela egin zuen debuta, eta hamabost urte zituenerako ospetsua zen Italian, Chopinen estudioez egindako interpretazioak prentsan eragindako mirespenari esker, batez ere. 1959an, Milango Kontserbatorioaren titulua eskuratu zuen. Hurrengo urtean, Chopin Nazioarteko Lehiaketa irabazi zuen Varsovian; lehiaketa hartako interpreterik gazteena zen. Harrezkero, Arturo Benedetti Michelangeli italiarrarekin ikasi zuen, eta hainbat kontzertu eman zituen mundu guztian zehar^[1].

Oso errepertorio zabala zuen, Bachen lanez gainera, Boulezenetara, Chopin, Bartók, Schubert, Prokófiev eta Schönbergenak interpretatu zituen. 1982az gero, zuzendari sinfoniko eta operako zuzendari gisa ere lan egin zuen. Pollinik oso estilo berezia erakutsi zuen, eta zorroztasun intelektual handiko piano-jotzailea izan zen. Hori dela eta, musikatik urrun dagoela irudi lezake tarteka, baina goraipagarria da interpretazioetan erakusten zuen garbitasuna.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

↑ Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, "Solo nec plus ultra", Neva Editions, 2015, p.50. ISBN 978 2 3505 5192 0.

Datuak: Q160058
Multimedia: Maurizio Pollini / Q160058

[1] Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, "Solo nec plus ultra", Neva Editions, 2015, p.50. ISBN 978 2 3505 5192 0.

[1]