Medikuntzako ikasleen nahasmendua

Medikuntzako ikasleen gaixotasuna, Medikuntzako ikasleen nahasmendua, bigarren ikasturteko sindromea edo mediku-egoiliarraren sindromea medikuntza-ikasleen artean maiz ematen den egoera bat da; medikuntza ikasten ari diren ikasle batzuek, "kasualitatez", une horretan ikasten ari diren gaixotasun baten sintomak pairatzen ari direla sentitzen dute.

Egoera patologiko hori ikasten ari diren gaixotasun hori harrapatzeko beldurrarekin lotuta dago. Zenbait autorek aditzera ematen dute kontu hori nosofobia^[1]^[2] dela, eta ez "hipokondria"; izan ere, aipatutako azterketek oso ehuneko txikia erakusten dute, hipokondria-joera edo nortasun hipokondriakoa, eta, beraz, "hipokondria" hitzak jarraibide terapeutikoak eta parte gaiztoko pronostikoa izango luke. Ikerketa batzuek iradokitzen dutenez, egoera sintomekiko berehalako kezkarekin lotuta dago, eta ikaslea noizean behin zenbait disfuntzio psikologiko eta fisiologikori buruz behar ez bezala kontziente izatera behartzen du; kasuak ez datoz bat psikopatologiaren larritasunarekin, baina bai, batez ere, ikaskuntzarekin eta esperientzia txarrekin zerikusia duten istripu-faktoreekin.^[1]

Sinopsia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Baars-ek (2001) idatzi zuenez, lehen aldiz "gaixotasun beldurgarriak" aztertzen dituzten medikuntzako ikasleek gaixotasun horiek hartu izanaren ondorioz bizi diren delirioak izaten dituzte, eta "aldi baterako hipokondria-mota" gisa deskribatzen du. Baars-ek zioen esperientzia hain ohikoa izanik medikuntza ikasleen artean, "medikuntzako ikaslearen sindrome" gisa jendarteratu zela.

Hodges-ek (2004), literatura berrikusiz, esan zuen "medikuntzako ikasleen gaixotasunaren lehen deskribapenak 1960ko hamarkadan agertu zirela". Baliteke "medikuntzako ikaslearen sindrome" esaldiari buruz hitz egin izana, zeren fenomenoa bera askoz lehenago aipatu baitzen; George Lincoln Waltonek (1908) hau jakinarazi zuen:

Ikasten ari diren gaixotasunak izateko beldur diren ikasleek etengabe kontsultatzen dituzte medikuntzako irakasleak. Pneumoniak puntu jakin batean mina eragiten duela jakiteak eskualde horretan arreta kontzentratzera darama, eta, ondorioz, bertan agertzen den edozein sentsaziok alarma ematen du. Apendizearen kokapena ezagutze hutsak arrisku larriko sintomak bihurtzen ditu eskualde horretako sentsazio guztiak.

Hodges-ek hauxe esan zuen:

[...] horrek estres handia sortu zuen ikasleengan, eta ikasleen % 70etik % 80ra bitartean dokumentatu ahal izan zen... Laurogeiko eta laurogeita hamarreko hamarkadetan idatzitako lanen arabera, hipokondriaaren espektro psikiatrikoan gaixotasun bat zen... Marcus-ek aurkitu zuenez, bigarren mailako medikuntza-ikasle askok gaixotasun pertsonalarekiko kezka izaten dutela maiz. Marcus-ek aztertutako subjektuek, besteak beste, bihotzeko, begietako eta hesteetako gaixotasunak zituztela kontatu zuten, benetan inolako gaixotasunik ez bazuten ere.

Hodges-ek Moss-Morris eta Pietrieren lana deskribatzen jarraitu zuen. Hodges-en aburuz medikuntzako ikasleen eritasuna "pertzepzio-prozesu normala" zen, "hipokondria mota bat baino gehiago". Gaixotasun bati buruz ikasteak "eskema mental bat sortzen du edo gaixotasunaren irudikapen bat, gaixotasunaren etiketa eta gaixotasunarekin lotutako sintomak barne hartzen dituena. Irudikapen hori eratzen denean, gizabanakoa gaur egun jasaten ari den gorputz-sintomak edo -sentsazioak, eskemarekin bat datozenak, nabari daitezke, baina benetan ez dira kontuan hartzeko moduko sintomak".

Howes-ek eta Salkovsky-k (1998) adierazi zutenez,

medikuntzako ikasleek sarritan garatzen dituzte gaixotasunek eragingo lituzketen beldurrak eta sintomak. Horri medikuntzako ikasleen gaixotasuna deitu izan zaio, nosofobia, medikuntzako ikasleen hipokondria eta "medikuntzaikaslearentitisa" ere deitu izan zaio.

Bi azterlan aipatu zituzten Howes-ek eta Salkovsky-k (1998): bata, medikuntzako ikasleen % 70 inguruk beren ikasketetan funtsik gabeko beldur medikoak dituztela ondorioztatu zuten, eta, bestea, medikuntzako ikasleek ausaz aukeratutako lagin baten % 78,8k "medikuntzako ikaslearen gaixotasunaren" zantzuak erakutsi zituztela. Hala ere, zenbait ikerketek diote hipokondriaren antzeko sintomak antzeman dituztela zuzenbideko ikasleengan eta medikuntzakoak ez diren beste ikasle batzuengan, eta horrek zalantzan jartzen du agian ustea besterik ez den baieztapena, "medikuntzako ikasleek beren osasunean gehiegizko antsietatea izateko joera handiagoa dutela".

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ ^a ^b Hunter R.C.A, Lohrenz J.G., Schwartzman A.E. "Nosophobia and hypochondriasis in medical students". J Nerv Ment Dis 1964;130:147-52. PubMed
↑ Nikhil Thakur, Bogdan Preunca "Nosophobia presented as acute hypochondria". TMJ 56(2), 120

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Medikuntzako ikaslearen sindromea: Acute Hypochondria gisa aurkeztutako Nosofobia, (2008) Thakur N, Preunca B, Victor BabeUniversity of Medicine and Harmacy, Timiora, Errumania
Hodges, Brian. (2004) Medical Student Bodies eta autohausnarketaren, autoebaluazioaren eta autorregulazioaren pedagogia, JCT Rochester (Journal of Curriculum Theorizing) 20(2)41.
Howes, Oliver D. eta Paul M. Salkovskis (1998) Osasunaren aldeko antsietatea medikuntzako ikasleen artean. The Lancet v351.n9112 (1998ko maiatzaren 2a): 1332. or.
Walton, George Lincoln (1908) Zergatik kezkatu? J. B. Lippincott, Filadelfia. Gutenberg proiektua

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q3141344

[hunter-1] Hunter R.C.A, Lohrenz J.G., Schwartzman A.E. "Nosophobia and hypochondriasis in medical students". J Nerv Ment Dis 1964;130:147-52. PubMed

[thakur-preunca-2] Nikhil Thakur, Bogdan Preunca "Nosophobia presented as acute hypochondria". TMJ 56(2), 120

[1]

[2]